مقدمه
در این مطلب، ما به توضیح آنچه شما باید، در مورد مدیریت آسم کودک خود بدانید، می‌پردازیم. اگر این بیماری، به درستی با دارو کنترل شود، نباید مانع از زندگی سالم و فعال بچه‌ها شود.
تعریف آسم
آسم نوعی بیماری مزمن در مجاری هوایی است. کسانی که آسم درمان نشده دارند، در ریه‌هایشان دچار التهاب خواهند شد. ملتهب شدن ریه، می‌تواند منجر به باریک شدن یا سفت شدن مجاری تنفسی شود. در نهایت این مشکل، باعث مشکل در تنفس می‌شود.
وقتی کودک در معرض یک عامل محرک، مانند ویروس سرماخوردگی، دود سیگار، ورزش یا یک ماده حساسیت‌زا مانند گرده، خز حیوانات یا عطر، قرار گیرد، دچار مشکلات تنفسی می‌شود. با مدیریت پزشکی مناسب، کودکان مبتلا به آسم باید قادر به دویدن، بازی و زندگی منظم و بدون علامت باشند. اگر آسم کودک به خوبی کنترل نشود، ممکن است مدرسه را از دست بدهند.
تشخیص
یک نشانهی آشکار آسم در کودکان، سرفه مکرر است. اگر متوجه شدید فرزندتان هنگام دویدن سرفه می‌کند، هنگام خواب سرفه می‌کند یا از سرماخوردگی که به نظر نمی‌رسد از بین برود، سرفه می‌کند، این‌ها نشانه‌هایی از ابتلا به آسم هستند. تجربه دو یا چند قسمت خس خس در سینه، در سال نیز، نشانه‌ای از این وضعیت است.
اگر کودک در خانواده‌ای به دنیا بیاید که سابقه آسم در آن وجود داشته باشد، یا به آلرژی یا اگزما مبتلا شود، به احتمال زیاد به آسم مبتلا خواهد شد. داشتن مادری که در دوران بارداری سیگار می‌کشد، یا در معرض دود دست دوم (یعنی شخصی که دائم کنارش است، دخانیات مصرف کند) یا آلودگی هوا یا چاقی است نیز، می‌تواند خطر ابتلا به آسم را در کودک افزایش دهد.
پیشنهاد می‌کنیم مطلب تاثیر مصرف امگا 3 در بارداری بر آسم کودک را مطالعه کنید.
کودکان بالای چهار سال
کودکان اغلب از سنین پایین علائم آسم مانند خس خس سینه و یا سرفه مداوم را نشان می‌دهند. اما چون تشخیص این موضوع برای پزشک دشوار است، اغلب تا چهار یا پنج سالگی تشخیص رسمی داده نمی‌شود.
برخی از کودکان نیز، بعداً در دروان کودکی يا حتی در بزرگسالی دچار آسم می‌شوند. برای تشخیص آسم، پزشکان بعضی اوقات از آزمایش عملکرد ریه استفاده می‌کنند که کودک را ملزم به تنفس سریع درون لوله می‌کند. این آزمایش که اسپیرومتری (نوار ریه) نامیده می‌شود، میزان هوایی را که فرد می‌تواند در ریه‌های خود بکشد و از آن خارج کند و میزان تنفس سریع را اندازه‌گیری می‌کند. اما این تست معمولاً برای کودکان زیر پنج سال استفاده نمی‌شود، زیرا آن‌ها در انجام صحیح آن مشکل دارند.
کودکان زیر 4 سال
در کودکانی که که کوچک‌تر هستند و زیر 4 یا 5 سال، سن دارند، تشخیص، بیشتر بر اساس علائم و نحوه واکنش کودک به داروها است. به عنوان مثال، ممکن است، کودک در بیمارستان دچار خس خس سینه شدید شود. در آنجا پزشکان اورژانس با داروهای آسم آن‌ها را معالجه می‌کنند و در صورت بهبود علائم و بروز مکرر این مشکل و حل شدن با دارو، پزشک، بیماری آن‌ها را، آسم تشخیص می‌دهد.
در مواقع دیگر، كودک با تنگی نفس یا سرفه‌ای كه به نظر نمی‌رسد قصد برطرف شدن داشته باشد، به پزشک عمومی مراجعه می‌كند و به مدت دو تا سه ماه تحت آزمایش دارویی قرار می‌گیرد. اگر علائم بهبود یابد، مشکل کودک، آسم است.
درمان
برای درمان آسم، دو نوع دارو وجود دارد.
- داروهای کنترل‌کننده: این داروها، به منظور کاهش التهاب اساسی تجویز می‌شوند.
- داروهای تسکین‌دهنده، یا نجات‌دهنده: این داروها علائم تشدید یا حمله آسم مانند سرفه، خس خس سینه یا تنگی نفس را آرام می‌کنند.
انواع مختلفی از داروهای کنترل‌کننده وجود دارد. اما معمولاً کورتیکواستروئید تجویز می‌شود. این دارو، هر روز با استفاده از دستگاه استنشاقی (که گاهی پافر نامیده می‌شود)، مصرف می‌شود. به ندرت از قرص‌های روزانه برای کنترل آسم استفاده می‌شود.
در صورت وجود علائم آسم، مانند سرفه یا خس خس، از داروهای تسکین‌دهنده‌ی آسم یا داروهای نجات‌دهنده استفاده می‌شود. در حالت ایده‌آل، آسم فرزند شما با کورتیکواستروئید استنشاقی به خوبی کنترل می‌شود و اغلب کار به مصرف این داروها نمی‌کشد. تسکین‌دهنده‌ها همیشه توسط دستگاه استنشاقی مصرف می‌شوند تا دارو را به سرعت به ریه‌ها برسانند.
والدین بطور منظم با پزشک کودک خود همکاری می‌کنند. پزشکان از این طریق مطمئن خواهند شد که داروها آنطور که باید کار می‌کنند یا خیر. همچنین متوجه خواهند شد که آیا دوز یا نوع دارو نیاز به تنظیم دوباره دارد یا نه.
عدم مصرف داروها
بسیاری از والدین و حتی برخی از پزشکان در دادن دارو به کودکان خردسال مردد هستند. بنابراین وقتی کودک به نظر خوب رسید، دیگر از دادن داروی کنترل‌کننده جلوگیری می‌کنند. اما کاهش علائم آسم در کودک، می‌تواند فریبنده باشد.
بنابراین اگر کودک به ویروس سرماخوردگی مبتلا شود یا با سگی که به آن حساسیت دارد، بازی کند، التهاب می‌تواند به علائم حادتری مانند خس خس سینه، سرفه و تنگی نفس تبدیل شود. اگر این علائم، با اسپری استنشاق نجات‌دهنده بهتر نشوند، کودک احتمالا باید به اورژانس برده شود. کودک در اورژانس، با استروئیدهای خوراکی تحت درمان قرار می‌گیرد.
انواع استروئیدهایی که در دستگاه استنشاقی، کودک دریافت می‌کند، در مقایسه با استروئیدهای خوراکی که هنگام بروز علائم شدید و بردن کودک به اتاق اورژانس، دریافت می‌کند، می‌تواند عوارض جانبی بسیار کمتری داشته باشد.
نامه اقدام برای آسم
پزشک ممکن است چیزی به نام برنامه اقدام برای آسم، به شما بدهد. این برنامه مشخص می‌کند کودک شما چه دارویی را باید به طور منظم مصرف کند، چه موقع اسپری استنشاقی نجات‌دهنده را مصرف کند، همچنین چه زمانی به دنبال مراجعه به پزشک، برای او باشید. همکاری با پزشک می‌تواند به شما در تنظیم دقیق داروها و علائم فرزندتان کمک کند.
به طور کلی، اگر کودک، شروع به نفس کشیدن سریع کند، وقت آن است که درمان را شروع کنید. خس خس سینه علامت دیگری برای بدتر شدن علائم است. کودک، قبل از خس خس سینه، زیاد سرفه می‌کند. سرفه زیاد، نشانهی آن است که مجاری هوایی کودک واقعاً تنگ شده است. اگر بعد از چند ساعت، علائم فروکش نکرد، وقت آن است که به دکتر مراجعه کنید. اگر پره‌ی بینی کودک در حال باز شدن است، اگر نواحی اطراف دنده‌ها و گردن کشیده شوند، یا در صورتی که کودک برای نفس کشیدن تلاش کند، یا اگر رنگ پوست او به سمت خاکستری یا آبی برود، سریعاً به سمت اورژانس بروید.
در بعضی موارد، علائم اضطراری آسم بسیار کوچک باشند. برای مثال، کودک ممکن است واقعاً خسته یا بی‌حال به نظر برسد.
بزرگ شدن با آسم
ممکن است کودکی را به یاد بیاورید که در گذشته‌ها، به دلیل آسم از کلاس ورزش خارج شده باشد. اما پزشکان می‌گویند این یک رویکرد منسوخ برای مدیریت این بیماری است.
هدف ما این است كه افراد مبتلا به آسم باید زندگی عادی داشته باشند و این زندگی عادی، شامل ورزش نیز می‌شود. اگر فعالیت بدنی، باعث شعله‌ور شدن آسم فرزند شما شود، یعنی بیماری او، به خوبی کنترل نمی‌شود. باید در مورد تنظیم داروی کودک خود، حتماً با پزشک صحبت کنید. در یک دنیای ایده‌آل، این کودکان با داروی مناسب درمان می‌شوند و از سایر بچه‌هایی که به آسم مبتلا نیستند، قابل تشخیص نیست.
گذشته از داروهای روزانه، کارهایی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید تا احتمال بروز علائم یا حمله آسم در کودک کاهش یابد.
ویروس‌های سرماخوردگی و آنفلولانزا، عامل اصلی ایجاد علائم در کودکانتان است. زدن واکسن آنفلوانزا به کودک، و با تشویق آن‌ها به شستن دست و آموزش سرفه در آستین به همه اعضای خانواده، می‌توانید احتمال ابتلا به ویروس در کودک را کاهش دهید. یکی دیگر از عوامل محرک، دود سیگار است. بنابراین دور نگه داشتن کودک از دود باعث کاهش علائم وی می‌شود.
آسم آلرژیک
بسیاری از بچه‌های مبتلا به آسم، آسم آلرژیک دارند. یعنی مواردی که علائم آلرژی را ایجاد می‌کنند، مانند گرده، گربه، گرد و غبار و کپک، می‌توانند علائم آسم را نیز ایجاد کنند.
آلرژی واکنش بدن شما در برابر ماده‌ای است که فکر می‌کند برای شما مضر است. در پاسخ، ماده‌ای به نام ایمونوگلوبولین تولید می‌شود و می‌تواند در بسیاری از قسمت‌های بدن، از جمله ریه‌ها، باعث التهاب شود.
اگر كودکتان در كنترل آسم مشكل دارد، یافتن حساسیت او می‌تواند مفید باشد. یادداشت کردن دقیق موقعیت‌های مختلف، در دفترچه علائم می‌تواند به تعیین دقیق عوامل محرک کودک کمک کند.
پس از مشخص شدن عوامل محرک آلرژی، می‌توانید میزان تماس کودک خود با آن عامل را کاهش دهید. به عنوان مثال سگ یا گربه را از خانه خارج کنید. یا حداقل حیوان خانگی را از اتاق خواب کودک دور نگه دارید و مرتباً ملحفه و پتوی کودک را بشویید. اگر گرد و غبار برای کودک، مشکل‌ساز است، جایگزین کردن فرش با کف سخت و خرید روکش تشک و بالش به او کمک خواهد کرد.
سخن آخر
اگر در یک کودک، آسم به خوبی مدیریت شده باشد، کودک می‌تواند شنا کند، فوتبال بازی کند، اسکی سربالایی برود، اسکیت بازی کند و برقصد. کودک در این حالت می‌تواند بسیار فعال باشد و به راحتی و با علاقه ورزش کند. کودک می‌تواند، دستگاه استنشاق خود را در مدرسه، در یک کیف کمری حمل کند. به کودک، کاملا باید آموزش داده شود، که اگر شروع به سرفه یا مشکل تنفس کند، چگونه می‌تواند آن را مصرف کند.
در این مطلب، در رابطه با آسم کودک و نحوه درمان آن، صحبت کردیم. امیدواریم با دانستن این نکات، حتما با خیال راحت، به درمان کودک آسمی خود بپردازید. از اینکه تا پایان مقاله با ما همراه بودید، صمیمانه از شما تشکر می‌کنیم. امیدواریم، این مطلب، یک مطلب مفید و کاربردی برای شما بوده باشد. اگر سوال یا نظری دارید، حتما در قسمت کامنت‌ها با ما در میان بگذارید.
