مقدمه

طبق گفته دانشمندان، کودکانی که سزارین می‌شوند، خوردن کمی از مدفوع مادر سلامت روده‌ی آن‌ها را بهبود می‌بخشد. به نظر می‌رسد که یک مدفوع کوچک مسیر طولانی را از روده طی می‌کند و به نوزاد می‌رسد. بنابراین حاوی باکتری‌های زیادی است. مطالعه این مقاله، کمی ناخوشایند و چندشناک است، اما اطلاعات مفیدی را در اختیار شما قرار خواهد داد. در ادامه مطلب در مورد زایمان سزارین و زایمان طبیعی و این که کدام یک برای کودک بهتر است صحبت خواهد شد. همچنین تاثیر خوراندن مدفوع مادر به نوزاد سزارینی را بررسی علمی خواهیم کرد.

اگر اخیرا برای بدنیا آوردن نوزاد خود، عمل سزارین انجام داده‌اید، پیشنهاد می‌کنیم روش جدید درمان زخم عمل سزارین را مطالعه نمایید.

زایمان طبیعی و سزارین

درمان زخم عمل سزارین
درمان زخم عمل سزارین

بر اساس مطالعه‌ی جدیدی که در ماه جاری در مجله سل (cell) منتشر شد. محققان به این نتیجه رسیده‌اند که، انتقال مدفوع از راه دهان نوزاد به روده‌ی او، در هنگام زایمان طبیعی (واژینال)، باعث بهبود سلامت روده در نوزادانی می‌شود که طبیعی به دنیا می‌آیند. اما در کودکانی که از طریق زایمان سزارین به دنیا می‌آیند، این اتفاق نمی‌افتد.

نوزادانی که از طریق زایمان طبیعی به دنیا می‌آیند، توسط باکتری‌های مدفوع مادرشان، نه از مایعات داخل کانال زایمان، کلونیزه (باکتریوری) می‌شوند. بنابراین اکنون یک دلیل بیولوژیکی برای قبول این واقعیت وجود دارد که چرا مادر در حین زایمان طبیعی مدفوع می‌کند. زیرا این کار باعث بهبود سلامت کودک شما می‌شود.

در چند سال گذشته صحبت‌های زیادی در مورد سلامت روده کودکان شده است. همچنین شما شاید در مورد چگونگی داشتن روده سالم در نوزادانی که طبیعی متولد می‌شوند، شنیده باشید. که زایمان طبیعی منجر به بسیاری از مزایای دراز مدت سلامتی می‌شود و مانع بسیاری از بیماری‌ها در کودک می‌شود. به عنوان مثال، خطر کمتر ابتلا به آلرژی، بیماری سلیاک و بیماری التهابی روده.

تاکنون تصور می‌شد که این میکروبیوم سالم در روده نوزادان از طریق کانال زایمان و مایعات واژن ایجاد می‌شود. به همین دلیل در برخی بیمارستان‌ها، بذردهی واژن (Vaginal_seeding) انجام می‌دهند. در بذردهی واژن، با استفاده از پنبه، انتقال مایعات واژن به بینی، دهان یا پوست نوزاد تازه متولد شده را انجام می‌دهند.

هدف از انجام این کار در بیمارستان‌ها، انتقال باکتری‌های واژن مادر به نوزاد است. با این حال دقیقا اثبات نشده است که بذردهی واژن موثر بوده یا این‌که ممکن است خطرناک باشد.

مطالعات

تغذیه نوزاد - نوزاد - شیشه شیر
تغذیه نوزاد – نوزاد – شیشه شیر

مطالعه‌‌ی جدیدی در مورد هفت مادر و نوزادان آن‌ها صورت گرفته است. هر چند که این مطالعه روی تعداد اندکی صورت گرفته است، اما نتایج خوبی در پی داشته است. دانشمندان به نوزادان تازه متولد شده نمونه ‌ای از مدفوع مادرشان که در 5 میلی لیتر شیر مادر رقیق شده بود، دادند. در طی سه ماه پیگیری، هیچ یک از نوزادان سزارین شده عوارض جانبی قابل توجهی نداشته‌اند.

بعد از هفته اول، میکروبیوم‌های روده‌ی آن‌ها شباهت قابل توجهی به نوزادانی که از طریق زایمان طبیعی به دنیا آمده‌اند، پیدا کرد. این کار ممکن است خیلی چندش‌آور و ناخوشایند به نظر برسد اما در بیشتر اوقات باعث بهبود سلامتی نوزاد می‌شود. از اواخر دهه 1900 پیوند میکروبیوم‌های مدفوع در پزشکی برای معالجه‌ی بسیاری از بیماری‌ها استفاده می‌شد. مواردی مانند عفونت‌های سزارینی و کولیت اولسراتیو (بیماری التهابی روده).

طبیعت در واقع می‌خواهد نوزادان با مدفوع مادرشان بهبود یابند و سالم به دنیا بیایند. پس با خوراندن مدفوع مادر به نوزاد سزارینی باعث سلامت آن‌ها خواهید شد. ماریا گلوریا (Maria Gloria) یک میکروبیولوژیست در دانشگاه راتگرز (Rutgers)، به یک مجله‌ی علمی گفت: قطعا دلیلی وجود دارد که سوراخی برای بچه‌دار شدن در کنار سوراخ مقعدی وجود دارد. این مختص همه‌ی مهره داران است. این یک پیام واضح از طبیعت است و تصادفی نیست.

زایمان پستانداران دیگر نیز همینطور است. بعنوان مثال کودک حیوان کوالا پس از شش ماه خوردن شیر مادرش، برای چندین هفته به یک رژیم غذایی تحت عنوان پاپ (نوک پستان) روی می‌آورد. این رژیم حاوی یک پروتئین غنی از پروتئین مادر است. این رژیم غذایی به آن‌ها چیزی تحت عنوان گیاه روده که برای هضم غذا لازم است، را می‌دهد. این گیاه، برگ‌های اکالیپتوس است. خوردن این برگ‌ها توسط انسان‌ها و اکثر حیوانات دیگر سمی است.

نکته آخر

اگر کودک خود را با زایمان سزارین به دنیا آورده‌اید، سرخود و به تنهایی مدفوع خود را به کودکتان ندهید. اینطور نیست که شما بتوانید با این کار میکروبیوم روده نوزاد خود را بهبود بخشید و این کار اشتباه است. درست است که این یک مطالعه کنترل شده است. اما این کار باید تحت یک نظارت دقیق صورت گیرد. در حقیقت، محققان اظهار داشتند که این نوع انتقال مدفوع، فقط باید پس از غربالگری دقیق بالینی و میکروبیولوژیکی انجام شود.