در سال 2016، انجمن متخصصین زنان و زایمان کانادا (SOGC) دستورالعمل های جدیدی را برای مدیریت تهوع صبحگاهی در دوران بارداری منتشر کرد که اولین به روز رسانی آن‌ها پس از سال 2002 بود. در ادامه با این روش‌ها برای مقابله با حالت تهوع صبحگاهی آشنا خواهیم شد.

جایگزین برای ویتامین های دوران بارداری

بسیاری از زنان متوجه می‌شوند که ویتامین‌های دوران بارداری، که معمولاً سرشار از آهن هستند، ممکن است معده آن‌ها را بیشتر تحریک کند. در حالی که سایر زنان متوجه می‌شوند که رفلکس بیش از حد فعال تهوع در اوایل بارداری، بلعیدن قرص‌های غول‌پیکر ویتامین را غیرممکن می‌کند.

دستورالعمل‌های 2016 می‌گوید که جایگزینی ویتامین‌های دوران بارداری با اسید فولیک یا ویتامین‌های بزرگسالان یا کودکان که حاوی اسید فولیک است اما آهن کمی دارد، برای زنان در سه ماهه اول بارداری بی‌خطر است.

مگر اینکه کمبود آهن تشخیص داده شده باشد، جنین در سه ماهه اول به آن آهن اضافی نیاز ندارد. اما جنین قطعاً به اسید فولیک موجود در ویتامین های دوران بارداری نیاز دارد. بنابراین قبل از تغییر به یک مکمل حتما با پزشک خود مشورت کنید.

آنچه می خواهید بخورید!

علیرغم آنچه مادرشوهر، دختر عمو، همسایه و هر کس دیگری ممکن است به شما گفته باشد، آخرین دستورالعمل ها نشان داده اند که هنوز هیچ مدرک علمی روشنی برای حمایت از توصیه های رایج برای خوردن وعده های غذایی کوچک و مکرر یا خوردن پروتئین بیشتر، کربوهیدرات یا هر گروه غذایی دیگری برای کنترل حالت تهوع وجود ندارد.

اساساً انجام یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده از تغییرات رژیم غذایی غیرممکن است، به خصوص با جمعیتی از زنان که اصلاً نمی توانند غذاهای خاصی را تحمل کنند. در هر صورت این رویکرد را پیش بگیرید که اگر احساس می‌کنید که می‌خواهید بالا بیاورید، یک وعده غذایی بزرگ نداشته باشید.

نکته اصلی این است که زنان باردار باید تا آنجا که می توانند یک رژیم غذایی متعادل و سالم داشته باشند. اما در غیر این صورت توصیه این است که هرچه دوست دارید و هر زمان که دوست دارید بخورید.

زنجبیل

تنها غذایی که ثابت شده است علائم را در برخی از زنان کاهش می دهد، زنجبیل است. و توصیه رسمی SOGC نیز مصرف 250 میلی گرم زنجبیل چهار بار در روز است.

در حالی که زنجبیل ممکن است برای زنانی که موارد خفیف‌تری از تهوع و استفراغ را تجربه می‌کنند مفید باشد، این ممکن است برای زنانی که مکرراً استفراغ می‌کنند و اصلاً نمی‌توانند وعده‌های غذایی خود را کم نگه دارند، مفید نباشد.

وقتی شواهد زنجبیل را برای دوستی که در سه ماهه اول بارداری خود از حالت تهوع رنج می برد ذکر کردم، عملاً می توانستم چشمان او را که گرد شده بود ببینم. شوهرش زمانی که حدود یک ماه پیش دچار تهوع شد، دستور العمل های چای زنجبیل را جستجو کرده بود و زنجبیل شیرینی برای او خریده بود.

او به من گفت: “اما من حتی نمی توانم بوی آن را تحمل کنم، چه رسد به اینکه تصور کنم آن را بعنوان چای بنوشم.”

ویتامین B6 و دیکلکتین هر دو داروهای بی خطری برای تهوع صبحگاهی هستند، اما بهتر است ابتدا B6 را به تنهایی امتحان کنید.

در دستورالعمل‌های سال 2002، SOGC دوکسیلامین/پیریدوکسین، ترکیبی از آنتی‌هیستامین و ویتامین B6 که با نام دیکلکتین به بازار عرضه می‌شود، را «استاندارد مراقبت» نامید. و آن را به عنوان ایمن‌ترین و مؤثرترین دارو برای درمان بیماری صبحگاهی توصیه کرد.

در دستورالعمل‌های به‌روز شده در 2016، دیکلکتین هنوز یک درمان «ردیف اول» برای بیماری صبحگاهی است. اما این بار، فقط پیریدوکسین به تنهایی (B6)  به‌عنوان یکی از اولین درمان‌هایی که قبل از رفتن به گزینه‌های دیگر باید امتحان شود، به بیمار داده می‌شود.

ویتامین B6 به تنهایی

در حال حاضر شواهدی وجود دارد که ویتامین B6 به تنهایی یک درمان مؤثر است. ویتامین B6 کم خطر، بسیار مقرون به صرفه است و نیازی به نسخه ندارد. این‌ها باعث می شود به راحتی و بلافاصله به آن دسترسی پیدا کنید.

یک مادر، زمانی که دخترش را در سال 2013 باردار بود و تهوع خفیف اما مداوم (بدون استفراغ) داشت، قرص های ویتامین B6 بدون نسخه را  کرد و آب زنجبیل خانگی نوشید. او می‌گوید: “کپسول‌های B6 تنها چیزی بود که واقعاً به حالت تهوع من کمک کرد.”

دوست شش هفته ای باردار من، که چندین بار در روز استفراغ می کرد و به قدری بیمار بود که نمی توانست از رختخواب بلند شود. او یک روز پس از شروع مصرف دیکلکتین متوجه بهبودی شد. کیفیت زندگی او هنوز عالی نیست، اما با استفاده از دیکلکتین توانسته به سر کار خود بازگردد. او می‌گوید: “هنوز در تمام طول روز احساس حالت تهوع می‌کنم، و شب‌ها بیدار می‌شوم. اما حداقل می‌توانم از رختخواب بلند شوم و کار کنم.”

داروهای Gravol و Benadryl

اگر پس از مصرف ویتامین های دیکلکتین یا B6 همچنان به تشدید حالت تهوع ادامه می دهید، دستورالعمل ها، داروهای Gravol و Benadryl را به عنوان داروهای بی خطر و موثر برای تهوع حاد، ذکر می کنند.

Zofran

دارویی به نام اندانسترون (که همچنین با نام Zofran شناخته می شود)، تنها زمانی باید در نظر گرفته شود که سایر داروها به دلیل خطر بالقوه نقایص مادرزادی و سایر عوارض جانبی شکست خورده باشند.

 SOGC همچنین تجویز کورتیکواستروئیدها (مانند پردنیزون) را در 10 هفته اول بارداری توصیه نمی‌کند. زیرا شواهد کافی وجود ندارد که آنها برای کاهش حالت تهوع مؤثر هستند و احتمال نقص مادرزادی وجود دارد.

ذهن آگاهی نیز ممکن است موثر باشد!

همراه با طب فشاری و مکمل‌های زنجبیل (که هر دو در دستورالعمل‌های سال 2002 ذکر شده‌اند)، بخش درمان‌های جایگزین اکنون شامل توصیه‌ای در حمایت از روان‌درمانی است.

یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده نشان داد که زنانی که علاوه بر مصرف ویتامین B6، سه هفته درمان شناختی مبتنی بر تمرکز حواس داشتند، کاهش علائم تهوع و استفراغ را در مقایسه با گروهی که فقط B6 مصرف کردند (و هیچ درمانی دریافت نکردند) گزارش کردند.

زنانی که تحت درمان بودند نیز نمرات کاهش اضطراب و افسردگی را گزارش کردند.

این توصیه به این معنی نیست که علائم تهوع زنان «همه در سرشان است» یا اینکه مدیریت تهوع صبحگاهی بیشتر از ذهن است. بلکه منظور این است که نحوه برخورد ما با اطلاعاتی که از بدن خود دریافت می‌کنیم، و چگونگی هماهنگی ذهن با بدن، می‌تواند به کاهش علائم بیماری صبحگاهی کمک کند.

زودتر به دنبال درمان باشید!

خانم ها سخت گیری نکنید. دستورالعمل ها توصیه می کنند که هر زن با خطر بالای تهوع و استفراغ باید قبل از شروع احساس بیماری واقعاً مصرف دیکلکتین را در اوایل بارداری در نظر بگیرد تا از شدت و طول مدت علائم کاسته شود.

زنانی که در بارداری قبلی تهوع و استفراغ شدید داشته‌اند، زنان باردار چندقلو یا زنانی که مادرشان تهوع و استفراغ را نیز کرده‌اند، همگی بیشتر در سه ماهه اول بارداری خود از حالت تهوع و استفراغ رنج می‌برند.

حتی اگر می‌توانید روز خود را سپری کنید و مشکلتان خیلی حاد نیست، باز هم بهتر است قبل از بدتر شدن حالت تهوع به دنبال کمک باشید.

اگر بشود زودتر به زنان باردار کمک کرد، احتمالاً قبل از اینکه واقعاً بیمار شوند، از آن‌ها حمایت به عمل آید. بنابراین در اسرع وقت با پزشک یا مامای خود مشورت کنید.

هیپرامزیس گراویداروم (استفراغ های شدید حاملگی )

کمتر از دو درصد از زنان مبتلا به Hyperemesis Gravidarum (HG) در تشخیص داده می شوند. (HG همان وضعیتی است که کیت میدلتون در هر دو بارداری خود از آن رنج می برد). HG به عنوان استفراغ مداوم و بیش از حد تعریف می شود. و می تواند منجر به کم آبی بدن و کاهش وزن در میان سایر عوارض جدی شود. این حالت، اصلی بستری شدن در بیمارستان در 20 هفته اول بارداری است. این شدت از بیماری، نادر است.

خبر خوب

بهتر است بدانید که بیشتر زنان در حدود 12 تا 14 هفتگی بارداری، احساس بهتری پیدا می کنند. همچنین اشتهای خود را دوباره به دست می آورند.