رفتار درست در مقابل اشتباه بچه‌های دیگران در زمین بازی چیست؟ 

مقدمه

بسیاری از ما بارها شاهد رفتارهای نادرست بچه‌ها، در پارک‌ها و زمین‌های بازی بوده‌ایم. در برخی موارد والدین به کودکانی که اشتباه می‌کنند، حتی اگر فرزند خودشان نباشد، تذکر می‌دهند. والدین دیگری هستند، که در امر جلوگیری از رفتار نادرست کودکان دیگران، کاری انجام نمی‌دهند. به طور کلی، پدر و مادرها در مورد این مسئله، عقاید مختلفی دارند. در این مقاله نظرات متفاوت یک مادر و پدر را در مورد رفتار مناسب با بچه های دیگران آورده‌ایم.
در این مقاله، ابتدا یک سوال تحت عنوان: “آیا وقتی صحبت از بچه‌های دیگران می‌شود، باز هم به تربیت کردن آن‌ها فکر می‌کنید.” مطرح می‌شود. سپس نظرات و عقاید یک مادر و پدر در این زمینه بیان شده است.

تجربه و عقاید یک مادر

نظر: مثبت
Jessica Thomson، مادر سه فرزند است.
تصور کنید، شما در زمین بازی کودکان روی یک نیمکت نشسته‌اید و در حال تماشای بازی بچه‌ها هستید. همچنین گاهی فضای مجازی را در گوشی خود چک می‌کنید. در همین حال متوجه‌ انبوهی از بچه‌ها در بالای سرسره می‌شوید. یک بچه مرتبا از راهی، به جز مسیر اصلی سرسره بالا می‌رود و مانع از سر خوردن سایر بچه‌ها می‌شود. به همین دلیل بچه‌های دیگر در بالای سرسره، که منتظر سرخوردن هستند، کلافه می‌شوند.

تذکر دادن

در چنین شرایطی، آیا شما می‌روید و به آن بچه‌ای که بازی سرسره بقیه‌ی بچه‌ها را مختل کرده است، چیزی می‌گویید؟
بله، من کاملا به انجام این کار تمایل دارم، حتی اگر بچه‌ی من در جایی از آن سرسره در حال بازی نباشد. من حتی با آن بچه‌ای که در حال پرتاب سنگ است، نیز صحبت می‌کنم. همچنین با آن بچه‌ای که وسیله‌ی چرخشی، را جوری با سرعت می‌چرخاند، که هیچ کس نتواند سوار آن شود، نیز تذکر می‌دهم. من حتی با بچه‌های بزرگ‌تری، که حواسشان به بچه‌های کوچک‌تر اطرافشان نیست، صحبت خواهم کرد.
به طور کلی، هنگامی که کودکی بازی دیگران را مختل می‌کند، من با او صحبت خواهم کرد.

مسئولیت نظم و تربیت کودکان

در حالی که بچه‌های شما در خانه هستند، مسئولیت نظم و انضباط آن‌ها صددرصد با شما است.
اما آیا وقتی به یک فضای عمومی می‌روید، همینطور است؟ کودکان باید یاد بگیرند، که چگونه دنیا را با دیگران به اشتراک بگذارند. این آموزش‌‌ها، به عهده‌ی بزرگسالان اطراف کودکان است، که می‌توانند این موارد را به کودکان بیاموزند.
افرادی که می‌توانند به کودکان این نکات را بیاموزند، شامل مربیان، معلمین، محافظان کودک مثل غریق نجات در استخر کودکان و حتی گاهی اوقات پدر و مادر شخص دیگری در زمین بازی باشند.
اگر بچه‌ی هر والدینی در مقابل آن سنگ‌هایی که کودک پرتاب می‌کرد، قرار گیرد یا از آن وسیله‌ای که به سرعت در حال چرخش است، عبور کند، کاملا مطمئنم، که هر پدر و مادری می‌خواهد، که در آن لحظه فردی مداخله کند.

مداخله

اگر بچه‌ای که سنگ پرتاب می‌کند، بچه‌ی ما است و ما از اینکه کسی به او چیزی بگوید، ناراحت می‌شویم، پس چگونه می‌توانیم از کسی انتظار داشته باشیم، که در آن لحظه مداخله کند؟
مداخله، قضاوت درمورد والدین کودک یا توهین به خود کودک نیست. همه‌ی بچه‌ها خواه ناخواه، در یک برهه‌ای از زمان رفتار بدی دارند. بهتر است، این حقیقت را بپذیریم، که نیمی از زمانی که بچه‌ها در حال بازی هستند، ما حواسمان به آن‌ها نیست.
تا آنجایی که به من مربوط است، به نظر من، اینکه شخصی به غیر از والدین به کودکی که در حال انجام رفتار اشتباهی است، در زمین بازی تذکر دهد، کار خوبی است.

خلاصه

امیدوارم، اگر فرزندانم در جایی احساس ناامنی یا عدم استقلال می‌کردند، کسی قدمی بردارد و به او کمک کند. بنابراین، من مشکلی ندارم، که والدین دیگری به فرزندان من، وقتی که آن‌ها اشتباهی می‌کنند، تذکر بدهند.
اگر این بچه‌ای که کار اشتباهی می‌کند، بچه‌ی شخص دیگری باشد، چه کاری می‌کنید؟ در چنین شرایطی، من با آن کودک صحبت خواهم کرد. چرا که کل جامعه‌ی مردم باید با کودکان تعامل داشته باشند، تا کودکان در یک محیط امن و سالم تجربه و رشد کنند.

پیشنهاد ما: مطالعه‌ مقاله‌ی آموزش نظم به کودکان نوپا.

تجربه و عقاید یک پدر

نظر: منفی
Derek Malcolm، پدر یک فرزند است.
در زمین بازی، در قسمتی از آن بچه‌ها بر روی نوبت تاب سواری با یکدیگر بحث می‌کردند. اینکه کی اول سوار تاب شود و نفر بعدی چه کسی باشد. در طرف دیگری از زمین بازی، بچه‌ها درحال بحث بر روی این هستند، که کی با کی سوار الاکلنگ بشود. همچنین بچه‌ها بر روی نوبت‌گیری در سایر وسایل‌های بازی نیز گاها با یکدیگر بحث می‌کردند.

حل مشکلات

همه‌ی ما دیده‌ایم، که بچه‌های ما در زمین بازی، مرتکب اشتباهاتی شده‌اند یا اینکه اشتباهات کودکان دیگر باعث اذیت کودکان ما شده‌اند. به عنوان مثال، کودک پنج ساله‌ی من، از نوارهایی که در این سالن وجود دارند، به خوبی آویزان می‌شود و به آن‌ها تسلط دارد. او با هیجان بقیه افراد را کنار می‌زند، تا بتواند دوباره از آن‌ها استفاده کند. من فکر می‌کنم، که کودکان باید یاد بگیرند، به تنهایی مسائل خود را حل کنند.
اما در نهایت، این وظیفه‌ی ما است، که به فرزندانمان، یادآوری کنیم، صبر کنند تا نوبت آن‌ها بشود. در واقع باید به کودکان بیاموزیم، که به حقوق دیگران احترام بگذارند.

افراد دخیل در تربیت کودک

آیا من گفتم که مسئولیت آن را می‌پذیریم؟ درست است. چون اگر که دختر من در آینده، در زمین بازی، رفتار نادرستی از خود نشان‌دهد، من شخصا ترجیح می‌دهم در صورت اقتضای شرایط، نه یک غریبه، کسی که در آن قسمت فعالیت می‌کند، باید به او تذکر دهد.

اشتباه نکنید، من این موضوع را که “مردم باید با کودکان تعامل داشته باشند، تا کودکان در یک محیط امن و سالم تجربه و رشد کنند.” درک می‌کنم. اما این حق من است، که تصمیم بگیرم، چه مجموعه‌ای از مردم، با کودکانم در ارتباط باشند.
من و همسرم خوشبختانه بخشی از جامعه بزرگی از والدین، معلمان، دوستان و خانواده هستیم، که بسیاری از بچه‌های محله‌ی ما را می‌شناسند و از آن‌ها مراقبت می‌کنند. ما در مورد والدین، با یکدیگر گفت‌وگو می‌کنیم و بسیاری از ارزش‌های مشابه را در بین یکدیگر به اشتراک می‌گذاریم. در چندین مورد، یکی از آن‌ها از در مورد کارهای دخترم در زمین بازی به او تذکر داده است، که من از این بابت راضی هستم.

بچه‌های دیگران

در انتها، نظرتان در مورد وضع قانون در مورد یک کودک غریبه چیست؟
این مسئله مربوط به من نیست. در واقع این جایگاه برای من نیست، که ارزش‌های سایر والدین یا روش‌های انضباطی دیگران را نقض کنم. من در مورد کودک خود، که می‌خواهم یکی از رفتارهایش را تغییر دهم، متوجه حساس بودن شرایط و این کار می‌شوم. بنابراین، من نمی‌خواهم با کودکی که نمی‌شناسم، به اشتباه رفتاری را داشته باشم، که با فرزند خود دارم. با کمال ادب از کودک بخواهید، که او بگذارد بقیه نیز از سرسره استفاده کنند یا ماسه را پرت نکنند.

من همیشه می‌توانم، دخترم را به منظور آرام کردن شرایط، به جای دیگری ببرم، که آنگاه من در چنین شرایطی، برای او برخی از محدودیت‌ها را اعلام می‌کنم.( محدودیتی در مورد آنچه مایل است انجام دهد یا قبول کند تعیین می‌شود.)

بچه‌های پیش دبستانی به دلیل سنی که دارند، بیشتر با یکدیگر به مشکل برمی‌خورند. همچنین درست است، که به طور صددرصد و قطعی نمی‌توان جلوی اشتباهات کودکان را گرفت، اما وقتی که والدین کودکان خود را درست تربیت کنند، قاعدتا اشتباهات کودکان در زمین‌های بازی و سایر مکان‌ها به نسبت کمتر می‌شود. بنابراین، ما برای اینکه والدین، در امر تربیت کودک پیش‌دبستانی خود، خیلی بهتر از حال حاضر، عمل کنند، مطالعه‌ی مقاله‌ی تربیت کودک پیش دبستانی را پیشنهاد می‌کنیم.

سخن آخر

به جز این موارد که در مورد رفتار مناسب با بچه های دیگران گفته شد، اگر بچه‌ای همچنان در حال بی‌نظمی است، وقت آن است، که والدینش را پیدا کرده و اجازه دهید، کودک را از آنجا ببرند. قبل از اینکه در کل زمین بازی خراب کاری کند.