پرانگشتی
پرانگشتی یا پلی‌داکتیلی (polydactyly)، یک بیماری مادرزادی مربوط به اندام افراد است. این بیماری برای زمانی است که نوزاد با انگشتان دست یا پا اضافی به دنیا می‌آید. در این مطلب برای کمک به شما والدین عزیز جهت کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه به توضیح در مورد بیماری مادرزادی پرانگشتی پرداخته‌ایم.
پلی‌داکتیلی، به چه میزان شایع است؟
آنتونی کوری (Anthony Kouri)، جراح ارتوپد است. وی در این مورد توضیح می‌دهد: “این بیماری یکی از شایع‌ترین ناهنجاری‌های مادرزادی مربوط به اندام است و تقریبا از هر 1000 تولد یک نوزاد با این بیماری به دنیا می‌آید.”
شکل ظاهری
جراح ارتوپد کوری در مورد شکل ظاهری این بیماری می‌گوید، یک انگشت نیمه شکل گرفته با مقداری استخوان در زیر پوست قرار گرفته است. همچنین ممکن است به صورت یک انگشت اضافی کاملا شکل گرفته در کنار سایر انگشت‌ها باشد. گاهی اوقات این انگشت اضافی در هر دو دست یا هر دو پا وجود دارد.
کریستن دیویدج (Kristen Davidge) جراح پلاستیک و ترمیم است. وی در این مورد می‌گوید: “شایع‌ترین نوع پلی‌داکتیلی در دست‌ها، تکرار انگشت کوچک است.” دیوید در ادامه اضافه می‌کند، دومین نوع رایج پلی‌داکتیلی در دست، انگشت شست اضافی است. اضافه شدن انگشت اشاره، میانی و حلقه بسیار نادر است و معمولا با سایر ناهنجاری‌های اندام فوقانی دیده می‌شود.
علت
چه چیزی باعث ایجاد پلی‌داکتیلی می‌شود؟ آیا این بیماری مادرزادی، ارثی است؟
در پاسخ به این سوال، در ابتدا باید بگوییم که لزوما این بیماری ارثی نیست. با این حال می‌تواند ارثی نیز باشد.
به گفته کوری، پلی‌داکتیلی همچنین می‌تواند بخشی از یکی از چندین سندرم بزرگ‌تر مانند سندرم آپرت، سندرم کارپنتر، و بسیاری دیگر باشد. در مجموع بیش از 300 سندرم احتمالی در این مورد وجود دارد.
سونوگرافی
آیا می‌توان پلی‌داکتیلی را در سونوگرافی مشاهده کرد؟
در نگاه اول شاید تصور کنید که امکان مشاهده پلی‌داکتیلی در سونوگرافی وجود دارد. با این حال باید گفت که تشخیص آن قبل از تولد غیرمعمول است. به همین دلیل است که مادران در اتاق زایمان با دیدن انگشت اضافی نوزاد خود، متعجب می‌شوند.
درمان
آیا پلی‌داکتیلی درمان دارد؟ اگر درمان دارد، درمان آن چیست؟
گزینه‌های اصلی برای درمان، برداشتن انگشت‌های اضافی با جراحی است. در برخی موارد انگشت اضافی به همان صورت گذاشته می‌شود.
جراحی
سن مناسب جراحی
بهترین زمان برای جراحی پلی‌داکتیلی چه سنی است؟
به گفته‌ی پزشکان انجام این جراحی ساده در چند ماه اول زندگی بهتر است. در واقع در سنی که نوزادان کمتر تکان می‌خورند و می‌توان برای کودک از بی‌حسی موضعی به جای بیهوشی عمومی استفاده کرد، بهترین زمان است.
یکی از مادران در مورد تجربه‌ی کودک خود در این مورد اینطور می‌گوید: “جراحی کودک من در مدت 5 دقیقه انجام شد. این جراحی کوتاه ناراحت‌کننده بود اما سریع و آسان بود. پزشکان یک سوزن به کودک زدند که این بدترین قسمت برای من و کودکم بود. سپس سریع انگشت اضافی را با چاقوی جراحی جدا کردند و چند بخیه در محل جراحی زدند و سپس بانداژ کردند.”
Davidge توضیح می‌دهد: “استفاده از چاقوی جراحی باعث ایجاد یک خط صاف دست و یک جای زخم صاف می‌شود.”
بهبودی معمولا بدون مشکل و سریع است. اگرچه خشک نگه‌داشتن پانسمان روی دست نوزادان سخت است.
جراحی پیچیده‌تر
برخی از جراحی‌های پلی‌داکتیلی پیچیده‌تر هستند. در حالی که برداشتن انگشت اضافی ساده است. با این حال انگشت‌هایی که استخوان، مفاصل و بافت همبند را درگیر می‌کنند، به جراحی گسترده‌تری نیاز دارند. به‌ویژه وقتی مربوط به انگشت شست است که علاوه بر زیبایی، بر عملکرد آن نیز تأثیر می‌گذارد. کوری توضیح می‌دهد: “هدف حذف کم‌ترین قسمت کاربردی انگشت و بازسازی قسمت‌های باقی‌مانده است.”
این جراحی پیچیده‌تر معمولا در حدود یک سالگی انجام می‌شود.
پیشنهاد ما: مطالعه مقاله سندرم سرصافی.
عدم جراحی
آیا امتناع از جراحی یک گزینه است؟
زمانی که عملکرد و وضعیت دست یا پا تحت تأثیر قرار نگیرد، باقی‌ماندن انگشت اضافی نیز یک انتخاب معتبر است. باقی‌ماندن این انگشت حداقل تا زمانی که کودک به سن لازم برای تصمیم‌گیری در مورد آن برسد، بلامانع است.”
درمان فردی
درمان پلی‌داکتیلی باید به صورت فردی باشد. یکی از مادران در این مورد می‌گوید: “من از تصمیم خود برای حذف انگشت کودک خود پشیمان نیستم. همه چیز به وضعیت هر بیمار بستگی دارد و اینکه چه چیزی برای هر فرد خاص بهتر است.”
