مقدمه
در دعواهای شدید بین والدین و کودکان، والدین به عنوان یک طرف دعوا باید هوشمندانه و درست برخورد کنند. همچنین باید آرامش خود را حفظ کنند، تا بتوانند تصمیم درست را در مورد شرایطی که پیش آمده، بگیرند. والدین با استفاده از برخی تکنیک‌ها می‌توانند به بهترین نحو دعوای شدید بین خود و کودک را مدیریت کنند. برخی از پدر و مادرها با این دسته از تکنیک‌ها آشنا نیستند، به همین دلیل این مقاله به توضیح در مورد دعوای بین والدین و کودک پرداخته است. همچنین برای توضیح بیشتر و درک درست از راهکارها، در انتهای هر تکنیک یک یا دو مثال نیز آورده شده است.
در این مقاله 10 تکنیک توسط Andrea Nair مربی و روان درمانگر والدین، برای جلوگیری از دعوای بین والدین و کودک و همچنین مدیریت شرایط آورده شده است.
برقراری ارتباط در ابتدای هر روز
درگیرهای شدید بین کودکان و والدین (Power struggles)، اغلب به این دلیل که کودک احساس نمی‌کند که با والدین خود در یک تیم هستند، اتفاق می‌افتد.
والدین هر روز صبح با صرف یک مدت زمان کوتاهی برای کودک خود، از درگیرهای بین کودک و خودشان می‌توانند جلوگیری کنند. حتی این مدت زمان می‌تواند، فقط 5 دقیقه باشد. والدین می‌توانند از طریق در آغوش گرفتن، قلقلک دادن، بازی کردن با کودک خود، با او ارتباط برقرار کنند. همچنین رنگ‌آمیزی یا کتاب خواندن با کودک خود، از دیگر راهکارها برای برقرار ارتباط والدین با کودک است.
تجربه کردن
یکی دیگر از روش‌های پیشگیری این است، که به کودک اجازه دهید تا حد امکان فعالیت‌های شخصی خود را به عهده بگیرد. بچه‌ها معمولا وقتی احساس می‌کنند، که به دفعات بسیاری به آن‌ها گفته شده است که چه کاری انجام دهند، عصبانی می‌شوند. در نتیجه، این تاکید دائم برای انجام کارها به کودکان، باعث شروع درگیری بین والدین و کودکان میشود.
مدیریت دعوا
والدین باید به یاد داشته باشند، که در اینگونه دعواها، خودشان و کودک هر یک در یک طرف ماجرا هستند. در واقع والدین به عنوان یک طرف دعوا می‌توانند که تصمیم بگیرند، درگیر مشاجره و بحث با کودک نشوند. از خود بپرسید: “آیا لازم است اجازه بدهم که چنین مسئله‌ای من را آزار دهد؟” آگاهانه و هوشمندانه در این رابطه تصمیم بگیرید. به یاد داشته باشید که با پیروزی در درگیر با کودک، چیزی را بدست نمی‌آورید و شما نیازی به پیروزی در این درگیری و دعوا ندارید.
بنابراین، والدین به عنوان یک طرف دعوا در دعوای بین کودک و والدین، باید هوشمندانه برخورد کنند. همچنین سعی کنند به جای اینکه به فکر برنده شدن در این دعوا باشند، سعی کنند شرایط را مدیریت کنند.
حفظ آرامش
والدین در چنین شرایطی برای حفظ آرامش خود، می‌توانند چند نفس عمیق بکشند. همچنین می‌توانند از عدد 11 برعکس تا عدد یک بشمارند و با این کار مغز خود را درگیر کنند. به طور کلی والدین سعی کنند که شرایط آرام شدن خود را فراهم کنند. علاوه بر این، والدین سعی کنند که زندگی را از دیدگاه کودک خود ببینند. با تمام وجود، همه‌ی آرامشی که می‌توانید را در آن لحظه برای خود فراهم کنید. چرا که وقتی عصبانی هستید، شاید نتوانید درست تصمیم بگیرید و شرایط را مدیریت کنید.
مشخص کردن هدف
کارهایی که می‌خواهید انجام دهید، را در نظر بگیرید. سعی کنید کارها و برنامه‌های خود را برای کودک توضیح دهید.
مثل زمان‌هایی که قصد بیرون رفتن به موقع را دارید یا اینکه کودک می‌خواهد، که شما او را در تمرین پیانو همراهی کنید. پس از اینکه هدف یا آن کاری که مهم است مشخص شد، آن را برای کودک توضیح دهید. به طور مثال وقتی قصد بیرون رفتن در یک زمان خاص را دارید، به او بگویید: “حواسمون باشه که ما باید قبل از ساعت 8:30 بریم.”
در نظر گرفتن گزینه‌های مختلف
به چند روش مختلف برای رسیدن به هدف فکر کنید. آیا وقت آن رسیده است، که از مسخره بازی، بازیگوشی، مسابقه دادن، درآغوش کشیدن و برخی کلک‌های دیگر استفاده کنید یا اینکه از کودک خود کمک بخواهید؟ در واقع یکی از گزینه‌ها این است که ما به جای اینکه از روش‌های دیگر کودک خود را با شرایط وفق دهیم، از خود او بپرسیم که چه کاری باید انجام دهیم.
به عنوان مثال: “ما با یک مشکل روبرو شده‌ایم. ما واقعا در حال تاخیر در رسیدن به مقصد هستیم. چه کاری باید انجام دهیم؟”
کودکان هنگامی که در شرایط غیرقابل کنترل، احساس کنند که کنترل شرایط دست آن‌ها است، اغلب احساس قدرت بیشتری می‌کنند. با در نظر داشتن هدف خود، به دو یا سه انتخاب احتمالی فکر کنید، که هنوز آن هدف را محقق می‌کنند. سعی کنید در هر موقعیتی که امکان‌پذیر است، به کودک خود حق انتخاب دهید.
به عنوان مثال: “ما الان باید برویم. آیا می‌خواهی، کفش‌هاتو خودت بپوشی یا دوست داری من بهت کمک کنم؟ تصمیم با توست.”
یا برای یک کودک بزرگ‌تر می‌توانید به عنوان مثال کار زیر را انجام دهید.
مثال: “من می‌دانم که تو الان دوست نداری پیانو بزنی. آیا به جز زدن پیانو، کار دیگه‌ای هست که الان علاقه و آمادگی انجامشو داشته باشی؟ یا آیا دوست داری بعد زدن پیانو یک کار سرگرم‌کننده‌ی دیگه را برایت در نظر بگیریم؟ یا به جای این کار می‌خواهی، با آهنگ مورد علاقه خودت، آهنگی به غیر از آهنگی که مربیت گفته، تمرین کنی؟”
تکرار راه حل
تا رسیدن به یک راه‌حل، به برقراری ارتباط، گوش دادن و تلاش ادامه دهید. بعد از اینکه فرزندتان تصمیمی اتخاذ کرد، که موثر بود به او لبخند بزنید. سرتان را تکان دهید و به او بگویید: “خیلی خوب، تو می‌خواهی نیم ساعت پیانو بزنی. پس من تایمر را برای نیم ساعت تنظیم می‌کنم. سپس بعد از آن می‌توانیم با هم یک فیلم تماشا کنیم. این یک برنامه‌ریزی عالی است.”
قدردانی
سعی کنید از کودکان خود در مقابل کاری که آن‌ها در کمک به شما انجام می‌دهند، قدردانی و تشکر کنید.
به طور مثال: “من ممنونم ازت بابت امروز صبح که به من کمک کردی تا بتوانیم مشکلمان را حل کنیم.”
والدین برای آموزش قدردانی و همچنین آشنایی با مزایای آن، مقاله‌ی آموزش قدرشناسی به کودکان را مطالعه کنند.
تقویت استعداد
نشان دهید، که اعتقاد دارید فرزند شما انسانی توانمند است. سعی کنید از این استفاده کنید که “من توانایی‌های تو را می‌بینم.”
به طور مثال: “دیدم کاری را که دوست نداشتی، انجام دهی، را به سختی جلو بردی. که این در واقع بیانگر سرسختی و مقاوم بودن توست.”
در مثال پوشیدن کفش‌ها، اگر می‌تواند خودش کفش‌هایش را بپوشد، بدون اینکه شما به او کمک کنید، به او بگویید: “آفرین. تو می‌توانی کفش‌هایت را، خودت بپوشی.”
