7 چیزی که نباید به والدین نوزادان کولیکی بگویید! 

مقدمه

شاید شما در گفتن برخی نکات به والدین نوزادان کولیکی هیچ منظوری نداشته باشید. حتی احتمالا یک نیت خوب هم در صحبت‌تان دارید. اما به ما اعتماد کنید. شما 7 چیز را نباید به والدین کودکان مبتلا به کولیک بگویید.

درست است که والدین می‌گویند: بچه دار شدن سخت است. اما اگر کولیک را هم به یک نوزاد تازه متولد شده اضافه کنید، معنای واقعی سخت را خواهید فهمید. فرزند اول من، تقریبا چندین ماه، تمام لحظات بیداری خود را با فریاد زدن گذراند. شاید تحمل این گریه‌ها برای من ممکن بود. اما متاسفانه یک نفر پیدا می‌شد و این شرایط را برای من غیرتحمل می‌کرد. وی تلاش می‌کرد تا در چند لحظه ارزشمند که سکوت برقرار بود، به من چیزهایی بگوید که مطلقا نمی‌خواستم بشنوم. اگر والدینی را می‌شناسید که کودک مبتلا به  کولیک دارند، با نگفتن موارد زیر، آن‌ها را از استرس دور کنید.

ساده شمردن گریه کودک

“عزیزم نگران نباش. همه نوزادان گریه می‌کنند.”

با گفتن چنین چیزی، والدین را عصبانی نکنید. بله ممنون. ما وقتی تصمیم گرفتیم بچه‌ دار شویم، می‌دانستیم نوزادان خیلی گریه می‌کنند. ولی وقتی شما یک چنین چیزی را به ما، پدر و مادرها، می‌گویید، گویا ما بخاطر “هیچی” جنجال به پا کرده‌ایم. یا مثلا از عهده یک کار ساده با عنوان “پدر یا مادر بودن” برنمی‌آییم. بله درست است، همه نوزادان گریه می‌کنند. اما نوزادان کولیکی، خیلی خیلی خیلی بیشتر از نوزادان عادی گریه می‌کنند.

کولیک به این صورت تعریف می‌شود: گریه نوزاد در بیش از 3 ساعت در روز، در بیشتر از 3 روز در هفته، در بیش از 3 هفته را که معمولا حدود 3 ماه طول می‌کشد، کولیک یا قولنج کودک می‌گویند. این آمار نشان دهنده حداقل 108 ساعت جیغ کشیدن یک کودک است. برای بسیاری از والدینی که بچه‌های کولیکی داشته‌اند و من آن‌ها را می‌شناسم، می‌دانم گریه نوزادان آن‌ها حتی خیلی بیشتر از این میزان ساعت هم طول می‌کشد.

دختر من به مدت 12 هفته، هر روز بطور متوسط 5 ساعت گریه می‌کرد. یعنی او 420 ساعت گریه می‌کرد. واقعا عذاب آور است. اولین فرزند من کولیکی بود. اما فرزند دومم اینطور نبود. به هیچ عنوان کولیک را نمی‌شود با گریه معمولی نوزادان مقایسه کرد. پس اگر به والدین نوزادان کولیکی گفتید، عزیزم نگران نباش. همه نوزادان گریه می‌کنند، اصلا از فریاد زدن آن‌ها تعجب نکنید.

پیشنهاد تحقیق کردن

با پرسیدن سوالاتی همچون “این کتاب رو در رابطه با دلیل کولیک نوزادان، خوانده‌ای؟” یا “درمان هومئوپاتی را امتحان کرده‌ای؟” والدین نوزادان کولیکی را عاصی نکنید. می‌دانم شما منظور خوبی دارید و قصدتان کمک است، اما به پدر و مادرها اعتماد کنید. باور کنید من خودم کتاب‌های مختلف را خوانده‌ام. رژیم غذایی‌های مختلف را امتحان کرده‌ام. من پوشک باکیفیت و گران قیمت برای نوزادم خریداری کرده‌ام. من خودم همه چیز را امتحان کرده‌ام. هیچ پدر و مادری به راحتی دست روی دست نمی‌گذارد و تحمل نمی‌کند که فرزندش تمام روز را فریاد بزند. قطعا در گوگل سرچ می‌کند و به دنبال راه‌ حل است. آن‌ها کتاب‌ها و سایت‌های مختلف را مطالعه می‌کنند. قطعا از متخصصان اطفال سوال می‌کنند.

متاسفانه برای کولیک هیچ داروی جادویی و مخفی وجود ندارد. قصد و منظور شما از سوال‌تان هر چه باشد، در هر صورت ممکن است باعث شوید، والدین یک داروی اشتباه به فرزند خود بدهند. یک وسیله نامناسب برای نوزادشان بخرند. یا به روش صحیح از نوزاد خود مراقبت نکنند. حتی اگر فکر می‌کنید توصیه خیلی خوبی پیش خود دارید، بسیار مراقب باشید. اگر نکته خوبی که می‌خواهید بگویید، والدین نوزادان کولیکی به اندازه هر بار جیغ فرزندشان، شنیده‌اند، توصیه شما بی فایده است.

دعوت به قدرشناسی

من همیشه به عنوان مادر یک نوزاد کولیکی، این توصیه را از اطرافیانم شنیده‌ام: “قدر این لحظه‌ها رو باید بدونی!” بله من می‌دانم که داشتن یک نوزاد و داشتن چنین روزهایی، فوق العاده خاص است. اما گاهی اوقات با داشتن یک نوزاد کولیکی، احساس می‌کردم فریب خوشی‌های این روزها را خورده‌ام. من پدر و مادرهای دیگر را می‌دیدم که نوزادشان به آرامی لبخند می‌زد. اما من سعی می‌کردم فقط گریه کودکم را کنترل کنم.

هر زمانی که یک نفر به من می‌گفت، “قدر این لحظه‌ها رو بدون.” می‌خواستم فریاد بزنم “چه لحظه‌ای؟؟؟ لحظه‌های جیغ زدن نوزادم که دارد مرا کر می‌کند؟ یا لحظاتی که حس شکست می‌کنم چون نمی‌توانم فرزندم را کنترل کنم؟”

وقتی دخترم گریه نمی‌کند، من غمگین‌تر می‌شوم. زیرا حس می‌کنم که این همان فرزندی است که من باید داشته باشم اما بندرت او را اینگونه می‌بینم.

ارزیابی و تشخیص دلایل گریه کودک

“شاید بچه گرسنه است یا خودش را خیس کرده است!”

صادقانه بگویم، نمی‌دانم یک نفر پیش خودش چه فکری می‌کند که چنین چیزی را به والدین نوزادان کولیکی می‌گوید. شاید آن‌ها فکر می‌کنند که من متوجه نشده‌ام که فرزندم در حال جیغ کشیدن است. یا شاید تصور می‌کنند آن‌ها با یک نگاه جادویی توانسته‌اند مشکل کودک من را ارزیابی کنند. و این‌ها همه در صورتی است که خودم اصلا قدرت تشخیص این موارد را نداشته‌ام.

والدین نوزادان کولیکی همیشه در هر جایی با زل زدن افرادی که که از سروصدا آزرده خاطر می‌شوند، روبرو می‌شوند. آن‌ها قضاوت افراد را تحمل می‌کنند. افرادی که فکر می‌کنند لابد آن مادر یا پدر، بی رحمانه نیازهای کودک خود را نادیده می‌گیرند. و هیچ کاری نمی‌توانند انجام دهند تا از گریه نوزاد جلوگیری کنند.

اگر شما با گفتن چنین جملاتی فقط قصد داشته‌اید که یک صحبتی داشته باشید، من پیشنهادم این است که از سوالات مربوط به آب و هوا برای برقراری ارتباط استفاده کنید.

پیش بینی بیماری خطرناک

“اوه! نوزاد دوستم هم همینطور بی وقفه گریه می‌کرد، بعد معلوم شد … (یک بیماری خطرناک)”

لطفا چنین پیش بینی‌هایی نداشته باشید. وقتی یک نوزاد تمام روز جیغ می‌کشد، ذهن والدینش ناخودآگاه به سمت خیالات خطرناک می‌رود. والدین نوزادان کولیکی به ترسناک‌ترین پیش بینی شما، قبلا فکر کرده‌اند. چنین چیزهایی برای والدین عذاب آور است. محض اطلاع، کولیک بی ضرر است. اما زمانی که کودک دچار کولیک را ببینید، این نکته را به کل فراموش خواهید کرد.

والدین نوزادان کولیکی در لحظاتی که فرزندشان گریه می‌کند، هر کاری می‌توانند بکنند الا این که نگران نباشند. پس لطفا با پیش بینی‌های‌تان به توهم و کابوس آن‌ها، انرژی تزریق نکنید.

پیشنهاد انتقال کودک نزد مادر

“او به مادرش نیاز دارد. باید او را به خانه ببرید.”

این یک مورد توصیه را وقتی همسرم، دخترم را با خود به بیرون از خانه برده بود، از یک نفر شنید. نه دختر ما، وقتی کنار مادرش هست هم همینطور گریه می‎‌کند. او همیشه اینطور فریاد می‌کشد. دلیل اینکه نوزاد با پدرش از خانه بیرون بود، این بود که مادرش به شدت عصبانی بود و برای چند دقیقه نیاز به سکوت داشت. پس ممنونم لطفا این توصیه را نکنید.

تعریف از کودک خود

“من نمی‌دانم واقعا چطور با فرزندت کنار می‌آیی!! نوزاد من یک فرشته آرام است.”

بله من خودم هم نمی‌دانم چطور با نوزادم کنار می‌آیم. هر روز در حال جنگ با او هستم. هر وقتی که یک نفر در مورد “کودک آرام” یا “کودک رویایی” خود صحبت می‌کند و به من فخر می‌فروشد، من دائما با خودم تکرار می‌کنم، “این دوست من است و یک هیولای بی فکر نیست.” یا من در انتها از او و فرشته کوچک آرامش متنفر می‌شدم.

توصیه های درست به والدین نوزادان کولیکی

کمک کردن به والدین نوزاد کولیکی در نگهداری از کودک، یک شروع خوب برای ارائه کمک به آن‌هاست. حتی اگر کودک را به واحد بغلی ببرید، توانسته‌اید یک ساعت سکوت را به آن‌ها هدیه دهید.

گوش دادن هم روش خوبی است. والدین نوزادان کولیکی باید عصبانیت خود را بیرون بریزند. پس اگر شما یک گوش دلسوز برای آن‌ها باشید، حتما قدردان شما خواهند بود.

تنها چیزی که شنیدنش برای والدین فایده دارد و باعث دلگرمی آن‌ها می‌شود این است: “قولنج از بین می‌رود.” گفتن اینکه: “شما کار اشتباهی نمی‌کنید و در نهایت فرزندتان خوب خواهد شد.” به آن‌ها دلگرمی زیادی می‌دهد. به آن‌ها بگویید که می‌دانید خیلی کار سختی انجام می‌دهند اما مطمئن باشند، اوضاع بهتر خواهد شد.

سخن آخر

در این مطلب در رابطه با بایدها و نبایدها در توصیه‌های‌مان به والدین نوزادان کولیکی صحبت کردیم. اگر شما یکی از والدین این نوزادان هستید و تجربه مشابهی دارید، حتما در قسمت کامنت‌ها با ما در میان بگذارید. از طرفی اگر قصد دارید از گریپ واتر برای درمان کولیک نوزاد استفاده کنید، پیشنهاد می‌کنیم حتما مقاله تاثیر گریپ واتر بر کولیک نوزادان را در سایت بهترین مادر مطالعه کنید.