رفتار مناسب با کودکان در هنگام انجام تکالیف و مشق شب 

مقدمه

دانش‌آموز شما در هر مدرسه‌ای که باشد، در بیشتر اوقات باید تمرینات و تکالیفی که معلم مشخص کرده است، را در خانه انجام دهد. در واقع مشخص کردن یک سری تکالیف، در جهت یادگیری کودکان انجام می‌شود. این در حالی است که همه‌ی بچه‌ها تمایل به انجام تکالیف را ندارند. البته بهتر است بگوییم، که هر کودکی در هنگام انجام تکالیفش، یک شخصیت و رفتار دارد. به همین دلیل ما در این مطلب به توضیح در مورد رفتار کودکان در هنگام انجام تکالیف و مشق شب در خانه، پرداخته‌ایم.

واکنش والدین

به جای این که با فرزندان خود در مورد جداول ضرب و صرف فعل‌ها در هنگام انجام تکالیف، دائما در حال بحث باشید، سعی کنید رویکرد خود را مطابق با مزاج آن‌ها تنظیم کنید.

طی دو ساعت گذشته، شاید شما با فرزند خود نشسته‌اید و فقط با لحن آرامی صحبت می‌کنید. به این دلیل که شما امیدوارید، او بتواند به طور معجزه‌آسایی سه صفحه‌ی دیگر از مسائل ریاضی را بدون هیچ بحث و مشکلی، انجام دهد.

یا شاید شما به تازگی پیامی را از معلم کودک خود، تحت عنوان عدم ارسال تکالیف، دریافت کرده‌اید. به طور مثال پیامی به این صورت که معلم در آن گفته است: “متاسفم که مجبور شدم دوباره با شما تماس بگیرم. اما باید به اطلاع شما برسانم که پسرتان فراموش کرده است که پاسخ‌های درس ریاضی، برای جمعه‌ی گذشته را برای بنده ارسال کند.”

شاید هم آخرین باری که در انجام تکالیف به فرزند خود کمک کرده‌اید، زمانی بوده است که شما در نیمه شب در زیرزمین خانه در حال درست کردن کاردستی کودکتان بوده‌اید. شاید در حال درست کردن یک خانه‌ی چوبی با استفاده از خلال دندان، برای کودکتان بوده‌اید. این در حالی بود که شما در آن لحظه فقط دلتان می‌خواست، بخوابید.

علت رفتارهای کودکان

احتمالا شما نیز یکی از موارد گفته شده در بالا را تجربه کرده‌اید، یا این که موارد مشابه این را در مورد کودک خود تجربه کرده‌اید.
احتمالا بپرسید پس کی قرار است که وضعیت تغییر کند؟ یا بپرسید که تا چه موقع باید در مورد مشق شب با کودک خود بحث داشته باشید؟
روت روماک (Ruth Rumack) معلم سابق و بنیان‌گذار فضای یادگیری Ruth Rumack، یک مرکز پشتیبانی دانشگاهی در تورنتو است.
وی در پاسخ به این سوالات، اینطور می‌گوید: “بفهمید چه چیزی باعث این رفتار در کودکان شما می‌شود.”

آیا فرزند شما انجام تکالیف خود را برای آخرین لحظه می‌گذارد؟ یا برای پیگری تکالیف خود مشکل دارد؟ شخصیت، خلق و خوی و سبک یادگیری کودک شما فاکتورهای مهمی در نحوه برخورد وی با مشق شب و نحوه برخورد شما با او هستند.
روماک در این رابطه بیان می‌کند: “اگر بتوانید مانع را برای فرزند خود شناسایی کنید، شما شانس بیشتری در تنظیم موقعیتی دارید که باعث ایجاد موفقیت شما می‌شود.”

در ادامه ما برای کمک به والدین عزیز، شخصیت‌های مختلف بچه‌ها را در هنگام انجام تکالیف آورده‌ایم. بعد از توضیح در مورد هر شخصیت، راهکار مورد نظر برای مدیریت آن شرایط را نیز آورده‌ایم. به همین دلیل با ما همراه باشید، تا نکات مفیدی را در این زمینه فراگیرید.

معطل‌کننده

اولین رفتار کودکان در هنگام انجام تکالیف که شاید در کودک خود نیز مشاهده کرده باشید، این است که کودکتان انجام تکالیف خود را به لحظات آخر موکول می‌کند.
توضیح این شخصیت را با یک مثال شروع می‌کنیم. فرزند شما اکنون سه هفته است که از پروژه منظومه‌ی شمسی، اطلاع دارد. اما تاکنون فقط یک مدل خورشیدی یونولیتی نیمه رنگی که بر روی زمین رها شده است، را کشیده است. در چنین وضعیتی ما به عنوان والدین وسوسه می‌شویم که از انجام این تکلیف صرف نظر کنیم. این در حالی است که این مسئله برای بسیاری از بچه‌ها تفاوتی ندارد.
در واقع این به معنا است، که اصلا برای برخی از کودکان مهم نیست که این تکلیف انجام شود یا خیر.

علت و ریشه‌

در چنین شرایطی اولین چیزی که باید بررسی شود، این است که آیا کودک شما مطالب را نمی‌فهمد یا با یک مشکل در یادگیری (learning exceptionality یا معلولیت) دست و پنجه نرم می‌کند.
احتمالا سوال کنید چگونه تشخیص بدهیم که کودکان دچار اختلال در یادگیری است؟
ما در پاسخ به این سوال شما، توصیه می‌کنیم که مقالاتی که در این زمینه هستند، مانند کودکان نارساخوان، اختلال در مهارت های عملکرد اجرایی و … مطالعه کنید.

هیجان‌انگیز بودن سایر فعالیت‌ها

بعد از این که دو مورد بالا را ارزیابی کردید و فهمیدید که این رفتار کودکتان به این دلایل نیست، به سراغ گزینه‌ی بعدی بروید. مورد بعدی که ممکن است کودکان به خاطر آن چنین رفتاری را داشته باشند، این است که فعالیت‌های دیگر جالب‌تر از مشق شب هستند.

وانسا لاپوینت (Vanessa Lapointe) روانشناس و مربی والدین است. وی در این مورد می‌گوید، یکی از قسمت‌های مغز به مدیریت خودکنترلی کمک می‌کند. این قسمت لزوما تا زمانی که کودک به مدرسه ابتدایی نرود، عملکردی نخواهد داشت. حتی این قسمت گاهی اوقات تا 12 سالگی نیز عملکردی نخواهد داشت.

به همین دلایل که گفته شد، تمایل به بازی کردن با کارت‌های پوکمون و یا هر بازی دیگری، در مقابل انجام تکالیف برنده می‌شود. در واقع در چنین شرایطی درک این مسئله که تکالیف علمی باید انجام شوند، کاملا از بین خواهند رفت.

نداشتن درک درست از زمان

علاوه بر این، اکثر بچه‌ها هنوز مفهوم روشنی از مدت زمان انجام یک کار ندارند.
به عوان مثال در مثالی که در مورد ساختن کار دستی زده شد، احتمالا کودکتان می‌پرسد: “چرا باید الان چسب این خلال دندان‌ها را بزنیم؟ هنوز که وقت زیادی مونده و این که چسباندن خلال دندان‌ها به یکدیگر که وقت‌گیر نیست. پس بعدا می‌تونیم این خلال دندان‌ها را بهم بچسبونیم.”
در واقع این رفتار کودک شما، همان دلیل این است، که شما در نیمه‌های شب، وقتی که باید خواب باشید، در حال درست کردن کاردستی کودک خود در زیرزمین هستید.

راهکارهای حل

مورد اولی که باید برای رفع این مشکل انجام دهید، این است که به کودک خود بفهمانید که تا اتمام تمامی تکالیفش، خبری از بازی کردن نیست. در واقع کودک حق هیچ گونه فعالیت و کار دیگری را تا اتمام تکالیف خود را ندارد. به طور مثال، تا وقتی که کودک تکالیفش را تمام نکرده است، به او اجازه‌ی بازی ندهید.

لیست کارهای روزانه

رویان لی (Royan Lee)، یک معلم در منطقه تورنتو و پدر سه فرزند است. او رویکردی سختگیرانه را در مورد این مسئله در پیش می‌گیرد.
او در مورد رویکرد خود اینطور توضیح می‌دهد: “همه‌ی بچه‌های ما لیستی از کارهایی را دارند، که باید هر روز آن‌ها را انجام دهند. کودکانمان، کارهایی مانند بازی‌های ویدئویی را نمی‌توانند انجام دهند، تا زمانی که تکالیف مشخص شده را کامل انجام دهند.”

تقسیم تکالیف

ترفند و روش رویان، همچنین می‌تواند در مورد تقسیم تکالیف نیز موثر باشد.
در واقع این راهکار رویان لی به این صورت می‌تواند به تقسیم تکالیف نیز کمک کند. به این معنا که شما هر روز انجام قسمتی از تکالیف پر حجم را جزء بخشی از کارهای روزانه‌ی کودک خود قرار دهید.
به عنوان مثال اگر کودک شما برای هفته‌ی آینده 5 صفحه حل تمرین ریاضی دارد، برای او برنامه‌ریزی کنید که روزی یک صفحه از آن تمرینات را حل کند.

حمایت با تکنولوژی

با استفاده از تقویم‌های دیجیتال و برنامه‌های یادآوری (مانند تقویم گوگل) لیست‌ کارهایی را ایجاد کرده و آن‌ها را با برنامه‌ی خود هماهنگ کنید. هر تکلیفی که برای انجام بود و در موعد مقرر تمام نشد، می‌تواند به طور خودکار به روز بعد منتقل شود.
یک تایمر روی تلفن خود تنظیم کنید تا از سردرگمی و گیج شدن کودک خود جلوگیری کنید.

کمال‌گرا

در مورد شخصیت قبلی، برخی از کودکان کارهایی مانند بازی کردن با کارت‌های پوکمون را به انجام تکالیف ترجیح می‌دادند. اما در این قسمت قرار است، در مورد دلیل عمیق‌تری که باعث می‌شود، کودکتان انجام تکالیف را به تعویق بیندازند، صحبت کنیم.
دلیل دیگر این است، اگر کودک شما فکر می‌کند که نمی‌تواند یک تکلیف را کامل انجام دهد، آن را انجام نخواهد داد. این مسئله در واقع به کمال‌گرایی کودکان برمی‌گردد.

لاپوینت در همین مورد توضیح می‌دهد، كودكانی كه حساس هستند یا به عنوان استعدادهای درخشان شناخته می‌شوند، به ویژه مستعد كمال‌گرایی هستند.
وی در ادامه می‌گوید، والدینی که با آن‌ها در مورد تکالیف کودکانشان در ارتباط هستم، اغلب می‌گویند، که ما می‌دانیم که بچه‌هایمان توانایی انجام تکالیف را دارند. با این حال کودکمان نمی‌خواهند وارد مسیر آزاردهنده‌ی حل کردن تمرینی که به نظرشان سخت است، بشوند.

وی اضافه می‌کند، کمال‌گرایان آن را مانند: “فرصتی برای کسی است که بخواهد توجه خود را به این واقعیت جلب کند که هیچ تصوری از کار خود ندارد یا احساس می‌کند کاری که انجام می‌دهد مطابق ایده‌آل خود نیست.”
گاهی اوقات این دسته از کودکان چندین بار پروژه‌ای را شروع می‌کنند. چرا که این دسته از کودکان مرتبا ایده‌های خود را در مورد پروژه پیاده می‌کنند و دوباره رد می‌کنند. چرا که امیدوارند پروژه بعدی عالی بشود.

راهکارهای حل

غلبه بر کمال‌گرایی کار آسانی نیست.
در حقیقت، کودک شما ممکن است همیشه در مورد حل مسائل اضطراب داشته باشد. همچنین ممکن است زمان بیشتری برای حل آن مسئله صرف کند. در واقع این مدت زمان، بیشتر از آن وقتی است که تصور می‌کردید برای انجام این تکلیف یا پروژه کافی است.
بنابراین، سعی کنید تمرکز خود را بر روی فرآیند حفظ کنید تا نتیجه‌ی کار.

همانطور که لاپوینت می‌گوید، دوره یادگیری (learning journey) باید در مورد چگونگی برخورد با این باشد، که چگونه ما مشکل را حل می‌کنیم.
دوره یادگیری یک تجربه یادگیری طراحی شده است که در طی یک دوره زمانی اتفاق می‌افتد. این دوره شامل یک سری کامل از عناصر مختلف یادگیری و تجارب یادگیری شامل روش‌های مختلف و موارد دیگری است.

به عنوان مثال، او به والدین پیشنهاد می‌کند، که در برخورد با این دسته از کودکان، در مورد نمره‌ی کاری که کرده‌اند، سوال نکنید.
در عوض به جای این کار، از کودک این سوال برا بپرسید: “آیا تو برای انجام این پروژه بیشترین تلاش خود را کرده‌ای؟ اگر اینطور باشد، پس هر اتفاقی که اکنون رخ بدهد، مهم نیست.”

روماک برای اطمینان از اینکه کودک شما در مرحله طوفان فکری (brainstorming) گیر نمی‌کند، توصیه می‌کند برای انجام تکالیف محدودیت زمانی تعیین کنید.

حمایت با تکنولوژی

ابزارهای دیکته مانند Google Voice Typing یا نسخه داخلی مکینتاش (Mac)، می‌توانند برای این دسته از کودکان، کمک‌کننده باشد. کودکان با این ابزارها می‌توانند ایده‌های خود را بدون نگرانی پیاده کنند. منظور از نگرانی، نگرانی کودکان در مورد نمره‌ی املا و طرز نوشتن است.
در واقع این راهکار می‌تواند به میزان بسیاری از کمال‌گرایی این دسته از کودکان کم کند.

وقت نگذاشتن

برخی از بچه‌ها تصور می‌کنند، هر چه سریع‌تر تکالیف خود را انجام دهند، بهتر است.
هنگامی که این دسته از کودکان به خانه می‌آیند، برگه تکالیف خود را به سرعت از کیف خود خارج می‌کنند و چند جمله‌ی اول تکالیف خود را می‌نویسند و سپس می‌گویند: “همه‌ی تکالیفم تمام شدند.”
آن‌ها ممکن است احساس کنند که نوشتن از روی کتابی که قبلا خوانده‌اند، کار بیهوده‌ای است. به همین دلیل آن‌ها می‌خواهند تا جایی که ممکن است زمان کمتری را برای انجام تکالیف بگذارند.

به عنوان مثال، این کودکان با خود این گونه تصور می‌کنند: “حل کردن این ضرب‌های دو رقمی که امروز در سر کلاس ریاضی انجام دادیم، آسان و راحت بود. بنابراین، نیازی نیست که دوباره تکرار شوند. پس چرا باید یک صفحه‌ی اضافی دیگر از آن‌ها را در خانه بنویسیم؟ به نظرم کارهای بهتری است که به جای این کار بتوان انجام داد.”

راهکارهای حل

لاپوینت در مورد حل این مشکل اینطور می‌گوید، گذراندن مشق شب با بچه‌ها و بررسی مجدد اینکه آیا مشکلی است، می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا درک کنند که چرا دقیق بودن تکالیف مهم است.
برای کارهای مکتوب، روماک از مربیان خود خواسته است تا از چک لیست منابع انسانی (COPS) استفاده کنند. با استفاده از این چک‌لیست، بچه‌ها کارهایشان را مرور می‌کنند و به دنبال بزرگ نویسی، نظم و ترتیب، علائم نگارشی و املایی هستند. همچنین می‌توانید برای کمک به تجزیه و تحلیل تکالیف و وظایف، لیست‌هایی را بر اساس معیارهای تعیین شده در صفحه تکالیف ایجاد کنید.

حمایت با تکنولوژی

Rumack توصیه می‌کند، از برنامه‌های رایانه لوحی یا نرم افزارهایی مانند Google Drawings، استفاده کنید که از قبل برنامه‌ریزی کار نوشتاری را تشویق می‌کنند.
اگر روند، نوشتن ایده‌هایی است که کودک شما دشوار می‌داند، نرم افزار دیکته می‌تواند به ثبت ایده‌هایی کمک کند که به سرعت تولید می‌شوند.

سرکش و منتقد بودن

مورد دیگری که می‌توان در مورد رفتار کودکان در هنگام انجام تکالیف به آن اشاره کرد، سرکش بودن کودکان در هنگام انجام تکالیف است.
شاید بچه‌ی شما نسبت به تکالیفی که باید انجام دهد، دید انتقادی‌تری پیدا کند. یعنی نسبت به انجام تکالیف و مشق‌های شبش انتقاد کند. البته ممکن است این رفتار او به دلیل علایق دیگری است که در برنامه‌ی درسی‌اش، قرار ندارند.
در هر صورت او فقط انجام تکالیفی که برای او مشخص شده است را نمی‌بیند. به طور مثال ممکن است هیچ علاقه‌ای به کاوش در تاریخ یا یادگیری زبان انگلیسی نداشته باشد.
این دسته از کودکان، هدف هر تکلیف یا مبحث درسی را حدس می‌زنند و آن را زیر سوال می‌برند. به عنوان مثال با خود می‌گویند: “مثلا اگر تاریخ یاد بگیرم، در کجا از آن استفاده کنم؟”

تاثیر مثبت

البته این رفتار کودکان می‌تواند یک ویژگی و صفت خوب باشد.
دلیل این خوب بودن را لی به این صورت توضیح می‌دهد، شواهد بسیار زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد، در آینده دستورالعمل‌ها و مسیرهای موفقیت بزرگسالان مربوط به تفکر واگرا (divergent thinking)، تفکر خلاق، تفکر خارج از چارچوب، منتظر نماندن برای این که کسی به شما بگوید که چه کاری انجام دهید، خواهد بود.
با این حال این نگرش برای معلمین دردسرساز است. همچنین نمرات کودک نیز تحت تاثیر این وضعیت کاهش خواهند یافت. بنابراین، شاید زمان آن فرارسیده است که به اصول اولیه برگردیم.

راهکارهای حل

سعی کنید که تاکید خود را بر یادگیری حفظ کنید. به بچه‌های خود کمک کنید کشف کنند چه ایده‌ها، مفاهیم یا مهارت‌های جدیدی را می‌توانند کسب کنند. ببینید آیا راهی برای ایجاد ارتباط بین احساسات آن‌ها و کاری که در مدرسه انجام می‌دهند وجود دارد یا خیر.

به عنوان مثال، اگر می‌توانید کودک خود را متقاعد کنید که یادگیری در مورد برخی از مسائل، می‌تواند در کارهای مورد علاقه‌ی آن‌ها کمک‌کننده باشد. به طور مثال بگویید،”داشتن اطلاعات در مورد منطقه، محیط و حجم، ممکن است به شما در ساخت و طراحی میلینیوم فالکون کمک کند. ممکن است از این طریق به نتایج خوبی برسید.”

لاپوینت می‌گوید، در برابر اصرار برای دادن پاداش یا رشوه به کودک خود مقاومت کنید. حتی اگر فقط برای تلاشی که کودکتان کرده است، پاداش می‌دهید، این کار نتایج خوبی را به دنبال نخواهد داشد. چرا که در چنین روشی هدف کودک از انجام تکالیف فقط دریافت جایزه است نه تجربه‌ی یادگیری.
همچنین فرقی ندارد که نوع پاداش چه چیزی است. ممکن است پاداشی که برای کودک خود در نظر می‌گیرید، خریدن یک بستنی با دادن وقت اضافی برای انجام تکالیف باشد.

با این حال همانطور که لی می‌گوید: “با هر مشکلی که مواجه می‌شوید، فقط باید آن را حل کنید، شما لزوما نباید قلب و روح خود را در آن قرار دهید.”

حمایت با تکنولوژی

وسایل نو یا برنامه‌های جدید تکنولوژی می‌توانند باعث شروع علاقه‌‌ی این دسته از کودکان نسبت به انجام تکالیف و مشق‌ها شب بشوند.
ابزارهای انگیزشی مانند تایمرهای دیجیتال می‌توانند به شما در زمان نشستن و انجام تکالیف کمک کنند. همچنین اگر کودک شما به خصوص در برابر خواندن مقاومت می‌کند، روماک معتقد است که کتاب‌های صوتی می‌توانند بسیار مفید باشد. البته وی اکیدا توصیه می‌کند، که نسخه فیزیکی کتاب نیز بخشی از روند این روش مطالعه باشد.

فراموشکار

شخصیت آخری که قصد داریم در مورد آن توضیح بدهیم، در مورد کودکان فراموشکار است. در ابتدا برای توضیح در مورد این شخصیت، چند مثال آورده شده است، تا بهتر با این شخصیت آشنا شوید. احتمالا چنین مکالماتی را با کودک خود تجربه کرده‌اید.

آیا امروز تکالیف درس ریاضی خود را نوشتی؟
پاسخ کودکتان: “اوه نه فراموش کردم.”

چه موقع باید پروژه‌ی درس علوم انجام شود؟
پاسخ کودکتان: “یادم نمیاد.”

برگه‌های تکالیف درس ریاضی و فارسی در کجا قرار گرفته‌اند؟
پاسخ کودکتان: “من نمی‌دانم.”

لاپوینت می‌گوید، بخشی از نقش ما به عنوان والدین کمک به بچه‌ها در توسعه مهارت‌های سازمانی (organizational) است. اما با برخی از بچه‌ها، نیاز به نظارت، یادآوری و متقاعد کردن (cajoling) بسیار زیادی دارد.
وی در ادامه اینطور بیان می‌کند: “برای بسیاری از کودکان، به خاطر سپردن و سازماندهی به دلیل عدم بلوغ به این سادگی که تصور می‌کنید، نمی‌تواند باشد. در واقع به معنای این نیست که آن‌ها نمی‌خواهند این کار را انجام بدهند.”

راهکارهای حل

برای حل این مسئله، کار خود را با بسیاری از ساختارها، تکرارها و یادآوری‌ها شروع کنید.
در ابتدا، برای پیش‌بردن روند کار به کودک خود اعتماد نکنید، زیرا ممکن است او هنوز مهارت یا بلوغ لازم برای مقابله با عواقب اقدامات خود را نداشته باشد.
به همین دلیل یک برچسب به کوله پشتی‌اش، با لیستی از کارها را بچسبانید. این لیست می‌تواند شامل همه چیزهایی که برای آوردن به خانه باید به خاطر بسپارد، باشد. همچنین این لیست می‌تواند شامل بررسی دستور تکالیف خود در پایان روز، باشد. در واقع با این کار به او کمک می‌کنید، تا عادت‌های خوبی را برای خود ایجاد کند.

Lapointe می‌گوید، هنگامی كه مهارت‌های سازمانی کودکتان شروع به رشد كرد، مهم است كه دیگر نسبت به او عقب‌نشینی کنید. سعی کنید، دیگر بر کارهای او مدیریت و نظارت نداشته باشید. به این معنا است كه شما نباید صرفا شرایطی را ادامه بدهید، كه کودکتان به شما وابسته باشد تا همه چیز را برای او بخاطر بسپارید.
قطعا شما نمی‌خواهید در انتهای مسیر، دستیار شخصی و دائمی فرزند خود باشید.

حمایت با تکنولوژی

ابزارهای بسیاری برای کمک به افرادی که کارهای خود را فراموش می‌کنند، ساخته شده است.
بنابراین، اگر مدرسه اجازه استفاده از این وسایل را در کلاس می‌دهد، گرفتن عکس از تابلو مشق شب می‌تواند به دانش‌آموزانی که استفاده از دستور کار جسمی (physical agenda) مشکل دارند کمک کند.
برای برگه‌هایی که لیست تکالیف در آن نوشته شده است، نیز همین طور است. به طور قطع احتمال حذف شدن یک عکس دیجیتال، خیلی کمتر از گم شدن یک برگه‌ی کاغذ است، که تکالیف در آن نوشته شده است.
تقویم‌های دیجیتال، جایی که والدین و بچه‌ها می‌توانند یادآوری‌ها را هماهنگ کنند، نیز می‌تواند بسیار ارزشمند باشد.

ایجاد عادات خوب

انجام تکالیف را به یک عادت و کار روزمره تبدیل کنید.
به عنوان والدین کودکانمان، مهم نیست که چه چالشی برای والدین پیش می‌آید، بلکه یکی از موثرترین ابزارهای ما کمک به بچه‌ها برای ایجاد یک روال روتین و عادت روزمره برای بچه‌ها است. این راهکار برای مشق شب نیز صدق می‌کند.
کارشناسان به بچه‌ها توصیه می‌کنند، هر روز عصر در یک زمان و در یک مکان، برای انجام تکالیف خود بنشینند.

عدم کمک به کودک

همانطور که گفته شد، بهتر است وقتی که کودک در حال رشد در این مورد است، والدین دیگر عقب‌نشینی کنند. بهتر است در چنین شرایطی، بگذارند بقیه‌ی مسیر را کودک خود ادامه دهد.
بنابراین، برای بسیاری از پدر و مادرها این سوال پیش می‌آید که چه موقع باید عقب‌نشینی کنند؟
این که شما بر تکالیف کودکان خود نظارت می‌کنید و همچنین تلاش می‌کنید تا عادت‌های خوبی را برای او ایجاد کنید، قطعا به نفع کودک است. این در حالی است که شما قصد ندارید بیش از حد درگیر این مسئله بشوید. توجه کنید اگر بیش از حد در مورد این مسئله به کودک خود کمک کنید، ممکن است مشکل بزرگ‌تری را بپوشانید.

همانطور که رویان لی می‌گوید، اگر کاری به یک کودک اختصاص داده شود، او مهارت، دانش یا درک لازم برای انجام دادن ندارد. در چنین شرایطی این که والدین، این خلاء را پر کنند، هیچ ارزشی نخواهد داشت.

تاثیر موانع

فارغ از همه‌ی مسائل، بچه‌ها وقتی می‌فهمند چگونه می‌توانند از پس موانع برآیند، بیشترین چیز را می‌آموزند. همچنین معلمان باید بدانند که چه زمانی کودک در کار با مشکل روبرو است یا فقط برای مقابله با آن آماده نیست.
مربی والدین وانسا لاپوینت می‌گوید، والدین باید در نظر بگیرند که چه موقع فرزندان خود را نجات دهند و چه زمانی اجازه دهند آن‌ها در مورد یک مسئله شکست بخورند.

اگر فکر می‌کنید فرزند شما بلوغ و ابزار مقابله با شکست را دارد، گاهی اوقات تصمیم به عدم مداخله ممکن است تصمیم درستی باشد. در همین حین، هر چند وقت یک بار توبیخ از سوی معلم، ممکن است بهتر از ناراحتی (نق زدن) شما باشد.

سخن آخر

لی در نهایت اینطور می‌گوید: “ما معلمان تکالیفی را برای کودکان شما مشخص می‌کنیم. زیرا ما می‌خواهیم دانش‌آموزان چیزی را تمرین کنند. این در حالی است، که ما می‌دانیم، همه‌ی بچه‌ها تمایل ندارند این تکالیف و تمرین‌ها را انجام دهند.”

همچنین به یاد داشته باشید، اگر کودک شما هر شب برای انجام تکالیف دچار مشکل می‌شود و یا برای انجام آن‌ها به سختی تلاش می‌کند، باید به دنبال مشکل باشید. در چنین شرایطی ممکن است مشکل از تکالیف باشد، یا این که کودک شما دارای مشکل است. چنین شرایطی قطعا بیانگر این است، که با معلم کودک خود در مورد آنچه که اتفاق می‌افتد، صحبت کنید.