مقدمه
پس از زایمان اتفاقات غیر منتظرهای برای مادران میافتد. البته گاهی اوقات اینطور نیست که بلافاصله پس از زایمان این مشکلات و چالشها نمایان شوند. ممکن است هفتهها و حتی ماهها پس از زایمان با این چالشها مواجه شوید. آیا در مورد مشکلات پس از زایمان خود اطلاعاتی دارید؟ و آیا میدانید در مقابل هر مشکل و چالش باید چه کاری انجام دهید؟
در هر صورت با ما همراه باشید، تا با مشکلات پس از زایمان خود و همچنین تجربهی یک مادر در این زمینه، آگاه شوید. اینکه شما بدانید قرار است چه اتفاقاتی پس از زایمان برای شما بیفتد، به شما کمک میکند تا وضعیت خود را در این دوران، بهتر مدیریت کنید.
تجربهی یک مادر
هنگامی که دورهی بارداری من تمام شد و کودکم به دنیا آمد، من تمام حواسم را متمرکز کودکم کردم. این مسئله باعث شد که من خود را و نیازهای بدن خود را فراموش کنم. فرزند اول من از طریق سزارین به دنیا آمد و فرزند دومم از طریق VBAC (زایمان واژینال پس از زایمان)، به دنیا آمدند. من در بین بقیه مادران به نسبت آدم خوششانسی بودم که در هر بار زایمانم، با عوارض کمی مواجه شدم.
با این حال من اگر میدانستم که بدنم چگونه روند بهبودی پس از زایمان را طی میکند، قاعدتا کمتر ناراحت و مضطرب میشدم.
آیا شما در مورد عوارض پس از زایمان خود اطلاعاتی دارید؟ آیا میدانید بعد از زایمان قرار است چه اتفاقی برای شما بیفتد؟ آیا شما تصور میکنید، تنها چالش بعد از زایمان فقط شامل انواع اختلالات روانی پس از زایمان است؟
در این قسمت تا حدودی پاسخ سوالات شما داده شده است و در مورد بهبودی پس از زایمان نکاتی گفته شده است، که بهتر است همهی مادران قبل از زایمان آنها را بدانند. تا به راحتی بتوانند این دوران را نیز بگذرانند.
خونریزی
خونریزی یکی از مشکلات پس از زایمان است. حتی اگر شما با سزارین کودک خود را به دنیا آورده باشید، باز هم احتمالا خونریزی را داشته باشید.
بعد از به دنیا آمدن کودکم، به من گفته شد، که بعد از زایمان شما خونریزی خواهید داشت. من پس از زایمان خود خونریزی داشتم.
حتی چک کردن این لختههای خونی نیز ترسناک است. خونریزی پس از زایمان، شامل لختههای خونی کوچکی است، که بزرگتر از یک قرص نیستند. خوشبختانه، خونریزی شدید من، فقط حدود یک هفته پس از عمل سزارین و VBAC طول کشید. سپس خونریزی به مدت سه هفته به صورت قطرهای ادامه پیدا کرد.
برای برخی از خانمها، این خونریزی میتواند تا شش هفته طول بکشد. بنابراین پدهای مورد علاقهی خود را تهیه و آماده داشته باشید.
دستشویی رفتن
اولین باری که پس از زایمان به دستشویی میروید، نباید آنقدر که فکر میکنید، سخت و دشوار باشد.
من به خاطر میآورم، زمانی که پرستاران از من سوال کردند که آیا پس از زایمان مدفوع کردهام یا خیر؟
من در پاسخ به سوال آنها گفتم: “خیر من هرگز این کار را انجام نخواهم داد.”
من اصلا قصد نداشتم که با یک شکم برش خورده، چیزی را از خود خارج کنم. بنابراین، آنها با دیدن ترس من از این مسئله، یک نرمکننده مدفوع (مسهل) را برای انجام این کار به من پیشنهاد کردند. من از آن نرمکننده استفاده کردم و بدون هیچ فشار آوردنی توانستم دستشویی بروم و دفع مدفوع را انجام دهم.
بعداز انجام VBAC چطور؟ آیا قصد داشتید به دستشویی بروید؟
باز هم من با صدای بلندی گفتم: “ابدا من چنین کاری بکنم.”
من با پارگی پرینه (perineal tearing)، اضطراب بسیاری زیادی در مورد پاکسازی داشتم. باز هم نرمکنندهها به من کمک کردند. در حین دستشویی کردن، من پاهایم را روی یک جعبه قرار دادم تا فشار را به حداقل برسانم. این یک مرحلهی آسان دیگر بود که من از آن گذشتم و آسوده شدم.
بنابراین، مادران بعد از زایمان در رابطه با دستشویی رفتن و اینکه چقدر میتواند این مسئله دردناک باشد، نباید احساس ترس بکنند. هنگامی که دستشویی میروید، از فشار آوردن به خود خودداری کنید. مورد آخر اینکه اگر مسئول بهداشت به شما استفاده از نرمکنندهای را برای دستشویی رفتن پیشنهاد کرد، استفاده کنید. سعی کنید نسبت به نرمکننده و استفاده از آنها نیز وحشت نداشته باشید. وقتی مراقبت بهداشتی شما توصیه میکند که از آن استفاده کنید، پس بدون هیچ اضطراب و نگرانی آن را استفاده کنید.
درد پس از زایمان ناشی از انقباض رحم
درد ناشی از انقباض رحم (Afterpains) در دورهی پس از زایمان به شدت دردناک است. با توجه به سطح درد حاد زایمان و جراحی، انتظار نداشتم که انقباضات رحمی خیلی بد باشد.
درد ناشی از انقباض رحمی مانند نیرویی در دوران شیردهی به وجود میآید و کاملا طبیعی است. این نوع درد برای من به ویژه شکنجهآور و دردناک بود. چرا که شیردهی به نوزادان تازه متولد شدهام، برای من بسیاری دردناک بود و به صورت فشار ناخنهایی روی نوک سینههای من احساس میشد. چطور در آن دو هفته اول من گریه میکردم در حالی که بچههایم در حال شیر خوردن بودند و رحم من در حال ایجاد درد بود.
دندانها و مشتهایم را گره کردم و با خود گفتم، که برای همیشه این درد کشیدن ادامه نخواهد داشت، که اینطور نیز نبود. خوشبختانه، ایبوپروفن معمولی درد را کم میکند، آرامشی را به همراه دارد. این راهکار یادآور مصرف دارو در حدود 20 دقیقه قبل از تغذیه بود.
دوران پریودی
وقتی در هر دو معاینهی شش هفتهای گفتم که کودک خود را از شیر خود تغذیه میکنم، ماماهای من عملا بیان میکنند که شما شش ماه پریود نخواهید شد.
با این حال در هر دو بارداریام در حدود هشت هفتگی، همراه با هر درد دیگری، درد و عارضههای قبل از قاعدگی نیز وجود داشت. این بار با کمبود خواب و بهبودی پس از زایمان بدتر شد.
من همسرم را برای خرید پدهای بهداشتی بزرگ و بیشتر میفرستادم و او با پدهای بزرگتر برگشت.
وضعیت مو
تغییرات مو از مواردی است که باید انتظار آن را داشته باشید. البته تغییرات مو برای همه رفتارهای متفاوتی دارد.
سه ماه پس از زایمانم، موهای من ریخت و طاسی قابلتوجهی در شقیقههای من ایجاد شد.
با این حال نگران نباشید، ریزش مو پس از زایمان طبیعی است، زیرا سطح هورمونهای بدن شما پایین میآید.
بعد از فرزند دومم، من فکر کردم قبل از اینکه ریزش موهایم شروع شود، عکس گرفتن با کودکانم را برای ذخیره کردن یک عکس یادگاری، موهایم را به صورت پیکسی کوتاه کردم. حرکت نادرستی بود، چرا که نه تنها نتوانست چیزی را بهتر کند، بلکه باعث شد نسبت به قبل بیشتر احساس زشتی کنم. در طی مدت زمان عکسبرداری با کودکم که به نظر اتفاق سادهای بود، به سختی تلاش کردم تا اشکهایم سرازیر نشود. اما روح من به اندازهی بدنم پس از زایمان، حساس شده بود.
اکنون در 10 ماهگی پس از زایمان، موهای کوتاه خود را دوست دارم. با این حال موهای من رشد میکنند و قسمتهای خالی شده پر میشوند و به حالت عادی برمیگردند. این اتفاق معمولا پس از شش ماه پس از زایمان رخ میدهد.
بیاختیاری مثانه
ممکن است بعد از زایمان با بیاختیاری ادرار مواجه شوید.
برای من این مشکل پس از زایمان اتفاق افتاد. به یادمیآورم که در یک بعدازظهر وقتی با کودک و کودک نوپای خود وارد خانه شدم، احساس افتادگی ناگهانی و تمایل به ادرار کردن، کردم. این بیاختیاری ادرار به دلیل ضعیف شدن عضلات کف لگن است. به همین دلیل من برای ترمیم این عضله داخلی به یک فیزیوتراپیست مراجعه کردم.
پزشک همچنین به من گفت که مغز میتواند مثانه را برای فرار از یک وضعیت، فعال کند. مانند برخورد با دو کودک خسته در پایان روز.
هم اکنون، وقتی از در وارد میشوم و فکر میکنم ممکن است شلوارم را کثیف کنم، یک دقیقه به خودم وقت میدهم که ارزیابی کنم که آیا مثانه من پر است یا فقط ذهن خستهای دارم. در چنین شرایطی غالبا میل شما از بین میرود.
سخن آخر
تقریبا یک سال پس از به دنیا آمدن فرزند دومم، هنوز احساس میکنم که کامل خوب نشدهام و در حال بهبودی هستم. من برای همیشه نگران وضعیت کف لگنم هستم و من هنوز درگیر این هستم که میتوانم با این دورههای پریودی سنگین و سینههای بزرگ سازگار شوم یا خیر. احتمالا برای من این سازگاری دشوار باشد. با این حال من یک نکتهای را مطرح کردم و آن این بود که بیشتر به بدنم گوش بدهم. که این باعث میشود من یک مادر بسیار خوشحال و سالم باشم. من برای انجام چنین کاری مادر بسیار شادتر و سالمی هستم.
مطالب مرتبط
- اسباب بازیها
- اقدام به باردار شدن
- انضباط کودک
- باردار بودن
- باردار شدن
- بارداری
- تاثیر والدین
- جشنهای تولد
- خانواده
- خردسالان
- خواب کودک
- دندان درآوردن
- دوران نوزادی
- رشد کودک
- زایمان
- زندگی خاوادگی
- سایر
- سبک
- سلامت بارداری
- سلامت خانواده
- سلامت کودک
- سلامتی زنان
- سیسمونی نوزاد
- شیردهی
- غذای کودک
- فعالیتها
- فهرست
- قولنج
- کودک
- کودک نو پا
- کودکان استثنائی
- مراقبت از نوزاد
- مراقبتهای پس از زایمان
- ناباروری
- هفتههای بارداری