تکنیک‌های انضباطی و مفید برای تربیت کودک نوپا 

مقدمه

تربیت کودک نوپا می‌تواند مشکل باشد. کودکان نوپا به دلیل سن کمی که دارند، بسیاری از چیزها را درک نمی‌کنند. به همین دلیل، ممکن است رفتارهای نادرستی از خود نشان دهند. در چنین شرایطی این والدین هستند، که باید عاقلانه و هوشمندانه با کودک خود، برخورد کنند. برخی از پدر و مادرها توقع زیادی از یک کودک نوپا دارند، که این اصلا منطقی نیست و باعث ایجاد مشکل می‌شود. بنابراین، در درجه اول والدین باید این را قبول کنند، که او یک کودک است و بسیاری از چیزها را نمی‌داند و نمی‌تواند درک کند. اگر والدین ترفندهای تربیت کودک نوپا را بلد باشند، می‌توانند خیلی بهتر با کودک خود ارتباط برقرار کنند. همچنین والدین می‌توانند، در مقابل اشتباهات کودکان رفتار درستی را از خود نشان دهند.

این مقاله، در ادامه به توضیح در مورد ترفندهای تربیت کودک نوپا پرداخته است. والدین اگر از حرکات عجیب و غریب کودک خود ناامید شده‌اند، می‌‌‌‌توانند با ما همراه باشند، تا مطالب مفیدی را در این زمینه فراگیرند.

تجربه یک مادر

دختر دو و نیم ساله‌ی من، Zoe، کفش‌هایش را، خودش می‌پوشد.
او با خوشحالی و افتخار کار خود (کفش‌هایی که خودش پوشیده) را به من نشان می‌دهد.
من در مقابل می‌گویم، Zoe کارت خوبه. فقط اجازه بده اونا رو عوض کنم.”
Zoe پاهای خود را تکان می‌دهد و به من خیره می‌شود. او می‌گوید: “کفش‌هام خوبه مامان.”
اما من پافشاری می‌کنم و او در مقابل می‌گوید: “مامان بد. نه.” و از من دور می‌شود.
وقتی او از من دور می‌شود، شروع به گریه کردن می‌کند. Zoe را بغل می‌کنم، در کالسکه‌اش قرار می‌دهم و کفش‌های لنگه به لنگه را نیز در کنار بقیه‌ی وسایل برداشتم. وقتی به سمت پارک می‌رویم، سردرگم می‌شوم و سوالاتی در ذهنم شکل می‌گیرند:
آیا باید اصرار می‌کردم؟
آیا باید در مورد گفتن “مامان بد”، از سمت دخترم کاری انجام می‌دادم؟
آیا باید گردش خود را کنسل می‌کردیم؟

در انتهای سوالات بسیاری که از خود داشتم، به این نتیجه رسیدم که من فقط وارد یک سناریوی معمولی مربوط به کودک نوپا شده‌ام، که تقریبا مشخص است، به درگیری و بحث ختم می‌شود. Zoe سعی داشت، استقلال جدید خود را اعلام کند و مهارت جدید خود را به من نشان دهد. در مقابل من نه تنها موفقیت او را به حداقل رساندم، بلکه تلاش سخت او را خراب (خنثی) کردم، بدون اینکه در حد درک او توضیح بدهم، که چرا کفش‌ها باید تعویض شوند. او نیز مانند هر کودک نوپای دیگر وقتی ناامید می‌شود، شروع به گریه کردن می‌کند. شاید دانستن ترفندهای مربوط به تربیت کودک نوپا و برخورد درست با او، بتواند جلوی ناامیدی کودک را بگیرد.

رفتار کودکان نوپا

Linda Gilbert مدیر آموزش و پرورش جوانان و خانواده در انجمن مسیحی مردان جوان (YMCA)، بیان می‌کند: “والدین باید بدانند که کودکان برای جست‌وجو و آزمایش موارد مختلف ساخته شده‌اند، که برخی از این رفتارها را ممکن است والدین رفتار نامناسب بنامند. کودکان نوپا سعی می‌کنند مستقل باشند، اما در این رابطه مهارتی ندارند و ناامید می‌شوند.” وی در ادامه اضافه می‌کند، که تمرکز در این سن، باید بر مدیریت رفتار باشد، نه نظم و انضباط و موارد مانند این‌ها.

دیدگاه متفاوت با والدین

Denise Marshall، مربی کودکان در انجمن مراقبت از کودکان دانشگاه شمال بریتیش کلمبیا، بیان می‌کند: “به هر حال اتفاق بد چیست؟” در پاسخ به این سوال باید گفت، که تعریف کودک و والدین اغلب از کارهای مختلف، متفاوت است. شما به کودک خود می‌گویید، این اسباب بازی را کنار بگذارد. در مقابل، او این کار نمی‌کند، که شما آن را سرکشی می‌دانید. این در حالی است، که کودک به راحتی نمی‌خواهد، بازی را متوقف کند.” به طور کلی، دید کودک به گفت‌وگوی بین خودش و شما، یک بازی و سرگرمی است، که دلش نمی‌خواهد آن را خیلی سریع به پایان برساند. در حالی که تصور شما، به عنوان والدین کودک، این است که کودک در حال سرپیچی و سرکشی از حرف‌های شما است.

نقطه آغاز بدرفتاری

Marshall می‌گوید، کارشناسان ما، بر این عقیده‌اند، که کودکان وقتی بدرفتاری خواهند کرد، که انتظارات والدین فراتر از توانایی‌های آن‌ها باشد. به عنوان مثال، والدین نباید انتظار داشته باشند، که یک کودک نوپا یک سری دستورالعمل‌ها را دنبال کند، یا یک قانون را به خاطر بسپارد، در حالی که فقط این قانون یک بار به او گفته شده است.
Gilbert توضیح می‌دهد: “شما باید به طور زبانی در انجام کاری مداومت داشته باشید. اتفاقات زیادی در مغز کودکان افتاده است. لازم است که شما نکات و کارهای مختلف را تکرار کنید، در غیر اینصورت کودک کارها و قوانین را فراموش می‌کند.”

جنبه‌های رشد و نمو

برای واقعی نگه‌داشتن انتظارات، درک جنبه‌های رشد و نمو، که بر رفتار کودک نوپا تأثیر می‌گذارد، مفید است. از جمله مواردی مثل مهارت‌های اجتماعی، خود کنترلی، تنظیم عاطفی، همدلی و درک مطلب که در ادامه توضیح داده شده‌اند.

مهارت‌های اجتماعی

در 18 ماهگی، کودکان نوپا تازه شروع به ابراز علاقه به تعامل با دیگر بچه‌ها می‌کنند. البته نه اینکه با سایر بچه‌ها، در کنار هم بازی کنند. از آنجایی که قواعد بازی اجتماعی غریزی نیستند، لازم است به نوبت و با مهربانی قواعد مربوط به مهارت‌های اجتماعی، به بچه‌ها آموزش داده شوند.

Gail Szautner، رئیس انجمن کودکی در ساسکاچوان و مدیر اجرایی برنامه‌های رشد کودک با انتخاب کودکان، بیان می‌کند: “رفتار پرخاشگرانه مانند گاز گرفتن، طبیعی است. این رفتار جزء رشد کودک است و در واقع واکنش کودکان است.”
همچنین بی‌میلی برای به اشتراک گذاشتن و تقسیم کردن، وسایل خود نیز طبیعی است.

خود کنترلی

 بسیاری از سرکشی‌هایی که ما به رفتار کودکان نوپا نسبت می‌دهیم، ناشی از توانایی محدود آن‌ها در کنترل انگیزه‌هایشان (پیام عصبی یا محرک‌ها) است. دختر شما ممکن است بداند، که پرت کردن غذا از روی صندلی‌ بلندش کار نادرستی است و در خانه‌ی آن‌ها این کار ممنوع است. ولی همانطور که می‌دانید، شاید پرتاب کردن غذایش از بالای صندلی‌اش را امتحان کند. اشتیاق او برای دیدن ماش و پنیر بر روی زمین، می‌تواند طاقت‌فرسا و کلافه‌کننده باشد.

از طرف دیگر، وقتی یک کودک نوپا از انگیزه‌ها و خواسته‌های خود ناامید می‌شود، می‌تواند واکنش شدیدتری از خود بروز دهد. در دنیای کودکان نوپا، ناامیدی‌های بسیار زیادی وجود دارد. عصاب کودک از چیزهای مختلف خورد می‌شود. به طور مثال، وقتی در حال غذا خوردن است، نمی‌تواند، رشته‌فرنگی را روی قاشق خود نگه‌دارد و همه‌اش می‌ریزد. از طرف دیگر هر چی می‌گوید، بزرگ‌ترها متوجه حرف‌های او نمی‌شوند.
برای او بسیار دشوار است، که بتواند عصبانیت خود را کنترل کند و در برابر اصرار برای ضربه زدن، پرتاب کردن یا احساس خشم مقاومت کند.

تنظیم عاطفی

کودکان نوپا، در درک احساسات خود مشکل دارند، چه برسد به اینکه آن‌ها را بخواهند، کنترل کنند. همچنین کودکان نوپا این چشم انداز یا تجربه را ندارند، که بفهمند غم و اندوه عمیقی که نسبت به یک کوکی شکسته احساس می‌کنند، به زودی از بین خواهد رفت.
کودکان نوپا برای شناسایی و کنار آمدن با احساسات خود، نیاز به کمک دارند. همراه با نوازش‌های اطمینان بخش خود و همچنین آشنایی کودک با تکنیک‌های تسکین دهنده‌ی خود مانند، در آغوش گرفتن یک اسباب‌بازی مورد علاقه، نوشیدن آب یا نفس عمیق کشیدن، می‌توانید، به کودک کمک کنید.

همدلی

Delorey-McGowan بیان می‌کند: “کودکان نوپا دارای درک واقعی از خود و دیگران هستند، اما خودمحورند، یعنی عمدتا به خود و خواسته‌های خود فکر می‌کنند.” به همین دلیل است، که آن‌ها با همدلی مبارزه می‌کنند. آن‌ها نمی‌فهمند که دیگران به درد یا ناامیدی واکنش منفی نشان می‌دهند. این خودمحور بودن، همچنین بیان‌کننده این است، که چرا یک کودک نوپا ممکن است به احساسات کودک دیگر واکنش نامناسبی نشان دهد، مثل خندیدن وقتی یک همبازی با دست خود از یک عروسک نیشگون می‌گیرد. یا عروسکی را فشار می‌دهد.

درک مطلب

اگر کودک نفهمد که از او چه چیزی خواسته شده است، چگونه می‌تواند دستورالعمل‌ها را دنبال کند؟ مهارت‌های زبانی و توجهی، در کودک نوپا در حال رشد است. بنابراین مهم است، آنچه را که بچه‌ها می‌توانند درک کنند، را دست بالا نگیرید. این کار فقط منجر به ناامیدی هر دو طرف خواهد شد.

Marshall بیان می‌کند: “کودکان اغلب می‌توانند آنچه پدر و مادر می‌خواهند یا می‌پرسند را درک کنند، اما دنبال کردن دستورالعمل‌ها همانطور که می‌خواهیم، دشوار است. بزرگسالان باید کودکان را راهنمایی کنند.” حتی اگر فرزند شما بتواند آنچه شما می‌گویید، را درک کند، اما ممکن است به آن توجه نکند.
Delorey-McGowan بیان می‌کند: “هیچ کودکی نیست، که دائم در حال گوش دادن به اطرافش باشد. شما باید روبروی صورت آن‌ها قرار بگیرید و چشم در چشم با آن‌ها صحبت کنید.”

راهکارها

بنابراین، دقیقاً چگونه می‌توانید رفتار فرزند خود را هدایت کنید؟ چگونه می‌توان تربیت کودک نوپا را به درستی انجام داد؟ درست همانطور که کودک شما در حال انجام رفتارهای خود است، شما باید تکنیک‌های نظم خود را بسته به سن او، اخلاق و ارزش‌های خودتان، ارزیابی کنید.
در قسمت بعدی برخی از این تکنیک‌ها آورده شده است. با ما همراه باشید تا این روش‌ها و ترفندها را فراگیرید.

جلوگیری

یکی از راهکارهای تربیت کودک نوپا که باعث جلوگیری از ناامیدی کودک می‌شود، جلوگیری است. به این صورت که جلوی هر گونه اتفاقی که ممکن است باعث ناامیدی کودک شود، را بگیرید.
Gilbert بیان می‌کند: “همیشه از قبل فکر کنید، به اینکه چگونه می‌توانم این روز را به یک روز موفق بدل کنم؟”
این طرز تفکر، به معنای تنظیم محیط، برای ترویج رفتار خوب است.

لباس پوشیدن

اگر کودک شما واقعا علاقه‌مند است، که خودش لباس‌هایش را بپوشد، در مقابل والدین باید حواسشان باشد، که تعداد زیادی شلوار با کمر کشی و پیراهن‌هایی که کودک به راحتی بتواند بپوشد، را در دسترس داشته باشند. این راهکار، باعث می‌شود، که کودک در هنگامی که خودش لباس می‌پوشد، دچار ناامیدی نشود. همچنین وقت اضافی برای لباس پوشیدن در صبح بگذارید.

روزهای بازی

وقتی نوبت به روزهای بازی می‌رسد، از قبل برنامه‌ریزی کنید، تا درگیری را به حداقل برسانید.
Delorey-McGowan پیشنهاد می‌کند: “اطمینان حاصل کنید، که به اندازه کافی اسباب بازی برای به اشتراک گذاشتن وجود دارد. همچنین فعالیت‌های مختلفی را در نظر بگیرید، تا از بی‌حوصلگی کودک خود جلوگیری کنید.”
داشتن تعداد زیادی از اسباب‌بازی‌های تکراری، که کودکان روی آن دعوا می‌کنند، ممکن است به طور کلی از این وضعیت جلوگیری کند. اما گاهی اواقت هیچ کاری نمی‌توان انجام داد، چون فقط همان اسباب‌بازی را می‌خواهند، که در دست کودک دیگر است.

غر زدن و بدرفتاری

کودکی که گرسنه، تشنه، خسته یا عجول باشد، احتمال این را دارد، که بدرفتاری کند. بنابراین، کنار گذاشتن میان وعده یا برنامه‌ریزی روز‌های بازی در طول زمان چرت زدن او، یک حرکت مطمئن در مقابله و جلوگیری از بدرفتاری‌های کودک است.
همچنین برای جلوگیری از برخی خواسته‌های کودک مثل خواستن یک خوراکی، در شرایطی که خارج از منزل هستید، بهتر است، قبل از رفتن، مطمئن شوید که او گرسنه و خسته نیست.
گاهی اوقات کودکان به دلیل گرسنگی، خستگی و … شروع به غر زدن می‌کنند.
والدین برای جلوگیری از غر زدن کودکان و مدیریت آن، می‌توانند مقاله‌ی مربوط به غر زدن کودکان را مطالعه کنند.

پیشنهاد گزینه‌های مختلف

پیشنهاد گزینه‌های مختلف، یکی دیگر از ترفندهای تربیت کودک نوپا است. از آنجا که کودکان نوپا در حال تجربه‌ی استقلال هستند، مهم است، که به آن‌ها فرصت‌های ایمن و منطقی برای بیان کردن و به رخ کشیدن بدهید. به طور مثال، “آیا آب خود را در فنجان قرمز می‌خواهی یا فنجان سبز؟ یا آیا می‌خواهی با واگن خود به پارک بروی یا کالسکه؟”
Delorey-McGowan بیان می‌کند: “کودکان نو پا می‌خواهند، که انتخاب کنند. اگر شما بگویید نه، آن‌ها حتی بیشتر آن چیز را می‌خواهند.”
می‌توانید با گفتن برخی گزینه‌های قابل دسترس به غیر از موردی که هست، به کودک حق انتخاب بدهید. وجود گزینه‌های پیشنهادی، از آنجایی که کودکان نوپا به دنبال کسب استقلال هستند، احتمالا به کودکان احساس خوبی را منتقل کند.

به طور مثال، تصور کنید، با کودک خود در داخل حمام هستید و او دائما آب کف‌دار‌ داخل وان را به بیرون می‌ریزد. برای جلوگیری از اینکار می‌توانید، این گزینه‌ها را به کودک پیشنهاد دهید: “آیا می‌خواهی آب کف‌دار را روی پاهای خود بریزی یا روی زانوها؟”

در مثال دیگر، تصور کنید، با کودک خود در حال خرید در یک فروشگاه هستید و کودک شما بر روی خرید یک خوراکی مثل یک بسته شکلات پافشاری می‌کند. در هنگام اصرار کودک برای خرید شکلات، می‌توانید به او بگویید: “توباید یکی را انتخاب کنی. شکلات یا کلوچه، کدوم یکی از این‌ها را می‌خواهی، بخوری؟”

نظارت

نظارت، یکی دیگر از مواردی است، که والدین باید در تربیت کودک نوپا به آن توجه کنند. البته نظارت کردن، به نظر نمی‌آید، که یک وسیله برای ایجاد نظم باشد، اما اگر در کنار کودک خود برای آموزش و هدایت او نباشید، نمی‌توانید به کودک خود کمک کنید، تا رفتار مناسب را بیاموزد. این بدان معنا نیست، که برای حل هر مشکلی وارد عمل شوید، بلکه به این صورت است، که شما بیشتر کودک را در چگونگی رفتار راهنمایی می‌کنید.
به طور مثال،”من می‌دانم که تو می‌خواهی از سرسره پایین بروی، اما Ruby از تو جلوتر است. وقتی او از سرسره رفت پایین، سپس تو می‌توانی بروی.”
هرچه بیشتر تماشا و نظارت کنید، بیشتر قادر خواهید بود بگویید، چه شرایطی باعث واکنش در کودک می‌شود و چگونه می‌توانید به او کمک کنید.

کودکان نوپا نیاز به یادگیری و آموزش بسیار زیادی در مهارت‌های اجتماعی دارند. به همین دلیل نظارت بر کودکانی که با هم بازی می‌کنند، بسیار مهم است.
به طور مثال، James دو ساله و Sam دو و نیم ساله، در خانه Sam بازی می‌کنند. James کامیون سبز را بر می‌دارد. Sam به دنبال او می‌رود: “کامیون من.” در این حالت James نیز برای دادن کامیون به او مقاومت می‌کند.
در چنین شرایطی، می‌توانید به کودک خود بگویید: “بعد از اتمام بازی کردن James، می توانی کمی بعد کامیون را داشته باشی. فعلا بیا کامیون دیگری انتخاب کنیم.”

تعیین انتظارات و عواقب

اگر کودکان در مورد قوانینی که به آن‌ها می‌گویید، چیزی ندانند و تشخیص ندهند، که آن‌ها چه چیزی هستند، نمی‌توانند از آن‌ها پیروی کنند. Szautner بیان می‌کند: “اطمینان حاصل کنید، که دستورالعمل‌ها و قوانین روشن و ساده هستند. ارتباط چشمی برقرار کنید و بررسی کنید، که وقتی با او صحبت می‌کنید، سرش را تکان می‌دهد.”
Marshall بیان می‌کند، درخواست‌هایی که در آن‌ها از “من” استفاده می‌شود، برای کودکان نوپایی که به دنبال بازیگوشی هستند، استفاده می‌شود.
به عنوان مثال: “من می‌ترسم از روی صندلی بیفتی. لطفا بشین.”
به طور مثال، در کشمکش دو کودک بر روی کامیون، شما می‌توانید، بگویید: “این اسباب‌بازی‌ها برای به اشتراک گذاشتن است. بنابراین، باید با آن‌ها نوبتی بازی کنید. زمانی که نوبتت شود، می‌توانی با آن بازی کنی. اگر نوبت را رعایت کنی، منو خوشحال می‌کنی.”

عواقب و نتایج

در مورد اینکه اگر قوانین یا دستورالعملی رعایت نشود، مشخص کنید، که بعد از آن چه اتفاقی خواهد افتاد. در واقع عواقب کار نادرست کودک، در هر زمینه‌ای را مشخص کنید.
به طور مثال، در شرایطی که کودک در حال نقاشی کشیدن است، شما می‌توانید به او بگویید: “ما فقط روی کاغذ نقاشی می‌کشیم. اگر به جای کاغذ دوباره روی میز نقاشی بکشی، باید مداد رنگی‌ها را کنار بگذاری و دیگر حق استفاده از آن‌ها را نداری.”

همچنین در مثال حمام کردن کودک، می‌توانید از او بخواهید، تا به شما کمک کند، تا آب کف‌داری که ریخته است، را با آب تمییز کنید. با این کار، کودک نتایج کارهای خود را می‌بیند. در همین موقعیت به او بگویید: “اینجارو که آب کف‌دار ریختی، باید با آب بشوریم. چون ممکن است، با این آب کف‌دار، کسی سر بخورد.”
علاوه بر این می‌توانید به کودک بگویید: “اگر دوباره آب کف‌دار را از داخل وان به بیرون بریزی، لگن حمام را برمی‌دارم.”
اگر دلیل آن را توضیح دهید، ممکن است کودکان نوپا واکنش نشان دهد.
به طور مثال بگویید: “ریختن آب کف‌دار روی زمین خطرناک است. این کار می‌تواند باعث سر خوردن و آسیب دیدن ما بشود.”

نشان‌ دهید و بگویید

Szautner می‌گوید، با اینکه کلمات مهم هستند، اما کودکان نوپا بسیار بصری هستند. بنابراین، الگوی رفتاری که می‌خواهید استفاده کنید، مهم است. به عنوان مثال نوبت‌گیری را در نظر بگیرید.
می‌توانید بگویید: “نوبت تو است که سکه را در قلک بندازی، حالا نوبت من است، حالا نوبت توست …”
با توجه به مثال گفته شده، منظور از اینکه هم نشان دهید و هم اینکه بگویید، این است که در کنار اینکه چیزی را برای کودک به صورت کلامی توضیح می‌دهید، به صورت عملی نیز توضیحات خود، را نشان دهید.

ستایش

تعریف و تمجید از کودک نوپا، یکی دیگر از نکاتی است، که باید در تربیت کودک نوپا به آن توجه کرد. با وجود اینکه کودکان نوپا خودمحور هستند، اما آن‌ها هنوز هم می‌خواهند، رضایت والدین خود را داشته باشند. از کودک خود تعریف و تمجید کنید.
به طور مثال، وقتی او با اولین درخواست شما به روی میز می‌آید، کار او را تحسین کنید. تحسین شما نه تنها به او نشان می‌دهد، که رفتار خوب چیست، بلکه رابطه‌ی شما با کودک را نیز تقویت می‌کند.
Szautner بیان می‌کند: “کودکان به توجه زیادی نیاز دارند، که این وظیفه‌ی ما به عنوان والدین است. مراقب و هوشیار باشید، که به رفتار درست و مناسب کودک توجه کنید.”

از کارهای خوب کودک خود تعریف کنید و آن‌ها را به خاطر رفتار درستشان ستایش کنید.
در مثال کامیون، اگر Sam موافقت کند، که دیگر پیگیر کامیون نباشد، مهم است که به خاطر رفتارش، او را ستایش کنیم و از او تعریف کنیم. همچنین اقدامات او را به زبان بیاورید: “اینکه تو کامیونت را با James به اشترک گذاشتی، کار خوبی است. Sam، ازت ممنونم.”

تغییر مسیر

Szautner پیشنهاد می‌کند: “اگر کودک عصبی یا در حال گریه کردن است، حواسش را با کار دیگری که دوست دارد انجام دهد، پرت کنید.”
به طور مثال، اگر کودک دو و نیم ساله شما، از این که خواهر بزرگ‌تر عروسک جدیدش را به او نمی‌دهد، ناامید و ناراحت شده است. به او بگویید: “بیا با برچسب‌هایت در میز آشپزخانه بازی کنیم.” علاوه بر این، با توجه به اینکه کودکان در این سن دوست دارند، کمک کنند، می‌‌‌‌‌‌توانید در چنین شرایطی از آن‌ها بخواهید، که در چیدن میز یا مرتب کردن حوله‌های تمیز، به شما کمک کنند.

تغییر مسیر همچنین می‌تواند، کودک نوپا را از چیزی که می‌خواهد، ولی برای او مناسب نیست، دور کند و باعث فراموش کردن آن مورد شود.
به طور مثال، اگر کودک مانند آهنربا به سیستم صوتی مادربزرگش چسبیده است، برای اینکه او را از آن دور کنید، او را مشغول یک فعالیت دیگر کنید.

در مثال خرید شکلات، با درگیر کردن کودک در خرید، احتمالاً کمتر در برابر شرایط بدون شکلات بودن، قرار می‌گیرد.
می‌توانید با این ترفند حواس او را از شکلات پرت کنید: “ما به شش سیب نیاز داریم، آیا می توانی به من کمک کنی تا آن‌ها را بشمارم؟”
هچنین ممکن است بخواهید، یک اسباب بازی کوچک را در کیف خود قرار دهید تا حواس او را در صندوق خرید پرت کنید.

در مثال سناریوی حمام کردن کودک ، سعی کنید، که بودن آب کف‌دار در داخل وان، برای کودک جذاب‌تر از زمانی باشد، که آب کف‌دار را به بیرون از وان می‌ریزد. در چنین شرایطی می‌توانید، آهنگ مورد علاقه خود را بخوانید و یا یک اسباب‌بازی جدید را وارد بازیتان با کودک کنید.
به طور مثال: “اردک‌های تو برای شنا در وان به این آب کف‌دار نیاز دارند.”

نامگذاری احساسات کودک

همراه با تغییر مسیر، نام بردن از احساسات کودک، احتمالا مفید باشد.
به طور مثال: “به نظر می‌رسد که تو واقعاً عصبانی هستی، از اینکه Max ماشینت را برده. می‌خواهی با من به روی کاناپه برویم تا کمی آرام شوی؟”

حذف کردن یا ترک کردن

اگر هیچ کدام از روش‌های آموزشی و حواس‌پرتی جواب نداد، شاید وقت آن باشد، که بگوییم، “اگر نمی‌توانی کار دیگه‌ای انجام بدی، پس باید از اینجا بریم یه جای دیگه.” برای تمام استراتژی‌های نظم و انضباط، این کار را دنبال کنید.
Delorey-McGowan توصیه می‌کند: “وقتی کودک کنترل خود را از دست داد، یک مکان راحت و آرام در جایی که کودک شما می‌تواند با شما به آنجا برود، ایجاد کنید. این تنبیه نیست، بلکه مکانی برای کسب آرامش و همچنین استراحت است. مکان‌هایی مثل کاناپه، پله، یک قسمت رو فرش با چند تا از بالش‌های کوسن.”

بنابراین، اگر کودک در انجام کاری اصرار ورزد یا به طور کلی نتوان کودک را راضی کرد، که آن کار را انجام ندهد، باید سعی کنید، کودک را از آن محیط دور کنید، یا او را سرگرم فعالیت دیگری کنید.
در مثال حمام کردن، اگر بیرون ریختن آب کف‌دار همچنان ادامه دارد، او را از وان خارج کنید و دلیل آن را برای او توضیح دهید.
به طور مثال بگویید: “تو اصلا گوش نمی‌دهی، بنابراین، مجبوری که از وان بیایی بیرون.”

در مثال اسباب‌بازی، اگر Sam به خواستن کامیون ادامه دهد و سعی کند James را بزند، باید کاری انجام دهید. در چنین شرایطی به او بگویید: “من نمی توانم به تو ضربه بزنم. ما نیاز به رفتن و انجام کار دیگری داریم.”

صحبت از گذشته

Gail Szautner مدیر اجرایی برنامه‌های رشد کودک با انتخاب کودکان، بیان می‌کند: “اگر چه به نظر می‌رسد صحبت با کودک پس از اتفاقی که به خاطر رفتار نادرست کودک بوده است، منطقی است. اما این امر برای کودکان نوپا بی‌معنی است. تا آنجایی که مربوط به آن‌ها است، انجام شده است. بیان دوباره موضوع و توضیح دادن آن دیگر معنی ندارد، چرا که آن‌ها از نظر رشدی در سطحی نیستند، که بتوانند توضیحات شما را درک کنند.”

استفاده از افعال منفی

استفاده نکردن از افعال منفی در مکالمه‌ی خود با کودکتان، یکی دیگر از نکاتی است، که والدین باید در تربیت کودک نوپا به آن توجه کنند.
بهتر است به کودکان به جای اینکه بگوییم، چه کاری انجام ندهند، بگوییم چه کاری را باید انجام دهند.
مثال: به جای اینکه بگویید “فریاد نزن”، از “لطفا آرام صحبت کن”، استفاده کنید و از این طریق جلوی فریاد زدن کودک را بگیرید. البته برخی اوقات شرایطی پیش می‌آید که والدین مجبورند، از کلمه‌ی نفی استفاده کنند. در مواقعی که کودک شما به لیوان داغ دست می‌زند یا در هنگامی که به سمت جاده فرار می‌کند. در هر صورت در مواقعی که نیاز دارید، از افعال منفی و نفی استفاده کنید.

معذرت خواهی

نمی‌توانید کاری کنید، که کودک احساس پشیمانی کند. همچنین این روش این پیام را ارسال می‌کند، که ضربه زدن و بدرفتاری به شرطی که عذرخواهی کند، درست است.

حفظ راه خود

گاهی اوقات، علی‌رغم تلاش والدین، کودکان نوپا بسیار خشمگین می‌شوند، یا فقط از اینکه تحت تاثیر قرار بگیرند، خودداری می‌کنند. دلسوز باشید، اما سعی کنید، غفلت نکنید. کودک شما باید ببیند، که منظور شما از آنچه می‌گویید، آنقدر قوی و محکم هست، که حتی در برابر خشم کودک مقاومت کند و بایستد.

عملکرد کودک به روش خودش

در بسیاری از موارد، وقتی با کودک خود در حال بازی یا هر کار دیگری هستید، وقتی به او می‌گویید: “این کار را انجام نده”، او باز هم همان کار را تکرار می‌کند.
در مثال حمام کردن کودک، Kate همراه با مادرش در حال لذت بردن از پر کردن ظروف با آب و ریختن آن‌ها به داخل حمام است.
هنگامی که Kate آب را روی زمین می‌ریزد. مادرش در مقابل این رفتارش، به او می‌گوید: “Kate، آب باید در داخل وان بماند.”
Kate دوباره ظرف را پر می‌کند، به مادرش نگاه می‌کند و دوباره آب کف‌دار را روی زمین می‌ریزد.”

مالکیت

برخی اوقات کودکان بر سر اسباب‌بازی‌هایی، که در حال بازی کردن با آن‌ها هستند، با یکدیگر بحث می‌کنند. همچنین برخی از کودکان دائما می‌گویند: “اون مال من، مال من.” برای جلوگیری از کشمکش بین کودکان، بهتر است از هر اسباب‌بازی چند تا شبیه به هم داشته باشید یا اینکه تنوع فعالیت‌ها و بازی‌ها را برای سرگرمی کودکان بالا ببرید.
در مثال بازی با کامیون، هنگامی که James کامیون سبز را بر می‌دارد. Sam به دنبال او می‌رود: “کامیون من.” این در حالی است، که James در دادن کامیون به او مقاومت می‌کند.

اصرار و پافشاری

احتمالا برای بسیاری از والدین این پیش ‌آمده است، که کودکان در فروشگاه یا هر مرکز خرید دیگری به یک خوراکی و یا یک وسیله، گیر می‌دهند. کودک در چنین شرایطی، دائم اصرار بر خریدن آن خوراکی یا وسیله را دارند.
در مثال رفتن به یک فروشگاه برای خرید، Alistair، دو ساله، اصرار دارد، که شکلات تخته‌ای را همراه با سایر وسایل دیگر خریداری کنند.
مادرش در مقابل خواسته‌اش می‌گوید: “نه”.
اما Alistair همچنان به سمت برداشتن شکلات خیز برمی‌دارد.
به والدین توصیه می‌کنیم، برای فراگرفتن نکاتی مفید در رابطه با اصرار و پافشاری کودکان، مقاله‌ی پافشاری بچه ها را مطالعه کنند.

سخن آخر

این مطلب به توضیح در مورد روش‌های تربیت کودک نوپا و همچنین توضیحاتی در مورد مهارت‌های اجتماعی کودک نوپا و … پرداخته است. امیدوارم والدین نکات خوبی را از این مطلب، دریافت کرده باشند.