تنهایی مادرانی که به تازگی بچه‌دار شده‌اند! 

مقدمه

زمانی که کودک شما متولد می‌شود، تصورتان این است که زندگی خیلی بهتر و زیباتر خواهد شد. اما با مشکلاتی که بعد از زایمان برای شما پیش‌می‌آید، شاید شرایط مانند آنچه که تصور می‌کردید، نباشد. بعد از زایمان مادران با مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم می‌کنند. یکی از این مشکلات تنهایی مادران پس از زایمان است.
در این مطلب ما قصد داریم در مورد این مسئله صحبت کنیم.

من اصطلاح “مادر” را در این بخش به عنوان جلب همه افراد، زن یا مرد که وظیفه مراقبت از کودک را به طور تمام وقت بر عهده دارند، استفاده خواهم کرد.

تنهایی

تنهایی والدینی که به تازگی صاحب فرزند شده‌اند، یک مسئله‌ی روشن و واقعی است. بعد از این که کودک به دنیا می‌آید و درگیر مراقبت و ارتباط با او می‌شوند، سایر روابطشان دچار مشکل می‌شود. این مسئله باعث تعجب بسیاری از پدر و مادرها شده است.
همسرتان، از اولین افرادی است، که رابطه‌ی شما با او بعد تولد نوزادتان، دچار مشکل می‌شود.

تحقیقات جدید و کاملی در مورد تنهایی والدینی که به تازگی صاحب فرزند شده‌اند وجود ندارد. اما طبق آمار نظرسنجی که در انگلیس انجام شده است، 90 درصد مادران از زمان بچه‌دار شدن احساس تنهایی می‌کنند و 54 درصد پس از زایمان احساس می‌کنند هیچ دوستی ندارند.

تاثیرات منفی

باید به تنهایی این دسته از والدین توجه کنیم. چرا که تنهایی طولانی مدت خطرناک است. در سال‌های اخیر، این امر با افزایش فشار خون بالا، اختلالات خواب و بیماری‌های روانی مرتبط شده است.

طبق گزارش دولت انگلیس در سال‌ گذشته، تنهایی می‌تواند به اندازه‌ی مصرف 15 نخ سیگار در روز، در طولانی مدت، برای سلامت فرد مضر است.

تجربه یک مادر

مانند بسیاری از مادرانی که به تازگی مادر شده‌اند، من نیز بعد از بچه‌دار شدن، تنهایی را احساس کردم. این برای من بسیار عجیب بود. چرا که من بعد از تولد کودکم، در کنار خود انسانی را داشتم که نسبت به بقیه بیشتر دوسش داشتم. کودکم دائما در کنارم بود، ولی من باز هم احساس تنهایی می‌کردم.
من تنهاترین دوران زندگی‌ام را طی می‌کردم.

من همچنین تصور می‌کردم که مرخصی زایمانم را در کنار خانواده‌ام سپری خواهد شد. من در دوران مرخصی زایمانم، بر روی رختخواب دراز می‌کشیدیم و تلویزیون تماش می‌کردیم. به پارک برای پیک‌نیک می‌رویم. همچنین پیاده‌روی‌های طولانی مدت بی‌هدف، نیز داشتیم.
شاید تصور کنید که من در مرخصی زایمانم، همه کار کرده‌ایم، اما اینطو نبود. درست است که ظاهر ما همه کاری را انجام دادیم، اما آن کاری که باید انجام می‌دادیم، را انجام ندادیم. این کار مکالمه و صحبت کردن بود. ما از این مسئله غفلت کرده بودیم. من خیلی دیر فهمیدم که این مسئله می‌تواند تا مرز آسیب زدن به سلامت عقل پیش برود.

مادر بودن

از نظر بسیاری از افراد، مادری کردن، در حد بسیار زیادی، منزوی‌کننده است. وضعیت تا حدی پیش می‌رود، که مادر در نوعی سکون و سستی قرار می‌گیرد.
من در مورد گرفتگی خلق پس از زایمان یا افسردگی پس از زایمان صحبت نمی‌کنم. درست است که این مسائل نیز از مشکلات پس از زایمان هستند، اما در اینجا مقصود من چیز دیگری است. من در مورد گمراهی و از دست دادن خود صحبت می‌کنم که همراه با دوره‌ای است که به عنوان ” فرآیند مادر شدن (matrescence)” شناخته می‌شود.

تغییر هویت

زنان در دوران بعد از زایمان، تغییر هویت می‌دهند و هویت جدید خود، یعنی مادر بودن، را دریافت می‌کنند. این دوران قدرت این را دارد، که مادران را از پا دربیاورد.
من بعد از این که پسر اولم را به دنیا آوردم، فقط احساس متفاوت بودن نداشتم. این احساس فراتر از آن چیزی بود که تصور می‌کردم. وضعیت من مثل این بود که یک نارنجک در اعماق زندگی من منفجر شده بود. شرایط آنقدر بد بود که من حتی برای خودم نیز قابل تشخیص نبودم.

ذهن من از مسائل مربوط به کودک و مراقبت از او پر شده بود. اما من از این که ذهنم با این مسائل پر شده است، ناراحت نبودم. بلکه من تصمیم گرفته بودم که با این وضعیت خوب باشم.
چرا که دورانی که برای من بود و من سعی می‌کردم اولویت زندگی‌ خودم باشم، به پایان رسیده بود. در مقابل در وضعیتی قرار گرفته‌ایم، که همه چیز کودک محور شده است و باید همه چیز طبق وضعیت کودک باشد.

تغییر وضعیت

من دیگر مهم‌ترین فرد زندگی خودم نخواهم بود. بدن، ذهن، ازدواج و شغل من، همه و همه با تولد پسرم تغییر کردند. بعد از این که پسر من از طریق سزارین در بخش اورژانس بیمارستان به دنیا آمد، همه این موارد گفته شده، تغییرات جدید خود را نشان دادند.
در واقع سناریو به این صورت بود که، شخص جدید از من خارج شد. سپس خود قدیمی‌ام از بین رفت و جای خود را به هویت جدید، یعنی مادر بودن، داده بود.

حس خوشایند

در حالی که از مادر بودن خوشحال بودم، اما من به شدت درگیر مسائلی که به تازگی به وجود آمده بودند، بودم. دلم برای خود قدیمی‌ام و زندگی که قبلا داشتم تنگ شده بود. این حس از دست دادن، همراه با از مراقبت از کودک، مانند توطئه‌ای بود که احساس وحشتناک تنهایی را در من به وجود می‌آورد.

وضعیت جدیدم از بسیاری جهات جادویی و خرسند‌کننده است. با این حال مراحل اولیه، مادرانگی نیز می‌تواند مملو از اضطراب پس از زایمان، شایسته‌سازی اجتماعی (social conditioning) و complex taboos باشد، که همگی با انزوای شدید روزمره تشدید می‌شوند.
در دورانی که مادری می‌کنید، احتمالا تصمیمات کوچکی در مورد کودکتان، به طور ناگهانی از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار می‌شوند.

راهکارهای رفع تنهایی

راه حل تنهایی مادران کاملا واضح است. راهکارهایی مانند شرکت در گروه‌های بازی، نوشیدن قهوه‌ای در یک کافه در کنار سایر مادران دیگر.
همه به شما می‌گویند با مادران دیگر دوست شوید و آن‌ها درست می‌گویند. اما این راهکار برای بسیاری از والدین تازه وارد، سخت است. چرا که بسیاری از این مادرها دچار کمبود خواب شدید هستند و این که در گروه‌های مادرانه حضور پیدا کنند، برایشان سخت است.
برای مادران و دیگران، تنها راه حل برای تنهایی مزمن، مرتب‌سازی مجدد و کامل زندگیشان خواهد بود.

سخن آخر

ما به یک روش واقعی برای تربیت کودک در سراسر جهان نیاز داریم. برای تربیت کودک، کل جامعه‌ی مردم باید با کودکان تعامل داشته باشند، تا این که کودکان در یک محیط امن و سالم، تجربه و رشد کنند.
همچنین والدین جدید بودن، بیشترین تغییر را به مادران متحمل می‌کند. در واقع این اتفاق در همان لحظه زندگی ما می‌افتد که انتظار می‌رود نیازهای خود را برای رفاه کودک، کنار بگذاریم.
وقتی که ما می‌خواهیم اثبات کنیم که قدرتمند هستیم، این مسئله ما را آسیب‌پذیر می‌کند.
به طور خلاصه، این حیرت‌انگیزترین اتفاقی است که ممکن است برای یک شخص بیفتد.
این اتفاق مسئله‌ی خیلی مهمی است، اما جای تعجب دارد که چرا کمتر در مورد آن صحبت می‌شود.