مقدمه
شاید بخش اصلی و پر چالش در نگهداری و مراقبت از بچه‌ها، تربیت آن‌ها باشد. در تربیت کودکان باید والدین سعی کنند تمام مسائل را به بهترین وجه به کودکان خود بگویند. یکی از این موارد قدرشناسی است. برخی از پدر و مادرها شاید کودکان خود را مجبور کنند که از طرف مقابل به خاطر کاری که کرده‌اند، تشکر کند. این روش اصلا درست نیست. باید سعی کنید عمیقا این موضوع را برای آن‌ها توضیح دهید و از روش‌های بهتری برای آموزش قدرشناس بودن و شکرگزاری استفاده کنید. به همین دلیل این مقاله به توضیح در مورد آموزش قدرشناسی به کودکان پرداخته است.
مطالعات نشان می‌دهد که کودکان قدرشناس شادتر هستند، استرس کمتری دارند و دیدگاه خوش بینانه‌تری نسبت به زندگی دارند.
تجربه یک مادر
هنگامی که یک روز، Candice Falby همراه با دختر شش ساله‌اش از مدرسه به خانه می‌رفتند، دخترش از او پرسید، چرا همیشه مردی در خیابان نشسته است. Falby برای دخترش معنای بی‌خانمان بودن را توضیح داد. او از چیزی که بعد از توضیحش در مورد مرد بی‌خانمان داده بود، شگفت‌زده شد.
هنگامی که در مقابل یک نانوایی ایستادند، دخترش پرسید: “آیا می‌توانیم برای مرد بی‌خانمان چیزی خریداری کنیم.”
در پاسخ به سوال دخترش، Falby وارد نانوایی شد و برای دخترش توضیح داد، باید نانی را انتخاب کنند که نیاز به گرم کردن مجدد نداشته باشد. چرا که احتمالا او وسایل و ظرفی را برای گرم کردن نان ندارد.
Falby بیان می‌کند: “او احساساتی و سپاس‌گزاری کرد، برای چیزهای ساده‌ای که ما داریم. این در حالی است که برخی اوقات این موارد، برای ما به عنوان یک امر بدیهی تلقی می‌شوند.”
امکان قدرشناسی در کودک
برای بچه‌های کوچک این امکان وجود دارد، که بتوانند قدرشناسی را درک کنند. محققان دریافته‌اند که درسن پنج سالگی، اکثر بچه‌ها درک اولیه‌ای از آن پیدا کرده‌اند. در حالی که تمرین قدرشناسی فرایندی است که به زمان نیاز دارد، اما ارزش این را دارد، که وقتی بچه‌ها در سنین پایین هستند، به آن‌ها قدرشناسی را به تدریج آموزش دهید.
Cristina Magrina، مرتبط با روانشناسی بالینی در Kindercare Pediatrics and Springboard Clinic بیان می‌کند: “هنگامی که کودک قادر به درک نکات مثبت در زندگی خود باشد، می‌تواند سلامت روحی و جسمی، انعطاف پذیری و نتایج تحصیلی بهتری داشته باشد. همچنین درک نکات مثبت در زندگی، حتی می‌تواند به کودکان کمک کند که ارتباطات اجتماعی قوی‌تری ایجاد کنند.”
آموزش شکرگزاری ممکن است کاری دلهره‌آوری به نظر برسد، اما داشتن این دلهره و نگرانی لازم نیست. در اینجا چهار روش ساده برای آموزش به کودکان آورده شده است.
تمرین نصیحت‌ها
آنچه را که به کودک می‌گویید، تمرین کنید. Magrina بیان می‌کند: “اولین قدم در آموزش قدرشناسی، مدلسازی رفتارهای خودتان است.” برای این کار هر روز زمان مشخصی را تعیین کنید. به طور مثال هنگام شام یا رفتن به خانه از مدرسه و … می‌توانید در مورد چیزهایی که به خاطر وجود آن‌ها سپاس‌گزار هستید، با کودک خود صحبت کنید.
به طور مثال، بگویید: “امروز چه روز آفتابی و خوبی است. من برای وجود این آفتاب و هوای خوب ممنون و سپاس‌گزارم. سپس از فرزند خود بپرسید که برای چه چیزی سپاس‌گزار هستند.”
سعی کنید هر مسئله‌ی جدیدی که می‌خواهید به کودک آموزش دهید را برای او کامل توضیح دهید. به او بگویید که دقیقا به چه دلیل و چگونه آن کار را باید انجام دهد. این راهکار بهتر از این است که کودک را مجبور به انجام کاری کنید. در مورد آموزش قدرشناسی به کودکان نیز همین کار را سعی کنید، انجام دهید.
تشویق به بخشش
بخشش به دیگران، ساده‌ترین فعالیت شکرگزاری و در عین حال یکی از موثرترین راهکارها است.
Jessie Bawden مادر دو دختر زیر 5 سال است. او علاقه‌مند است که از تعطیلات و جشن‌هایی که در طی سال برگزار می‌شوند، برای آموزش نحوه‌ی بخشش، به دختران خود استفاده کند.
او در جشن‌ها، کودکان خود را تشویق می‌کند تا غذای مورد علاقه‌ی خود را بردارند و بقیه‌ی غذاها را برای همکاران پدرشان و او کنار بگذارند.
Bawden بیان می‌کند: “من آن‌ها را تشویق کرده‌ام که در مورد کودکانی که ممکن است امکانات و رفاه زندگی ما را نداشته باشند، سخاوتمند باشند.”
اهدای لباس، کتاب و اسباب‌بازی‌هایی که دیگر از آن‌ها استفاده نمی‌کنند، یکی از راه‌های خوب برای تشویق “بخشش به دیگران” در کودکان است.
وقتی Bawden و خانواده‌اش کارهای گفته شده را انجام می‌دهند، از اینکه بچه‌هایش وسایل مورد علاقه‌ی خود را به کودکان بی‌بضاعت می‌دهند، اغلب شگفت‌زده می‌شود.
برخی از کودکان به سختی می‌توانند اسباب‌بازی‌هایی را که با آن‌ها ارتباط برقرار کرده‌اند، را رها کنند. بنابراین مهم است که با کودک خود در چنین موقعیت‌هایی همدردی کنید و او را درک کنید. از آن‌ها بخواهید فقط یک یا دو اسباب‌بازی را انتخاب کنند و به کودکان دیگر هدیه دهند. این کار باعث می‌شود که آن‌ها احساس کنند که کنترل وضعیت را در دست دارند.
نوشتن
روش آسان دیگر برای اینکه بچه‌ها به نکات مثبت زندگی خود فکر کنند، این است که یک ظرف قدردانی درست کنید و هر شب قبل از خواب به آن یادداشت‌هایی را اضافه کنید.
اگر کودک شما ترجیح می‌دهد، نقاشی بکشد، برای او یک ژورنال هنری ایجاد کنید. در آن ژورنال می‌تواند آنچه را که در مورد آن‌ها سپاس‌گزار است را به تصویر بکشد و نشان دهد.
Magrina توصیه می‌کند، که هفته‌ای یک بار یادداشت‌ها را بخوانید یا اینکه اثرهای هنری را مرور کنید. چرا که احساس شکرگزاری به بهترین وجه با تامل و فکر کردن جذب می‌شود.
قدردانی از کودک
به کودک کارهایی که مناسب سن او است بدهید و در نهایت از او به خاطر کاری که کرده است، تشکر کنید.
به طور مثال به کودکان 6 یا 7 سال می‌توانید، بگویید که در جمع کردن میز ناهار یا شام به شما کمک کنند.
دادن کارهای متناسب با سن، به فرزندانتان می‌تواند از دو طریق باعث تشکر شود.
اول، اینکه کودکان درک می‌کنند که این دسته از کارهایی که به آن‌ها گفته می‌شود انجام دهند، در واقع همان کارهایی است که قبلا والدینشان برای آن‌ها انجام می‌دادند. که این باعث می‌شود که درک کنند که والدین آن‌ها اغلب کار زیادی انجام می‌دهند.
Magrina بیان می‌کند: “این توانایی همدلی که با تلاش کسی برای او ایجاد شده است، او را در موقعیت بهتری برای تجربه احساس واقعی قدردانی قرار می‌دهد.
دوم، فرزند شما پس از دریافت بازخورد مطلوب احتمالاً از عملکرد خود احساس غرور خواهد کرد. تشکر از او می‌تواند این رفتار مثبت را تقویت کند. به علاوه این احتمال را افزایش می‌دهد که در آینده، در تشکر از دیگران هیچ مشکلی نداشته باشد.
در این مطلب به توضیح در مورد آموزش قدرشناسی به کودکان پرداخته‌ایم. علاوه بر این، به والدین توصیه می‌کنیم که مقاله‌ی بچه حرف گوش کن، را مطالعه کنند. شاید آموزش مسائل مختلف به یک بچه حرف گوش کن به نسبت راحت‌تر باشد.
