چند سال اولی که کودک به دنیا می‌آید. والدین کودک را در اتاق خود نگه می‌دارند، زیرا در تمام طول شب به مراقبت نیاز دارد، شیر می‌خورد و بی‌قراری می‌کند و بهتر است که در کنار مادر باشد. اما وقتی بزرگ‌تر می‌شود، کم کم والدین شروع به جدا کردن اتاق او از اتاق خودشان می‌کنند تا هم خودشان راحت‌تر باشند و هم کودک شروع به مستقل شدن کند. متاسفانه گاهی اوقات در این روند، به مشکلی برمی‌خورند و آن مشکل هم این است که کودک نیمه شب مخفیانه به تخت والدین می‌آید، یا آنقدر اصرار می‌کنند که والدین قبول می‌کنند در کنار آن‌ها بخوابند. اما قطعا والدین با این موضوع راحت نخواهند بود. به همین دلیل خیلی وقت‌ها به دنبال روش‌هایی برای ماندن کودک در تخت خودش در تمام طول شب هستند.
ما هم اینجا این مطلب را آماده کردیم تا والدین را در همین موضوع کمک کنیم. ما درک می‌کنیم که والدین می‌خواهند حریم خصوصی‌شان حفظ شود و از حضور نیمه شب فرزندشان در اتاقشان راحت نیستند.
تجربه یک مادر از ماندن کودک در تخت خودش
مادری به نام جودی درباره تجربه جداسازی اتاق پسرش کانر از اتاق خودش می‌گوید. او می‌گوید درست قبل از اینکه کانر 3 ساله شود ما تصمیم گرفتیم که او را برای خواب شب در اتاق خودش بگذاریم.
او به یاد می‌آورد که در این روند، فرزندش در طول شب نمی‌خوابیده و از نیمه شب تا ساعت 2 بامداد در اتاق والدینش پرسه می‌زده است.
جودی تعریف می‌کند که کانر نیمه شب‌ها با پتویی در دستش وارد اتاق ما می‌شد و به وسط تخت می‌خزید و خیلی سریع در آنجا به خواب میرفت.
طبق گفته‌های جودی، مشکل آن‌ها فقط حفظ حریم خصوصی نبود، بلکه کانر جای خواب را برای آن‌ها تنگ می‌کرد، سرش را بر روی پای مادرش می‌گذاشت و پاهایش را در شکم پدرش فرو می‌برد و نمی‌گذاشت آن‌ها جای خواب راحتی داشته باشند.
آمدن بچه‌های کوچک به تخت والدین در نیمه شب
اگر فرزند کوچک شما هم پس از اینکه سعی کردید، اتاقش را از خودتان جدا کنید، نیمه شب‌ها سعی می‌کنند به تخت شما بیایند و آنجا بخوابند، نگران نباشید شما تنها نیستید. این مسئله‌ای است که برای اکثر والدین رخ می‌دهد و راهکارهایی برای مقابله با آن وجود دارد. البته که نیمه شب با حالتی خواب آلود برای شما سخت خواهد بود که مستقیم فکر کنید یا به یک برنامه پایبند باشید. حتی بازگرداندن مکرر فرزندتان به اتاق خودش (که گاهی اوقات «بازگشت بی‌صدا» نامیده می‌شود) می‌تواند دشوار باشد. اما با کمی استراتژی و پشتکار، می‌توانید فرزندتان را مجبور کنید تا در تمام طول شب و تا صبح، در تخت خود بماند.
روش‌هایی برای کمک به کودک جهت ماندن در تخت خودش
راهکاریهایی که قرار است به شما معرفی کنیم، قرار نیست مانند یک قرص خواب سریع عمل کنند. بلکه نیاز به صبر، زمان و ثبات دارید. خانواده باید آماده باشند، تا صبر و پشتکار داشته باشند و در عادت خواب فرزند خود، تغییر ایجاد کنند.
پیشنهاد می‌کنیم مطلب برنامه خواب کودک را مطالعه فرمایید.
گام اول: به کودک خود بیاموزید که چگونه به تنهایی بخوابد!
وقتی کودکتان را به اتاقش میبرید که بخوابد چه می‌کنید، آیا منتظر می‌مانید خوابش ببرد؟ آیا کنارش می‌نشینید یا دراز می‌کشید تا بخوابد؟
اگر چنین کارهایی می‌کنید، لطفا دیگر ادامه ندهید.
بچه در حالی که در کنار شماست، به خواب می‌رود، عادی است که وقتی نیمه شب بیدار شود به دنبال شما بگردد. شما علناً با این کارتان مانع مستقل شدن او می‌شوید. همچنین وقتی برای به خواب رفتن به حضور شما عادت کرده باشد، وقتی نیمه شب بیدار می‌شود و می‌خواهد دوباره بخوابد، چگونه باید به تنهایی این کار را کند.
بنابراین اولین گامی که شما باید بردارید تا کودکتان را مجبور کنید تا صبح در تخت خودش بماند این است که به او بیاموزید که چگونه به تنهایی بخوابد.
روش صندلی در این کار می‌تواند به شما کمک کند.
روش صندلی برای آموزش تنهایی خوابیدن به کودکان
راه حل صندلی یک روش محبوب برای این کار است. نحوه به کار گیری این روش نیز بدین شکل است که در شب‌های اولی که اتاق کودک را جدا می‌کنید، یک صندلی کنار تخت او بگذارید و رویش بنشینید تا خوابش ببرد. به مرور این صندلی را از تخت او دور کنید. و سپس در نهایت صندلی را از اتاق ببرید و دیگر کنار او نباشید.
به این شکل به کودک برای جدایی یکباره از شما فشاری نمی‌آید و همچنین به مرور می‌تواند مستقلاً به خواب برود و احتیاجی به حضور شما نداشته باشد.
جنیفر بورست، مشاور خواب کودکان در کانادا در ارتباط با روش صندلی در کمک به ماندن کودک در تخت در تمام شب می گوید: “با این روش، به آهستگی حضور والدین در زمان خواب در کنار کودک حذف می‌شود و یکباره این اتفاق رخ نمی‌دهد.”
گام دوم: به کودک بیاموزید وقتی نیمه شب از خواب بیدار می‌شود چه کند؟
گام دوم نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. کودک تاکنون هر وقت نیمه شب از خواب بیدار می‌شده است، والدینش کنارش بودند و با آرامش یا زمزمه‌ی شما دوباره به خواب می‌رفتند اما از این پس اینطور نیست. کودک باید چه کند؟
به او یاد بدهید 3 کار را به ترتیب انجام دهد:
- دراز بکشد!
- احساس راحتی داشته باشد!
- و چشم‌هایش را ببندد.
به کودک بگویید که با خودش تکرار کند: وقت خوابه، چشامو می‌بندم، تو تختم می‌مونم…
از او بخواهید با خودش صحبت کند و وقتی نیمه شب بیدار می‌شود به خودش بگوید الان وقت خواب است و باید در تختت بمانی.
گام سوم: مشکلات اضطراب کودک را برطرف کنید!
بچه‌ها حق دارند که پس از مدت زیادی در کنار شما خوابیدن، وقتی جای خوابشان از شما جدا می‌شود، استرس و اضطراب داشته باشند. وظیفه‌ی شما در چنین موقعیتی این است که اضطراب را از فرزند خود دور کنید و به او آرامش بدهید.
آن‌ها نگران تنها ماندن هستند و درباره آن به چیزهای مختلفی فکر می‌کنند.
ببینید از چه چیزی می‌ترسند، مثلا اگه از تاریکی می‌ترسند چراغ خواب برای او روشن کنید و یک چراغ قوه در کنار او قرار دهید تا اگر خواست استفاده کند.
اگر فک می‌کند هیولا می‌آید به او بگویید که اسپری ضدهیولا به اتاق خواهید زد.
گام چهارم: در صورت عدم موفقیت، به اتاق او نقل مکان کنید!
در صورتی که با این کارها موفق به نگه داشتن او در اتاق خودش و دور از خودتان نشدید و کودک از دوری کردن از شما بی‌قراری کرد، بجای اینکه در برابر او تسلیم شوید و اجازه دهید که به اتاق شما برای خواب بیاید، شما به اتاق او برای خواب بروید.
قطعا اینکه بعد از مدتی از اتاق او دور شوید، راحت‌تر خواهد بود نسبت به اینکه بخواهید او را دوباره از اتاقتان دور کنید.
بعضی از والدین تمام شب را در اتاق کودک خود می‌مانند و به مرور و به آرامی خود را از اتاق بیرون می آورند.
گام پنجم: از ساعت استفاده کنید!
کم کم به او مفهوم زمان را بیاموزید. یک ساعت در اتاقش قرار دهید و به او بگویید وقتی عقربه‌ی ساعت به کجا رسید، می‌تواند تختش را ترک کند. یا برای مثال ساعت را کوک کنید و به او بگویید هر وقت وقت بیرون آمدن از تخت باشد، خود ساعت او را خبردار خواهد کرد.
از ساعت‌های فانتزی می‌توانید برای ایجاد هیجان در او استفاده کنید. ساعت‌هایی که صداهای مختلف دارند، رنگ عوض می‌کنند، نور می‌دهند و … .
گام ششم: برای او پاداش تعیین کنید!
بچه‌ها عاشق جایزه گرفتن هستند. عاشق این هستند که کار خوبی انجام دهند و تشویق شوند.
بنابراین برای او جایزه تعیین کنید که اگر نیمه شب به اتاق شما نیاید، آن جایزه را دریافت می‌کند. این می‌تواند یک انگیزه خوب برای او باشد.
گام هفتم: برای ماندن کودک در تخت خودش اتاق او را برایش دوست داشتنی کنید!
کاری کنید فرزندتان به اتاقش عادت کند. در آنجا احساس راحتی کند و بیشتر زمان خود را در آنجا بگذراند. حتی تغییر دکوراسیون اتاق نیز می تواند در این موضوع برای او کمک کننده باشد. اتاق او را با چیزهایی که دوست دارد، تزئین کنید. او دیگر وقتی از خواب بیدار می‌شود، حس بدی نخواهد داشت و احساس تنهایی نمی‌کند.
