احتمالا زیاد در اطرافیانتان درباره ریزش مو پس از بارداری و ریزش مو پس از زایمان شنیده‌اید. این به چه دلیل رخ می‌دهد؟ چرا موی مادران میریزد؟ آیا تاکنون صحبت‌های این دست از مادران و تجربه‌های آنان را شنیده‌اید؟ در این مطلب می‌خواهیم همین کار را بکنیم. یعنی ابتدا درباره تجربه ریزش مو پس از زایمان یک مادر که پس از چند وقت متوجه از دست دادن موهایش شده است بخوانیم و سپس دلایلی که این اتفاق می‌افتد را مرور کنیم. بنابراین اگر فکر می‌کنید، ممکن است این مطلب برای شما مفید باشد، ادامه مطلب را همراه ما باشید، پشیمان نخواهید شد.
از دست دادن مو پس از زایمان
ریزش مو پس از زایمان به عنوان تلوژن افلوویوم پس از زایمان نیز شناخته می شود. ریزش موی پس از بارداری و زایمان به دلیل تغییرات در سطح هورمون‌های بدن رخ می‌دهد.
این ریزش مو طبیعی است (البته تلخ) و معمولا موقتی. برای بسیاری، ریزش مویی که برایشان رخ می‌دهد، جزئی است. اما برای برخی دیگر، می تواند مقدار از دست دادن مو، متوسط یا شدید باشد (گاهی اوقات آنقدر شدید که برخی افراد مجبور به استفاده از کلاه گیس می‌شوند).
تجربه یک مادر از ریزش مو پس از زایمان
من هر چند وقت یکبار مشغول پاک کردن عکس‌های به‌دردنخور قدیمی از گالری گوشی‌ام می‌شوم تا کمی جا برای فیلم و عکس‌های جدید در آن ایجاد کنم. همیشه هم عادت دارم به عکس‌های بچه‌هایم در گذشته و حال دقت می‌کنم. اما این بار کنجکاو دیدن تغییرات خودم شدم. در سال 2020 من هم تجربه مبتلا شدن به کرونا را داشتم و هم زایمان پسر دومم. حالا با دیدن عکس‌هایم متوجه می‌شوم که یک شاخه از موهایم را از دست داده‌ام.
پدر و مادر شدن: جوانی را از شما بیرون می کِشد.
پس از به دنیا آمدن اولین پسرم در سال 2016، به یاد می‌آورم که از اتفاقاتی که بر روی سرم در حال افتادن بود، وحشت‌زده شدم. از ریزش تارهای مو، عقب‌رفتن خط مو، و ایجاد لکه‌های کچلی بر روی سرم وحشت‌زده بودم.
بنابراین وقتی پسر دومم را باردار شدم، تقریبا می‌دانستم در انتظار چه اتفاقاتی باید باشم. و در دوران بارداری از پر پشت بودن موهایم لذت می‌بردم.
تقریبا 3 هفته پس از اینکه پسر دومم را به دنیا آوردم، ویروس کرونا یک بیماری همه گیر جهانی اعلام شد و جهان را مجبور به اولین قرنطینه کرد. من در آن دوران درگیر نگه داشتن پسر سه ساله‌ام و نوزاد جدیدم و وحشت از پاندمی بودم. به همین دلیل خیلی متوجه اینکه چقدر در حال از دست دادن مو هستم، نبودم.
موهای من با سرعت نگران کننده ای در حال ریزش بود، اما شاید نگرانی‌اش در مقایسه با تماشای پسر بچه شیرینم که چهار ماه اول زندگی خود را در قرنطینه سپری می کند، کوچک به نظر می رسید.
به یاد می‌آورم که آن زمان پسرم با علائم کرونا روبرو شد و آنقدر کوچک بود که حتی از او تست کووید هم نگرفتند. به همین دلیل واقعا به ریزش موهایم اهمیتی نمی دادم.
اما حالا عکس‌های گوشی تلفن همراهم حقایق را به من نشان می‌دهد.
حالا در حال بهبود زندگی‌ام برای برگرداندن موهایم هستم. زندگی و ظاهرم بسیار قابل کنترل تر است. مصرف الکل را کاهش دادم، دویدن را شروع کردم، به سر کار برگشتم و همه ما به جز بن (پسر کوچکم) در مقابل کرونا کاملاً واکسینه شده‌ایم.
