اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD) پس از زایمان 

فقط سربازانی که از جنگ بیرون می‌آیند نیستند که ممکن است از اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD)  رنج ببرند. برای برخی از مادران، تولد نوزادشان آغاز یک سفر تاریک و وحشتناک و شروع PTSD پس از زایمان است.

در میان کسانی که مشکلات پس از زایمان در زنان را مطالعه می‌کنند، مشخصات زنانی که علائم PTSD را نشان می‌دهند، در حال افزایش است. علائم PTSD، علائم مربوط به همان بیماری مربوط به سربازان در زمان جنگ می‌باشد.

تحقیقات در رابطه با PTSD پس از زایمان

دو مطالعه اخیراً در مورد این موضوع، یکی توسط محققان دانشگاه مک گیل مونترال و دیگری در دانشگاه تل آویو در اسرائیل انجام شده است. این دو مطالعه نشان می‌دهند که تقریباً یک سوم زنان پس از زایمان از برخی از عناصر PTSD رنج می‌برند و سه تا هفت درصد از آن‌ها نیز از بیماری کامل رنج می‌برند.

اینبال شلومی پولچک (Inbal Shlomi-Polchek)، روانپزشک و یکی از نویسندگان مطالعه تل آویو، می‌گوید: “در طول زایمان، بسیاری از زنان تهدیدهای واقعی در مورد آسیب جسمی یا مرگ برای خود یا نوزادشان را تجربه می‌کنند. در طول زایمان دردناک، بسیاری از زنان بر این باورند که بدن آن‌ها پاره شده یا به طور غیر قابل برگشتی از بین می‌رود.”

علائم

زنانی که به افسردگی پس از زایمان (PPD) مبتلا می‌شوند، حالاتی از جمله خلق و خوی افسردگی، خستگی، بی‌خوابی و بلاتکلیفی را تجربه می‌کنند. در حالی که آن‌هایی که علائم PTSD دارند با جانور کاملاً متفاوتی مبارزه می‌کنند.

پزشکانی که مادران جدید را معاینه می‌کنند، چک لیستی از عناصر کلیدی دارند که مبتلایان به PTSD را از مادرانی که دچار اضطراب یا افسردگی هستند متمایز می‌کند.

علائم PTSD، شامل تجربه یک یا چند رویداد است که شامل تهدید آسیب جدی یا مرگ (برای خود یا کودکشان) و متعاقب آن احساس ترس، درماندگی یا وحشت است. مبتلایان ممکن است فلاش بک به اتفاقات گذشته و توهم نیز داشته باشند. بسیاری همچنین از چیزی که روانشناسان آن را «بیش از حد برانگیختگی» می‌نامند، تحریک‌پذیری و مشکل در خواب و تمرکز رنج می‌برند.

خطر عدم درمان به دلیل ناآگاهی

از آنجایی که آگاهی از وجود PTSD پس از زایمان تازه شروع به گسترش کرده است، زنان با این علائم در معرض خطر درمان نشدن از طریق شکاف‌های تشخیصی هستند.

شلومی پولچک می‌گوید: “پیامدهای داشتن PTSD درمان‌نشده در بین زنان گسترده است. خانم‌هایی هستند که از زایمان بعدی یا زایمان طبیعی اجتناب می‌کنند یا بدتر از آن از نوزاد خود دوری می‌کنند، زیرا او آسیب‌های روحی را به آن‌ها یادآوری می‌کند.”

تجربه یک مادر مبتلا به PTSD پس از زایمان

هلن دان، یک مادر ونکووری بود که دچار PTSD شده بود. او به یاد می‌آورد که با دیدن پسر تازه متولد شده خود در سال ۲۰۰۳، احساس بیزاری داشت. او زایمان سختی داشت، زایمان طولانی و القایی که منجر به سزارین اورژانسی شد. وی بلافاصله علائم PTSD از جمله حملات پانیک و دیدهای وحشتناک را تجربه کرد.

او گفت: “من در کنار پسرم غذا می‌خوردم و یک چنگال در دست می‌گرفتم، و تصور می‌کردم اگر کنترل خود را از دست بدهم و او را با چاقو بزنم چه اتفاقی می‌افتد. احساس می‌کردم کاملاً خارج از کنترل هستم.”

ازدواج او به دلیل وضعیت روحی‌اش دچار مشکل شد ودان به همراه پسر یک ماهه‌اش به انتاریو نقل مکان کرد تا پیش مادرش بماند. پس از تشخیص علائم خود در پوستری در مطب پزشک، با یک خط کمک تماس گرفت. و بعد آن، به زودی در یک گروه پشتیبانی پس از زایمان ثبت نام کرد. وقتی پسرش حدود پنج ماهه بود، دان متوجه شد که دیگر از تنها ماندن با او نمی‌ترسد و آن دو به ونکوور بازگشتند.

او می‌گوید: “من فکر می‌کنم که این اتفاق برای من به دلیل‌ عدم حمایت رخ داده است. اگر احساس راحتی می‌کردم که بدون ترس به کسی احساساتم را بگویم، خیلی خوب بود. اگر شما به دیگران بگویید که من یک تصادف اتوبوس یا گروگانگیری را تجربه کرده‌ام و اکنون آسیب دیده‌ام، همه شما را درک خواهند کرد. اما وقتی می‌گویید من در حین به دنیا آوردن فرزندم آسیب دیدم، حمایت بسیار کمتری از شما وجود خواهد داشت.”

در میان محققانی که PTSD پس از زایمان را مطالعه می‌کنند، امید زیادی وجود دارد که مطالعات جدید بین افراد در دنیا آگاهی در رابطه با این موضوع ایجاد کند، بنابراین ترومای زنان شناخته شده و به آن‌ها درمان ارائه می‌شود.

پیش بینی ابتلا به PTSD پس از زایمان

هیچ پیش‌بینی‌کننده‌ای وجود ندارد که نشان دهد آیا زنان احتمالاً دچار PTSD بعد زایمان می‌شوند یا خیر. اما مطالعات نشان داده‌اند که افزایش بروز علائم در بین کسانی که زایمان طبیعی دارند، یا سابقه PTSD، سوء استفاده جنسی، اضطراب، تجربه تولد منفی قبلی یا کمبود درک شدن از سمت دیگران، کمبود حمایت یا کنترل در طول زایمان دارند، رخ می‌دهد.

تلاش برای بهبودی از اختلال اضطراب پس از سانحه‌ی زایمان

به گفته مائورا اوکیف (Maura O’Keefe)، یک مددکار اجتماعی که متخصص مسائل تولید مثل در بیمارستان کالج زنان در تورنتو است: “برای کسانی که برای بهبودی از PTSD تلاش می‌کنند، ارتباط با مادران دیگر برای کمک به کاهش انگ و انزوا کلیدی است.”

وی می‌گوید: “توصیه‌ای که من به زنان می‌کنم این است که مهم‌ترین چیز برای آن‌ها این است که با سایر بازماندگان تروما هنگام تولد که قادر به شنیدن، تصدیق و درک تجربیات شما هستند، در تماس باشید، زیرا نزدیک‌ترین دوستان شما و اقوام شما نیز قادر به انجام کاری که آن‌ها می‌توانند برای شما انجام دهند، نیستند.”

روان درمانی منظم یکی دیگر از بخش‌های مهم پازل درمان اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD) پس از زایمان است. اوکیف می‌گوید که این جلسات شامل توسعه مهارت‌های آرامش‌بخشی، یافتن راهبردهای مقابله برای مدیریت اضطراب و حالات دشوار و وجود یک سیستم حمایتی است. در نهایت، بیماران روی برنامه‌های رفتاری کار می‌کنند تا به آن‌ها کمک کند راحت‌تر  درگیر بچه‌هایشان شوند.

اوکیف می‌گوید که دارو معمولا آخرین راه حل است.

همچنین برای زنان باردار که نگران این هستند که ممکن است در معرض خطر ابتلا به PTSD پس از زایمان باشند، O’Keefe توصیه می‌کند که با یک مددکار اجتماعی بیمارستان ارتباط برقرار کنند تا یک سیستم حمایتی را قبل از تولد نوزاد راه اندازی کنند.

او همچنین زنانی را که دچار اضطراب زایمان هستند تشویق می‌کند تا با ذهنی باز برای زایمان آماده شوند. او می‌گوید: “از خود بپرسید که از چه نوع استراتژی‌هایی می‌توانید برای مدیریت فقدان کنترل و آسیب‌پذیری که ممکن است احساس کنید استفاده کنید.”