مقدمه

شما با همسر خود تصمیم گرفته‌اید که از یکدگیر جدا شوید و طلاق بگیرید. در این موقعیت احتمالا ذهن شما درگیر این است که چگونه این مسئله را به فرزندان خود بگویید. شما دائما به دلیل این خبری که می‌خواهید به آن‌ها بدهید احساس گناه می‌کنید. این احساس به زودی از بین نمی‌رود اما راهکارهایی برای مدیریت آن وجود دارد. بنابراین در این مطلب به توضیح در مورد احساس گناه بعد از طلاق نسبت به فرزندان پرداخته‌ایم.

تاثیر طلاق بر روی بچه‌ها

همانطور که هر والدینی می‌داند، از لحظه‌ای که بچه‌های شما به دنیا می‌آیند، بیشتر ساعات بیداری خود را به امید اینکه اتفاق بدی برایشان رخ ندهد، سپری می‌کنند. در حین جدایی، درد و سردرگمی را در چشمان معصوم فرزندان خود می‌بینید. فرزندان شما در این موقعیت به دفعات بسیاری سوالات مختلفی از شما می‌پرسند. آن‌ها دائما از شما می‌پرسند: “اگر ما را خیلی دوست داری، پس چرا تو و مامان از هم جدا می‌شوید؟” فرزند شما به دفعات بسیار این سوال را تکرار می‌کند و شما در هر دفعه‌ای که این سوال را می‌پرسد، پاسخ‌های نادرستی به آن‌ها می‌دهید که شما خودتان نیز از شنیدن آن‌ها اذیت می‌شوید.

احساس گناه بعد از طلاق نسبت به فرزندان
احساس گناه بعد از طلاق نسبت به فرزندان

صحبت‌های دیگران

در این موقعیت دوستان شما در مورد آمار طلاق صحبت می‌کنند و به شما یادآوری می‌کنند که شما اولین یا آخرین زوجی نیستید که از هم جدا می‌شوند. افرادی که از همسر خود جدا شده‌اند به شما می‌گویند: “نگران نباش، عادت می‌کنی هر روز بچه‌هایت را نبینی.” در این لحظه شما قصد دارید از فشار عصبانیت یک مشت به بینی آن‌ها بکوبید.
برخی دیگر از افراد نیز به شما می‌گویند: “پسر و دخترم تا چند سال پس از جدایی به سختی با من صحبت می‌کردند، اما بعد بزرگ‌تر که شدند و با گذشت زمان، اوضاع شروع به بهبود کرد.” صحبت‌های این افراد نیز برای شما آزاردهنده است. هیچ چیز این احساس گناه شما را نمی‌تواند درمان کند. شما آن را روز و شب تحمل می‌کنید.

احساس گناه

بخش مهمی از مسیر طلاق احساس گناه شما نسبت به بچه‌ها است. شما باید سعی کنید آن را درک کنید و تحقیق کنید که چگونه می‌توانید با آن کنار بیایید. بعد از جدایی این خبر را به فرزندان خود بدهید. این خبر قطعا حال آن‌ها را بد خواهد کرد و از درون دچار یک فروپاشی روحی می‌شوند. در این لحظه احساس گناه در درون شما ریشه می‌گیرد و شروع به گسترش می‌کند. در بیشتر روزها، زمانی که تنها هستید، بیشتر دوست دارید این احساس گناه را داشته باشید. چرا که متقاعد شده‌اید که سزاوار این احساس هستید. شما دائما خود را سرزنش می‌کنید و نسبت به احساسی که در بچه‌ها ایجاد شده است، احساس بدی دارید.

شما دائما ناراحت هستید و در احساس گناه غرق می‌شوید. با این حال باید به شما بگوییم که این غرق شدن در احساس گناه مفید نیست. نباید بگذارید احساس گناه در زندگی شما بیش از حد ادامه داشته باشد. باید به گونه‌ای با آن روبرو شوید، درک کنید و جذب کنید که روح شما در این باتلاق گناه فرو نرود.

راهکارهایی برای مدیریت احساس گناه

احساس گناه سخت‌ترین بخش مسیر روانی و عاطفی است که در زمان طلاق در آن قرار دارید. این احساس گناه شما به سرعت از بین نمی‌رود. با این حال کارهایی وجود دارد که شما می‌توانید برای مدیریت آن انجام بدهید. در ادامه 6 راهکار مفید در این مورد آورده شده است.

نوشتن

ساده‌ترین راه برای هر کسی که بتواند احساسات خود را در ابتدایی‌ترین سطح پردازش کند، خارج کردن آن احساسات است. یکی از راه‌های از بین بردن احساسات بدن در آدم نوشتن است. قرار نیست که شما با این نوشتن نویسنده شوید. در واقع فقط راهی برای بیان احساسات شما است. برای انجام این کار سعی کنید یک دفترچه روزانه داشته باشید. آنچه را که احساس می‌کنید، بنویسید. نوشتن شما به منظور انجام هدف و کار خاصی نیست. صرفا برای ایجاد مسیری برای بسیاری از احساسات تاریک و سنگین است که در درون شما انباشته شده‌اند. هر چه بیشتر این احساسات در درون شما گسترش پیدا کنند، شما در خطر بیشتری خواهید بود. بنابراین شما نیاز به تخلیه این احساسات منفی دارید.

تقسیم‌بندی احساسات

مرز بین نشان دادن احساسات واقعی به فرزندان و نشان دادن قدرت و اراده، خطی ظریف است. اگرچه به شما توصیه نمی‌شود که احساسات خود را به طور کلی سرکوب کنید، با این حال بهتر است زمانی که با فرزندان خود هستید این کار را انجام دهید. با احساسات خود کنار بیایید اما دور از چشم کودک خود با آن‌ها کنار بیایید. هر چه بیشتر احساس گناه کنید، شرایط برای شما سخت‌تر می‌شود و وضعیت برای فرزند شما گیج‌کننده‌تر می‌کند.

پیشنهاد ما: مطالعه مقاله تربیت کودکان بعد از طلاق.

مادر - فرزند - صحبت
مادر – فرزند – صحبت

صداقت با فرزندان

در مورد احساسات خود با فرزندان خود صادق باشید. شما از همسر خود جدا شده‌اید و شرایط خوبی ندارید. به طور جدی احساس بدی دارید. از گفتن این موضوع به فرزند خود نترسید، اما دقت کنید که چگونه این مسئله را بیان می‌کنید. شما نباید از کاری که کردید متاسف باشید. چرا که کار شما یک تصمیم دشوار و شجاعانه بوده است که شما سعی کرده‌اید منفعت همه را در آن در نظر بگیرید. به فرزندان خود کمک کنید تا بفهمند که شما به خاطر آن‌ها این کار را انجام داده‌اید و به خاطر آن‌ها شما آسیب یده‌اید.

مبارزه

با مشکل خود مبارزه کنید. سخت‌ترین چیز در مورد افسردگی این است که اعتیادآور است. شما شرایط خوبی ندارید و افسرده هستید. افسردگی به گونه‌ای در شما رشد می‌کند که اگر یک روز افسرده نباشید، احساس گناه می‌کنید. حتی شما به خاطر احساس خوشبختی که برای چند لحظه دارید، احساس گناه می‌کنید. بنابراین تمایل دارید که دائما افسرده باشید. احساس گناهی که در مورد تاثیر جدایی شما بر فرزندانتان دارید بسیار زیاد است و به همین دلیل اگر به این احساس اجازه بدهید و پیشگیری نکنید کل زندگی شما را فرا می‌گیرد و برای شما ناتوان‌کننده است. ممکن است متوجه نشوید که احساس گناه شما چقدر در خود جسمی و ذهنی شما ظاهر می‌شود.

اگر بچه‌ها وضعیت ناراحت‌کننده‌ی شما را ببینند، قطعا برای آن‌ها اذیت‌کننده خواهد بود و احساس ناامیدی می‌کنند. بنابراین سعی کنید به تدریج و آرام آرام افسردگی را از خود دور کنید.

سبا طاهر (Sabaa Tahir) نویسنده است وی در این مورد می‌گوید: “دو نوع گناه وجود دارد. نوعی که تو را غرق می‌کند تا احساس بیهودگی کنید و نوع دیگر که روح شما را هدف می‌گیرد.” به فرزندان خود نشان ندهید که در گناه خود غرق شده‌اید، حتی اگر از دوران این احساس را دارید. مجددا، اگر احساس می‌کنید در بحران هستید، لطفا سریعا به دنبال کمک حرفه‌ای و جدی باشید.

صحبت با دوستان

سعی کنید این مسئله را با کسانی که شما را بهتر می‌شناسند و بیشتر به شما اهمیت می‌دهند مطرح کنید. هر چه احساسات عمیق‌تر و شدیدتر باشد، بیشتر به کسی نیاز دارید که واقعا شما را بشناسد تا بتواند به شما در پردازش آن کمک کند. می‌توانید ساعت‌ها یا روزها تلاش کنید تا به تنهایی از پس احساس گناه برآیید، اما چند کلمه از کسی که واقعا به شما اهمیت می‌دهد می‌تواند متحول‌کننده باشد.

مادر - صحبت - دوست - همدردی
مادر – صحبت – دوست – همدردی

پذیرش

اندرو شاول (Andrew Shaul) روانشناس در این مورد می‌گوید: “گاهی اوقات چیزی که به نظر می‌رسد کمک‌کننده باشد، پذیرش گناه در مقابل تلاش برای از بین بردن آن است. شما با بهترین نیت ازدواج کرده‌اید، این در حالی است که ازدواج شما به جدایی منتهی شده است. شما در حال جدایی هستید و فرزندانی دارید که از این تصمیم آسیب می‌بینند. بنابراین طبیعی است که احساس گناه کنید. در این شرایط به جای مبارزه با آن، سعی کنید آن را به عنوان یک نتیجه طبیعی بپذیرید و آن را بررسی کنید. شما می‌توانید به آن به عنوان یک اتفاق وحشتناک نگاه کنید که باید از شر آن خلاص شوید یا می‌توانید آن را به عنوان نتیجه‌ی یک اتفاق ناخوشایند بپذیرید، درک کنید، سازگار شوید و در نهایت رنج خود را کاهش بدهید.
احساس گناه بعد از طلاق نسبت به فرزندان یک احساس طبیعی بعد از جدایی شما از همسرتان است. بنابراین سعی کنید آن را در آغوش بگیرید و به تدریج با آن سازگار شوید.