مقدمه
حفظ باروری همیشه یکی از چالش‌های بشر بوده است. اهداکنندگان تخمک، انقلابی در باروری زنانی که برای بچه‌دار شدن تلاش می‌کردند، بوجود آوردند. در ادامه این مطلب پنج نکته در مورد اهداکنندگان و بارداری با استفاده از تخمک اهدایی آورده شده است که ممکن است شما را متعجب کند.
در حالی که مردان همیشه و تا پایان عمر خود اسپرم‌های جدید تولید می‌کنند، اما زنان تا قبل از یائسگی می‌توانند تخمک‌گذاری کنند. کیفیت تخمک در زنان پس از 35 سالگی به شدت افت می‌کند و حتی با لقاح آزمایشگاهی (IVF) احتمال حاملگی پس از 44 سالگی حدود یک درصد است. دسترسی به تخمک‌های جوان و مناسب به هزاران زن کمک کرده است تا بتوانند باردار شوند.
چند نکته درباره اهدا کردن تخمک
پرداخت هزینه
اگر زنی بخواهد تخمک‌های خود را اهدا کند، کاملاً قانونی است. به شرطی که پرداختی در کار نباشد. ایران طبق قانون «کمک به تولید مثل انسانی» قوانین محکمی دارد که جهت جلوگیری از سوء استفاده از توانایی تولید مثل زنان برای سودآوری تهیه شده است. این بدان معناست که اهداکنندگان تخمک باید این کار را به دلایل نوع دوستانه انجام دهند و فقط برای هزینه‌های جاری (به عنوان مثال دارو یا هزینه سفر) پرداختی انجام می‌شود.
از آنجا که بارداری و سقط جنین در درجه اول به سن زن و کیفیت تخمک مربوط می‌شود، تخمک‌های اهدا شده بالاترین میزان موفقیت را از نوع لقاح مصنوعی دارند.
تخمک منجمد
درست مانند بانک‌های اسپرم که از دهه‌ها قبل وجود داشته است، اکنون بانک‌های تخمک نیز داریم که با فریز کردن تخمک برای حفط قدرت باروری ایجاد شده است، ازسال 2012، انجمن پزشکی باروری آمریکا بیانیه داده است که فریز کردن تخمک دیگر آزمایشی نیست. بنابراین از آن زمان تاکنون، بانک تخمک فریز شده در سراسر ایالات متحده تاسیس شده است. بانک‌های تخمک، اهداکنندگان بالقوه را با آزمایش‌های زیادی برای بررسی عفونت‌ها، بیماری‌های زمینه‌ای، شرایط پزشکی و اختلالات ژنتیکی غربال می‌کنند. اهدا کنندگان، به طور معمول زنان بیست ساله تا 35 ساله هستند. همچنین عکس‌ها و سایر اطلاعات شخصی مانند سابقه خانوادگی و تحصیلات را ارائه می‌دهند. با این حال، برخلاف اهدای اسپرم که هویت اشخاص در آن مشخص است، اهدا کننده تخمک تقریباً کاملاً ناشناس باقی می‌ماند.
زنی که تخمک اهدا می‌کند یک چرخه لقاح مصنوعی سنتی را پشت سر می‌گذارد. این مرحله شامل ده روز تزریق هورمون برای تحریک تخمدان‌ها، همراه با سونوگرافی منظم برای بررسی تعداد تخمکها است. این روند با یک روش کم خطر برای مکش تخمکها از تخمدان‌ها به پایان می‌رسد. پس از برداشتن تخمکها، آن‌ها به کسی تعلق دارند که معمولاً به عنوان والدین جدید شناخته می‌شوند.
زنانی که می‌خواهند تخمک فریز شده را دریافت کنند، ابتدا باید به یک دکتر ناباروری مراجعه کنند تا مشخصات اهدا کنندگان را بررسی کنند. به محض انتخاب اهدا کننده، بانک تخمک دسته‌ای از شش تخمک منجمد را برای لقاح به کلینیک محلی باروری ارسال می‌کند. برای ایجاد جنین می‌توان تخمکها را با اسپرم همسر یا با اسپرم دهنده بارور کرد. جنین‌های تشکیل شده قبل از انتقال به رحم، به مدت پنج روز در محیط آزمایشگاه رشد می‌کنند.
پیشنهاد ما: 9 عامل کاهش تعداد اسپرم در مردان
محبوبیت استفاده از تخمک‌های اهدایی
نویسنده‌ای به نام Athena Reich نویسنده کتاب “چگونه خانواده‌ام را با تخمک اهدایی و اسپرم می‌سازم” می‌گوید: تخمک‌های اهدایی، انقلابی در گزینه‌های موجود برای زوج‌هایی که برای باردار شدن تلاش می‌کنند، ایجاد کرده است. این تخمکها اغلب توسط زنانی استفاده می‌شوند که خودشان تخمک زنده ندارند. با اینکه زنان با تخمک‌های زیادی متولد می‌شوند، اما کیفیت و کمیت آن‌ها با افزایش سن کاهش می‌یابد.
با توجه به بالا رفتن سن ازدواج و سخت شدن شرایط اقتصادی بدیهی است که بسیاری از زنان جامعه در سنین بالا تصمیم بگیرند، بچه‌دار شوند. افزایش تقاضا برای تخمک اهدایی با افزایش ناباروری درسنین بالا ارتباط دارد. در سال 2017، ده درصد از لقاح مصنوعی در کانادا شامل تخمک‌های اهدایی بود.
افزایش سن زنان تنها عامل تقاضای تخمک اهدایی نیست. بلکه جامعه دگرباشان جنسی LGBT، برای باروری می‌توانند از تخمک اهدایی استنفاده کنند. مردان همجنسگرا و زوجین ترنس می‌توانند از تخمک‌های اهدا شده برای باروری استفاده کنند. زوجین لزبین نیز ممکن است اهدای تخمک یا RIVF را انتخاب کنند. در روش RIVF تخمک‌های یکی از زن‌ها برداشته می‌شود. سپس در محیط آزمایشگاه لقاح یافته و به زن دیگر منتقل می‌شود تا بتواند باردار شود.
عدم ارتباط ژنتیکی مادر و نوزاد
تخمک‌های اهدایی امکان بارداری و به دنیا آوردن نوزاد را به زنان می‌دهند. با این حال، حتی اگر آن کودک بسیار شبیه به خود آن زن باشد، اما باید درک کنیم که از نظر ژنتیکی ارتباطی با یکدیگر نخواهند داشت. به عنوان مثال، آزمایش DNA بر روی نوزادی که از یک زوج متولد شده و از تخمک اهدایی برای ناباروری ناشی از سن استفاده می‌کردند، نشان می‌دهد که کودک از نظر ژنتیکی با پدر رابطه دارد، اما با مادر ارتباطی ندارد. این موضوع می‌تواند یکی از مفاهیم چالش برانگیز برای زوجین باشد، به همین دلیل کلینیک‌های باروری معمولاً قبل از شروع باروری، زوجین را به یک جلسه روانشناسی حرفه‌ای ارجاع می‌دهند.
بسیاری از ما تصور می‌کنیم چون داشتن فرزند حق طبیعی است، بنابراین باید فرایند آسانی هم داشته باشد. متأسفانه همیشه اینطور نیست. از هر شش زوج یک زوج با ناباروری مبارزه می‌کنند. خبر خوب این است که درمان‌های ناباروری هر روز در حال پیشرفت کردن است. تخمک‌های اهدایی به ساختن خانواده‌ای کمک می‌کند که پیش از این ساخت آن برای زن و مرد غیرممکن بود. اگرچه پرداخت هزینه برای تخمک قانونی نیست، اما زنان این امکان را دارند که تخمک فریز شده را سفارش دهند و یا دوست یا یکی از اعضای خانواده آن‌ها را دوستانه به آن‌ها این تخمکها را اهدا کند. نبرد برای درمان ناباروری به پایان نرسیده است، اما تخمک‌های اهدا کننده یک روش ارزشمند برای درمان ناباروری است.
