خستگی آدرنال یک تشخیص جدید بحث برانگیز میباشد که ممکن است همان دلیلی باشد که شما اینقدر احساس خستگی میکنید. اما بسیاری از پزشکان سوال میکنند که آیا این یک وضعیت پزشکی واقعی است یا خیر. بیایید با هم بررسی کنیم که این چه وضعیتی است، چه علائمی دارد و چگونه تشخیص داده میشود و در نهایت درمان میشود؟
علائم خستگی آدرنال
علائم خستگی آدرنال میتواند شامل همه چیز باشد، از خستگی مزمن و درد عمومی بدن گرفته تا مهآلودگی مغز و میل جنسی کم.
دلیل شکل گیری
در یک فرد سالم، غدد فوق کلیوی، دو اندام مثلثی شکل کوچکی که در بالای کلیههای شما قرار دارند، هورمونهایی (از جمله هورمون استرس به نام کورتیزول) را ترشح میکنند تا به ما در مقابله با زمانهای فشار کمک کنند. برای کسانی که دچار خستگی آدرنال هستند، غدد به دلیل استرس مزمن یا یک دوره کوتاه فشار شدید بیش از حد تحریک شدهاند و عملکرد خوبی ندارند.
اشلی ریسکین (Ashley Riskin)، پزشک و مدیر کلینیک Connect Health که یک مرکز پزشکی در ونکوور است، میگوید: “هورمون کورتیزول در بدن ما میتواند در زمان استرس نامنظم شود. بدین شکل که به طور معمول در صبح به اوج خود میرسد، در طول روز کاهش مییابد و در عصر کمتر میشود. این بر اساس زیستشناسی اساسی است. اما وقتی تمام روز، هورمونهای استرس خود را میسوزانید، تغییراتی در این منحنی خواهید داشت که میتواند باعث ایجاد احساس وحشتناکی در شما شود.”
بیماری یا غیربیماری؟
اما تقریباً همه ساعت ۳ بعد از ظهر احساس گیجی میکنند. پس آیا این بدان معناست که خستگی آدرنال همه گیر شده است؟
تام الیوت (Tom Elliott)، دانشیار غدد درون ریز در دانشگاه بریتیش کلمبیا، میگوید نه. او میگوید: “خستگی آدرنال، یک وضعیت غیر بیماری است. در واقع خستگی آدرنال یک برچسب است که از این حقیقت فرار میکند که ما خسته هستیم زیرا زندگیمان مرتب نیست. به اندازه کافی خوب نمیخوابیم یا نگران کار، بچهها یا ازدواجمان هستیم. این یک چیزی مشابه با علم است.”
غدد آدرنال شما نمیتوانند کورتیزول کافی تولید کنند، اما الیوت میگوید که هیپوآدرنالیسم واقعی (این بیماری به بیماری آدیسون معمولاً شناخته میشود) بسیار نادر است. آمار کاملاً دقیقی در دسترس نیست، اما وزارت بهداشت ایالات متحده شیوع آن را حدود چهار در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر تخمین میزند.
آزمایش
برای آزمایش این وضعیت، بیماران تحت آزمایش خون برای سطح سرمی کورتیزول قرار میگیرند.
اگر سطح پایه کورتیزول آنها به طور قابل توجهی کمتر از حد طبیعی باشد، بیماران آزمایش دوم را انجام میدهند که در آن هورمون آدرنوکورتیکوتروفیک مصنوعی (ACTH) به آنها تزریق میشود.
ACTH هورمونی است که به طور طبیعی در بدن وجود دارد و اغلب در رابطه با استرس تولید میشود. سپس پاسخ خون بیماران ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بعد برای تشخیص آدیسون اندازه گیری میشود.
اما Riskin معتقد است که این آزمایش به اندازه کافی دقیق نیست که تصویری کامل از سلامت شما ارائه دهد.
تشخیص
ریسکین میگوید که خستگی آدرنال میتواند یک تشخیص ساده به نظر برسد. او اذعان میکند: “اگر خستگی آدرنال را در ذهن خود نگه دارید، همه کسانی که به مطب شما میآیند آن را دارند.” بنابراین او ابتدا سایر شرایطی را که میتوانند باعث خستگی بیماران شوند، مانند اختلال عملکرد تیروئید یا کمبود آهن، که بهویژه در مادران جدید شایع است، بررسی میکند.
میشل ریچیا، کیادرمانگر در تورنتو نیز میگوید: “من همچنین درباره رژیم غذایی و سبک زندگی سؤالاتی میپرسم. آیا آنها به اندازه کافی میخوابند؟ آنها چقدر سطح قند خون خود را کنترل میکنند؟ اگر همه اینها برطرف شود، من به دنبال خستگی آدرنال میروم.”
برای تشخیص این بیماری، کیادرمانگرها و پزشکان در درجه اول به آزمایش هورمون بزاق متکی هستند (اگرچه ممکن است سطح سرمی کورتیزول را نیز آزمایش کنند). نمونههای بزاق بیمار در طول روز جمعآوری میشود و سپس آنالیز میشود تا مشخص شود که سطوح هورمونی آنها چقدر با ریتم طبیعی کورتیزول مطابقت دارد. ریچیا میگوید این نوع آزمایش نتایج خاصتری را ارائه میدهد.
درمان
پس چگونه جامعه سلامت جایگزین وضعیتی را که خستگی آدرنال مینامند درمان میکند؟
ریچیا میگوید: “ممکن است به مکملها روی بیاوریم. خانوادهای از گیاهان به نام آداپتوژن وجود دارد که میتواند به بدن ما کمک کند تا با استرسهای زندگی مقابله کند. به عنوان مثال، گیاه محبوب Rhodiola Rosea (ریشه طلایی) ممکن است برای کمک به بهینهسازی جنبههای مختلف پاسخ استرس بدن، از جمله بهبود سطح کورتیزول و تحریک توانایی مغز برای پردازش سروتونین، تجویز شود.”
ریسکین میگوید که یک کمپلکس ویتامین B و محصولات حاوی گیاهان Rhodiola و Ashwagandha (گیلاس زمستانی: گیاهی که عملکردی مشابه با اولی دارد) را توصیه کرده است.
او هشدار میدهد: “اما من نمیخواهم کسی برای اطمینان از تشخیص صحیح و مناسب بودن مکمل، بدون صحبت با پزشک، گیاهی بخرد. و اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، حتما باید قبل از شروع مکملها با پزشک یا ماما مشورت کنید.”
جوی مک کارتی، متخصص تغذیه کل نگر تورنتو و نویسنده کتاب «سلامت شادیآور: بدون رژیم، خوب بخور و زندگی کن»، بر اهمیت رژیم غذایی برای محافظت از غده فوق کلیوی تأکید میکند.
او میگوید: “والدین چون بیشتر خسته میشوند، میخواهند با نوشیدن قهوه بیشتر و مصرف قند بیشتر احیا شوند. اما این غذاها با غده فوق کلیوی شما مانند کیسه بوکس رفتار میکنند.”
او پیشنهاد میکند که چای سبز را جایگزین کنید، چایی هم کافئین دارد، اما همچنین حاوی یک اسید آمینه آرامشبخش به نام تیانین است. او همچنین توصیه میکند از میوهها و سبزیجات رنگارنگ استفاده کنید. وقتی بدن تحت فشار استرس قرار میگیرد، رادیکالهای آزاد بیشتری ایجاد میکند که به سلولها آسیب میزند. بنابراین خوردن چیزهایی مانند سیب، فلفل قرمز و کلم پیچ، هر چیزی که رنگی غنی داشته باشد، نشانه وجود آنتی اکسیدانهای زیاد است و از بدن محافظت میکند.
تاثیر استرس در زندگی
مهمتر از همه، شناسایی عوامل استرسزا در زندگیتان و تنظیم سبک زندگیتان (مثلاً بازنگری در برنامهریزیهای آخر هفته یا بازسازی برنامههایی که نمیتوانید از عهده آن برآیید) بزرگترین تفاوت را برای سلامتی شما ایجاد میکند.
ریسکین میگوید: “ما باید به تکنیکهای مدیریت استرس و احساس اجتماعی افراد با توجه به حمایت و عشق در زندگیشان نگاه کنیم. این موارد بسیار فراتر از هر دارو یا مکملی که میتوانیم تجویز کنیم، پیش میروند.”
الیوت موافق است که مقابله با علل اصلی استرس برای سلامتی بسیار مهم است، اما او هنوز هم قاطعانه مفهوم خستگی آدرنال را رد میکند. با این حال، ریچیا چندان نگران وضعیت پزشکی یا غیر پزشکی بودن خستگی آدرنال نیست. او میگوید: دغدغه اصلی من این نیست که عبارت پزشکی یا غیرپزشکی را به کار ببرم، بلکه این است که حال بیمارانم را بهتر کنم.
مطالب مرتبط
- اسباب بازیها
- اقدام به باردار شدن
- انضباط کودک
- باردار بودن
- باردار شدن
- بارداری
- تاثیر والدین
- جشنهای تولد
- خانواده
- خردسالان
- خواب کودک
- دندان درآوردن
- دوران نوزادی
- رشد کودک
- زایمان
- زندگی خاوادگی
- سایر
- سبک
- سلامت بارداری
- سلامت خانواده
- سلامت کودک
- سلامتی زنان
- سیسمونی نوزاد
- شیردهی
- غذای کودک
- فعالیتها
- فهرست
- قولنج
- کودک
- کودک نو پا
- کودکان استثنائی
- مراقبت از نوزاد
- مراقبتهای پس از زایمان
- ناباروری
- هفتههای بارداری