لاف زدن کودکان بخشی عادی از رشد آن‌ها است، اما فقط تا حدی. در ادامه می‌گوییم که چه زمانی باید کودک را با این ویژگی‌اش به حال خود رها کرد و چه زمانی باید او را ساکت کرد.
برای مثال فرض کنید، کودکتان به تازگی آموزش اسکیت را شروع کرده است. او به خود می‌بالد که سریع‌ترین در کلاس خود است. همچنین دوست دارد با بچه‌های دیگر در مورد مهارتش در همه چیز از کلاس اسکیت و کوهنوردی تا حتی هدیه‌هایی که مادرش به او می‌دهد، صحبت کند. در چنین شرایطی چه حسی دارید؟ آیا حس می‌کنید او دارد حس حسادت کودکان دیگر را برمی‌انگیزاند؟ یا اینکه دارد در تعریف از خودش زیاده روی می‌کند؟ یا نظر دیگری دارید؟
اگر کودک شما نیز از آن دسته از کودکانی است که نمی‌توانند صبر کنند تا مدال فوتبال خود را به دیگران نشان دهد یا مهارت‌های جدید خود را در معرض نمایش قرار دهند، نگران نباشید.
جانین هوبارد (Janine Hubbard)، روانشناس کودک ساکن کانادا، می‌گوید مقدار مشخصی از لاف و پز در سنین هفت تا نه سالگی کودک، امری کاملاً قابل قبول است.
هابارد می‌گوید که کودکان در این سن، شروع به مقایسه خود با دیگران می‌کنند. در همان زمان، بچه‌ها در حال رشد توانایی شناختی هستند و متوجه می‌شوند که می‌توانند مهارت‌های خود را تقویت کنند و چیزهایی را که در آن‌ها خوب هستند شناسایی کنند و این برای آن‌ها هیجان‌انگیز است. هابارد می‌گوید: “آن‌ها فقط می‌خواهند آن را با دیگران به اشتراک بگذارند.”
چه زمانی زیاده روی در پز دادن است؟
میزان کم پز و لاف کودک شما، برای بچه‌های دیگر آزاردهنده نیست. زیرا همسالان آن‌ها نیز اغلب همین کار را انجام می‌دهند. این لاف اگر بصورت یک رفت و برگشت یکنواخت بین کودکان باشد، خوب است. هابارد می‌گوید: “این یک گفتگوی متقابل است. اما اگر می‌بینید که لاف زدن به سمت طعنه زدن می‌رود و بچه‌های دیگر شروع به کنار کشیدن از این گفتگ. می‌کنند، این می‌تواند یک علامت هشدار برای شما برای زیاده روی در لاف زدن باشد.”
سیلویا کورزاتو (Sylvia Corzato)، مشاور والدین و مربی رفتار در کانادا نیز با این موضوع موافق است. طبیعی است که پس از یک برد در فوتبال، هیجان زده شوید و همه چیز را به دوستان و خانواده خود بگویید. اما اگر هفته‌ها این کار ادامه پیدا کند، کورزاتو می‌گوید که این یک هشدار قرمز است. ما می‌خواهیم به بچه‌ها فروتنی و احترام به احساسات مردم را بیاموزیم. کورزاتو می‌گوید: “مفتخر بودن خوب است، اما اینکه دیگران در این فرآیند احساس بدی نسبت به خودشان پیدا کنند، اشکال دارد.”
اما در نظر داشته باشید که خودنمایی در مورد اشیا یک “نه مطلق” است. هابارد می‌گوید: فوراً آن را متوقف کنید. بچه‌ها باید درک کنند که داشتن یک سیستم بازی جدید فانتزی یا سایر اسباب بازی‌های گران قیمت بخشی از شخصیت آن‌ها نیست و نشان دهنده شخصیت آن‌ها نیست.
از الگوسازی و ارتباط استفاده کنید!
هر دو متخصص (کورزاتو و هابارد) بر اهمیت الگو بودن برای رفتاری که می‌خواهید ببینید تأکید می‌کنند. اگر ما برای دارایی‌های مادی یا موقعیت حرفه‌ای خود غرور می‌ورزیم، به بچه‌ها نیز یاد می‌دهیم که همین کار را انجام دهند.
برای برخی از بچه‌ها، چند مکالمه کوتاه ممکن است تمام چیزی باشد که لازم است. کورزاتو خاطرنشان می‌کند که ما می‌خواهیم بچه‌ها به دستاوردهای خود افتخار کنند، بنابراین باید با دقت قدم برداریم. او پیشنهاد می‌کند چیزی شبیه این بگویید: “کار خوبی است. تو باید به خودت افتخار کنی. می‌بینم که تو هیجان داری، اما شاید باید کمی کمتر درباره آن صحبت کنی. زیرا همه این احساس تو را ندارند. بیا به آن‌ها احترام بگذاریم.»
اگر کودک شما در تشخیص اینکه چرا رفتارش به دیگران احساس بد می‌دهد مشکل دارد، کورزاتو توصیه می‌کند از آنچه که استراتژی FBI (احساسات، رفتار و تاثیر) می‌نامند، استفاده کنید.
توضیح دهید که ممکن است شخصی به دلیل فخرفروشی (رفتار) تو احساس اذیت (احساس) کند و این باعث شود که دیگر تمایلی به بازی با او نداشته باشد (تأثیر).
سپس به حل مشکل کمک کنید که چه کاری می‌توانند برای این انجام دهند.
بدانید چه زمانی باید از کمک متخصص استفاده کنید!
هابارد می‌گوید شما باید در نظر بگیرید که آیا ممکن است دلایل عاطفی زمینه‌ای برای این نوع توجه‌جویی وجود داشته باشد یا نه. کورزاتو موافق است که بچه‌هایی که لاف می‌زنند ممکن است سعی در جبران عدم توجه مثبت کافی در جای دیگر داشته باشند. والدین باید با معلمان فرزندان خود صحبت کنند و همچنین سعی کنند نحوه تعامل آن‌ها با کودکان دیگر را مشاهده کنند. اگر مشکل ادامه داشت و به نظر می‌رسید صحبت کردن کمکی نمی‌کند، با پزشک خانواده یا روانشناس کودک تماس بگیرید. هوبارد می‌گوید: “این می‌تواند نشانه‌ای از یک اختلال اضطرابی زمینه‌ای باشد.”
پیشنهاد ما: مطالعه مطلب تکنیک‌های انضباطی و مفید برای تربیت کودک نوپا
حرف آخر
امیدواریم این مطلب برای شما مفید بوده باشد و در رابطه با نحوه رفتار در مقابل لاف زدن کودکان خود، روش درست را یافته باشید. از این که تا پایان مطلب همراه ما بودید از شما متشکریم. اگر سوال، نظر یا تجربه‌ای در رابطه با مسئله لاف زدن کودکان در برابر دوستانشان دارید، حتما در قسمت کامنت با ما و دیگر والدین و کاربران به اشتراک بگذارید. این مقاله ترجمه‌ای از مقاله‌ای در وب سایت todaysparent.com است.
