مقدمه
همه‌ی پدر و مادرها علاقه‌مند هستند که فرزندانی حرف گوش کن و مودب داشته باشند. شاید بسیاری از والدین داشتن کودکی که حرف‌هایشان را گوش نمی‌دهد، تجربه کرده باشند. قاعدتا این دسته از کودکان باعث کلافگی والدین می‌شوند. اما والدین باید بدانند که هر مسئله و مشکلی یک راهکار دارد. برای مقابله با حرف گوش ندادن کودک نیز، والدین باید به دنبال راهکار درست و مناسب آن باشند. به همین دلیل برای کمک به والدین ما در این مقاله به توضیح در مورد راهکارهای داشتن بچه حرف گوش کن پرداخته‌ایم. با ما همراه باشید تا 5 ترفند عالی و مفید را برای کمک به خود و کودک خود فراگیرید.
دیدگاه درمانگر
روان درمانگر Liza Finlay، پنج نکته ساده و در عین حال موثر برای ترغیب کودکان به گوش دادن به حرف‌های والدین را ارائه می‌دهد.
چرا کودکان گوش نمی‌دهند؟ من گله و شکایت‌های والدین را در این زمینه بسیار زیاد شنیدم. در واقع اخیرا در کارگاهی که من در آن ارائه داشتم، از والدین شرکت کننده خواستم دلیل شکوه و شکایت خود را بگویند. تقریبا همه شکایت داشتند که: “بچه‌ی من اصلا به حرف من گوش نمی‌دهند.”
در ادامه 5 راهکار مفید با توضیح نام برده شده‌اند.
کاهش تعداد دفعات صحبت کردن
با عرض پوزش از گفتن این موضوع، اما والدین بیش از حد صحبت می‌کنند. یک متخصص تعداد اصطلاحاتی که روزانه به یک کودک گفته می‌شود را 200 مورد اعلام کرد. والدین اصطلاحاتی مانند: “بشقاب غذای خودت بردار، لباس خودت آویزان کن، اتاقت مرتب کن” و … را مدام به کودکان خود گوشزد می‌کنند.
کودکان واقعا چه تعداد از این اصطلاحات را حفظ می‌کنند؟ کودکان فقط در حدود 25 درصد این موارد را به خاطر می‌سپارند.
در حال حاضر 25 درصد به نظر نمی‌رسد که به طور متوسط دوز خوبی باشد. در واقع این 25 درصد به معنای 50 تا اصطلاح از 200 اصطلاح گفته شده است، یعنی کودک روزانه 50 اصطلاح را جذب می‌کند. این درصد و تعداد بد نیست. بنابراین روی آن‌ها حساب کنید.
روبرو شدن کودک با عواقب کارهای خود
وقت آن رسیده است که کمتر صحبت کنید و به جای آن اقدامات بیشتری انجام دهید. اساسا من می‌خواهم شما با علاقه در مورد کارها و تهدیدات سست و بی‌اساس کودک خود عمل کنید. دو مثال در این زمینه آورده شده است تا بهتر متوجه این بخش شوید.
اگر کودک در مقابل اینکه شما دائم به او می‌گویید، “ظرف‌های غذای خود را بشور.” هیچ عکس العملی نشان نمی‌دهد، بهتر است دیگر حرف زدن و تکرار این جمله را ادامه ندهید و بگذارید فردا با ظرف‌های غذای کثیف خود روبرو شوند.
مثال دیگر اینکه، اگر کودک لگوهای خود را مرتب جمع نکرد و به حرف شما مبنی بر “اینکه اسباب بازی‌ها و لگوهای خود را جمع کن.” بی‌توجهی کرد، بهتر است در این شرایط لگوها را در یک جعبه سر بسته بگذارید. همچنین آن‌ها را در یک جایی که کودک به آن دسترسی ندارد مثل گاراژ قرار دهید.
البته ما به والدین برای داشتن اتاقی مرتب و تمیز مطالعه‌ی مقاله‌ی نظم دادن به اتاق بازی کودکان را پیشنهاد می‌کنیم. تا از این طریق بتوانند اتاق مرتبی برای کودک خود فراهم کنند. این روش شاید بهتر از این باشد که دائم با او در مورد تمیز کردن اتاق بحث کنید.
گوش دادن فعال
یک از راهکارهای داشتن بچه حرف گوش کن، گوش دادن فعال به او است. کودکان بیشتر از مراقبان خود و والدین خود یاد می‌گیرند. بدون تعارف بگویم، بسیاری از ما شنونده‌های خوبی نیستیم. مطمئنا ما چیزی را از دیگران می‌شنویم که دیگران آن را می‌گویند. در واقع با اینکه با گوشمان در حال شنیدن هستیم اما ذهن ما در ابرها سیر می‌کند یا در برخی اوقات با فرد مقابل ارتباط چشمی نداریم و دائم حواسمان به اطراف است. به عبارت دیگر در هر دو حالت هیچ توجهی به فرد مقابل نداریم.
گوش دادن فعال به این صورت نیست که فقط از گوش خود استفاده کنید. بلکه کل بدن در روش گوش دادن فعال، مطرح است. که این شامل قلب ما نیز می‌شود. گوش دادن فعال بیش از شنیدن کلمات نیاز دارد که شما متوجه حرف‌های فرد مقابل خود بشوید. در واقع این شنیدن یعنی اینکه معنای پنهان شده‌ی پشت کلمات را درک کنید و به آن‌ها پاسخ دهید. به عبارت دیگر گوش دادن فعال یعنی اینکه به او نشان دهید که به دقت صحبت‌های او را گوش می‌دهید. هنگامی که کودک در حال صحبت است، خود را با وسایل دیگر سرگرم نکنید و سعی کنید به دقت به حرف‌های او گوش دهید. علاوه بر موارد گفته شده برای درک بهتر کودک خود، به زبان بدن او توجه کنید تا بهتر متوجه‌ی صحبت‌ها و حرف‌های او شوید. سعی کنید در هنگام صحبت در کنار او بنشینید و فضایی آرام ایجاد کنید. بنابراین والدین باید به خاطر داشته باشند که برای داشتن یک بچه حرف گوش کن باید سعی کنند فضایی آرام را برای کودک فراهم کنند.
چند وقت یک بار می‌توانید بگویید که این کار را انجام می‌دهید؟
دوست داشتن
گاهی که اوقات بچه‌ها به حرف‌های ما گوش نمی‌دهند و در مقابل پیام‌ها و حرف‌هایی را آماده می‌کنند تا به ما بگویند. آن‌ها صحبت‌های ما را متوقف می‌کنند تا حرفشان را بگویند. آن‌ها می‌گویند: “شما نمی‌توانید من را بزرگ کنید و من از اینکه شما والدین و سرپرست من باشید خسته شده‌ام.” وقتی چنین صحبت‌هایی از کودک خود می‌شنوید وقت آن است که دستورات و حرف‌های خود را یک بازیابی کنید. والدین می‌توانند برای تقویت رابطه‌ی خود با کودکشان از مواردی مثل صحبت و گوش دادن به یکدیگر استفاده کنند. بنابراین در چنین شرایطی که کودک از این قبیل حرف‌ها می‌زند، به جای اینکه کودک را تنبیه کنید او را در آغوش بگیرید.
پایین آوردن صدا
با بالا رفتن سطح سرخوردگی به دلیل حرف گوش نکن بودن کودک، صدای ما نیز بر سر کودکان افزایش می‌یابد. در نهایت بچه‌ها احساس می‌کنند که مثل همیشه فریاد می‌کشید. پایین آوردن صدا دقیقا بر عکس آنچه انتظار دارید، است. این روش ممکن است نتیجه جدید و شگفت انگیزی را برای شما رقم بزند. به عبارت دیگر آرام صحبت کردن با کودک نتیجه‌ی بهتری نسبت به اینکه والدین با صدای بلند صحبت کنند، دارد.
وقتی با صدای آرام (صدای سوتو) صحبت کنید، افراد مجبور می‌شوند که به حرف‌های شما گوش دهند. در واقع این یک ترفندی است که برای همه کاربرد دارد. حتی برای روئسا و مدیران نیز کاربرد دارد. وقتی شما به صورت عمدی صدای خود را پایین می‌آورید، باعث تاکید بیشتر می‌شود.
آیا ما نمی‌خواهیم با بچه‌هایمان صمیمی و دوست شویم؟
