آموزش
زمانی که تشخیص داده می‌شود که کودک شما دارای نیازهای ویژه است، شما با احساسات مختلفی دست‌وپنجه نرم می‌کنید. به خاطر شرایط ویژه‌ای که کودک شما دارد، مجبور هستید که مطالعات بیشتری در زمینه‌ی مشکل کودک خود داشته باشید. همچنین احتمالا باید به دنبال یادگیری برخی مطالب مانند زبان سیستم آموزش فردی (IEP) که برای آموزش کودکان معلول و با نیازها ویژه است، باشید. مورد بعدی که برای والدین نگران‌کننده است، مدرسه‌ی کودک است. احتمالا شما نگران این هستید که به اندازه‌ی کافی با کودک شما کار می‌شود یا خیر. آیا مدرسه به اندازه‌ی کافی روی آموزش و یادگیری کودک شما تمرکز دارد یا خیر؟
همه‌ی این مسائل بخشی از مواردی هستند که شما با آن درگیر هستید. با وجود تمامی مسائل و مشکلاتی که وجود دارد، شما باید بتوانید در هر شرایطی از کودک خود حمایت کنید. برای کمک به شما والدین عزیز در این مطلب به توضیح در مورد راهکارهای حمایت از کودکان با نیازهای ویژه پرداخته‌ایم.
آشنایی با سیستم
در حمایت از کودکان با نیازهای ویژه سیستم را بشناسید و با آن کار کنید. یکی از مادران در این مورد می‌گوید: “وقتی متوجه شدم که یک برنامه‌ی یادگیری مفید در مدرسه‌ی دخترم برای آموزش او در دسترس نیست، نگران شدم. به همین دلیل تصمیم گرفتم که درخواست تشکیل یک جلسه در مدرسه‌ی دخترم بدهم و پیشنهادات و نظرات خودم را در آن جلسه بیان کنم.” این در حالی بود که یک متخصص آموزش استثنائی که برای هیئت مدیره مدرسه کار می‌کرد، به من توصیه کرد که در جلسه بپرسم: “چه چیزی برای آموزش در این مدرسه برای دختر من وجود دارد؟” در مقابل اینکه اصرار کنم برنامه‌ی دیگری برای بچه‌ی من نیاز است.”
آندره دشنس (Andre Deschenes) مدیر اجرایی انجمن ناتوانی‌های یادگیری است. وی در این مورد می‌گوید: “من والدینی را دیده‌ام که دو مسیر را طی می‌کنند. برخی از افراد در مقابل مشکل یادگیری کودک خود در مدرسه به مدیریت مدرسه اعتراض می‌کنند. این در حالی است که برخی دیگر با همین سیستم جلو می‌روند. نکته‌ی مهم در مورد کودک شما در مدرسه این است که شما باید تحقیقات خود را تا جایی که می‌توانید در مورد مشکل و یادگیری بهتر کودک خود انجام بدهید و تا جایی که می‌توانید از سیستم مدرسه‌ای که در دسترس دارید، بهره ببرید.”
وی در ادامه در مورد جلسات در مدرسه می‌گوید: “بدون اطلاعات در جلسات مدرسه شرکت نکنید. بنابراین از کارگاه‌های آنلاین موجود از طریق انجمن‌های ناتوانی یادگیری استفاده کنید، با اصطلاحات رایج در وب سایت وزارت آموزش و پرورش آشنا شوید و بدانید که فرزند شما چه حقوقی دارد.”
عدم سرزنش
بیشتر معلم‌ها می‌دانند و احتمالا موافق این هستند که مدرسه مطابق با یادگیری و کمک به کودک شما نیست و کودک شما به چیزهای بیشتری نیاز دارد. با این حال شما باید بدانید که علاوه بر کودک شما، دانش‌آموزان دیگری نیز در مدرسه حضور دارد. Deschenes می‌گوید در مقابل اینکه به کاری که معلم فرزند شما انجام نمی‌دهد اشاره کنید، سعی کنید در این قالب اعتراض خود را بیان کنید: “من از اینکه در این مدرسه فرزندم مراحل یادگیری را به خوبی طی نمی‌کند و به طور پیوسته با شکست مواجه می‌شود، ناراحت هستم. ما چگونه می‌توانیم که به بهترین نحو به فرزندم کمک کنیم تا بتواند به موفقیت برسد؟” بعد از بیان اعتراض خود در این قالب، راه حل‌هایی را پیشنهاد بدهید یا بخواهید که در سیسم مناسبی فرزند شما برای آموزش قرارگیرد.
آنی کیدر (Annie Kidder) مدیر اجرایی یک سازمان غیر انتفاعی به نام People for Education است. وی در این مورد می‌گوید: “من با این نحوه‌ی بیان اعتراض موافق هستم. چرا که شما برای کمک به کودک خود نیاز به همراه دارید.” وی در ادامه توصیه می‌کند که از معلم کودک خود بپرسید که چگونه می‌توانید برای کمک به موفقیت فرزندتان با یکدیگر همکاری کنید.
کیدر می‌گوید: “در صورت نیاز به شیوه‌ای سنجیده، جدی و نیرومند عمل کنید. چرا که معمولا می‌گویند کسی که شکایت می‌کند یا مشکلی ایجاد می‌کند، بیشتر از کسی که ساکت می‌ماند و مشکلی ایجاد نمی‌کند، مورد توجه یا کمک قرار می‌گیرد.”
حفظ سوالات مهم
ممکن است سناریویی برای شما اتفاق بیفتد. شما در جلسه‌ای با هشت نفر دیگر هستید که همه آن‌ها سیستم و اصطلاحات را می‌دانند و در مقابل شما در مورد فرزندتان تصمیم می‌گیرند. گیج‌کننده و طاقت‌فرسا است و شما حتی مطمئن نیستید که چه سوالاتی بپرسید.
لارنس بارنز (Lawrence Barns) رئیس و مدیر عامل انجمن ناتوانی‌های یادگیری است. وی در این مورد می‌گوید: “بهتر است چند سوال را از قبل در ذهن خود برای این نوع جلسات آماده داشته باشید. سوال اول، نتایج شامل چه مواردی است؟ و سوال دوم، عواقب این تصمیم‌گیری‌ها به چه صورت است؟”
در جلسات باید متمرکز باشید و در مورد تصمیماتی که گرفته می‌شود، آگاه باشید. در واقع تصمیماتی که گرفته می‌شود می‌تواند بر محل آموزش کودک شما (در کلاس درس یا یک برنامه تخصصی) و آنچه از او انتظار می‌رود تأثیر بگذارد.
اعتماد به خود
بسیاری از افراد و نظرات در توسعه یک برنامه IEP دخیل هستند، با این حال در بین همه‌ی این موارد، شما فرزند خود را بهتر می‌شناسید. شما ممکن است یک معلم و یک مدرسه عالی داشته باشید و همه سخت کار کنند. اما بچه شما ممکن است زمانی که به خانه می‌آید، هر شب اشک بریزد. از خود بپرسید که آیا شاهد بهبودی کودک خود هستید؟ و آیا عزت نفس فرزند شما خوب است یا خیر؟ در صورت منفی بودن پاسخ این سوالات، وقت آن است که با مسئولین مدرسه فرزند خود جلسه‌ای داشته باشید تا ببینید چه چیزی را می‌توان برای بهبود شرایط تغییر داد.
رفتار منطقی
مورد آخری که باید بدانید این است که باید منطقی رفتار کنید. به یاد داشته باشید که شما با یک سیستم عمومی با منابع محدود سر و کار دارید. اینکه فرزند شما مستحق حمایت کامل است، درست است اما شما باید به لیست انتظارات و برنامه‌هایی که در دسترس دارید نیز توجه کنید و متناسب با آن‌ها عمل کنید.
Deschenes می‌گوید: “معمولا والدین ارزیابی خصوصی انجام می‌دهند و فهرستی از اقدامات اصلاحی در گزارش نهایی به آن‌ها ارائه می‌شود. توجه کنید زمانی که به یک روانشناس مراجعه می‌کنید، قطعا روانشناس همه چیز را در برنامه قرار می‌دهد که می‌تواند کمک کننده باشند. اما زمانی که مدرسه نتواند همه‌ی موارد در لیست را ارائه بدهد، طبیعتا ناامیدی به وجود می‌آید. بنابراین روی آنچه در دسترس است تمرکز کنید و به خاطر داشته باشید که حمایت مورد نیاز کودک شما ممکن است به IEP ختم نشود. ممکن است برنامه‌های آموزشی خصوصی، تخصصی یا گروهی را با سایر بچه‌های دارای ناتوانی یادگیری در نظر بگیرید که می‌تواند به بهبود سلامت روان و عزت نفس کودک شما کمک کند.”
