مقدمه
تربیت کودکان با نیازهای ویژه با تربیت یک کودک معمولی متفاوت است. به همین دلیل والدین باید در این مورد اطلاعات مورد نیاز را کسب کنند. بنابراین در این مطلب به توضیح در مورد تربیت کودک با نیازها ویژه از زبان یک مادر پرداخته‌ایم.
تجربه یک مادر
من یک دختر سه ساله دارم که مبتلا به فلج مغزی است. زمانی که این بیماری در دخترم تشخیص داده شد، من و همسرم می‌دانستیم که باید خود را برای یک آینده پر چالش آماده کنیم. این تجربه دنیای من و همسرم را تغییر داد. همچنین حقایقی در مورد تجربه ما وجود دارد که تصور می‌کنم برای بسیاری از والدین کودکان با نیازهای ویژه قابل ذکر است.
برنامه‌ریزی بیش از حد
من هرگز نمی‌خواستم مادری باشم که هر روز هفته را برای کودکم یک برنامه‌ی جدید داشته باشم. با این حال داشتن یک کودک با نیازهای ویژه شرایط را برای شما متفاوت می‌کند. چرا که یک کودک با نیازها ویژه دارای تعداد ویزیت‌های پزشکی در طی هفته است. بنابراین باید نظم بسیاری در کارهای خود داشته باشید. همواره برای انجام کارهای خود یک تقویم همراه خود داشته باشید. با وجود تمام تلاش‌هایی که داشتم، مواقعی وجود داشت که درمانده می‌شدم و متوجه می‌شدم که خودم دو یا سه روز باید استراحت کنم.
مدیریت هزینه‌ها
به خاطر وضعیت دخترم آخر هر هفته ما برای او جلسات فیزیوتراپی داریم. این جلسات فیزیوتراپی هزینه‌های بسیار زیادی برای ما به همراه دارند. هزینه‌های مربوط به کودکان با نیازهای ویژه بسیار سنگین است. همچنین بسیاری از هزینه‌های آن تحت پوشش بیمه نیست و این شرایط را برای والدین سخت‌تر می‌کند. در این شرایط بهتر است والدین پیگیر بیمه‌های موجود در این مورد باشند.
احساس تنهایی
تربیت فرزندان می‌تواند یک کار باشد که باید به تنهایی انجام بدهید. با این حال در شرایطی که کودک شما متفاوت است، در این مسیر تنهاتر می‌شوید. به عنوان مثال وقتی در یک پارک نشسته‌اید و کودک شما تنها روی ویلچر نشسته است، بیشتر احساس تنهایی می‌کنید. این تنهایی به دلیل ناتوانی فرزند شما نیست بلکه به این دلیل است که مردم با شما صحبت نمی‌کنند. پس خوب است که در این شرایط ارتباط بگیرید.
عدم ایجاد محدودیت برای کودک
سعی کنید در مسیر تربیت، کودک خود را به دلیل ناتوانی‌هایی که دارد محدود یا سرکوب کنید. وقتی کودک در مورد ناتوانی‌های خود صحبت می‌کند، سعی کنید با ملایمت برخورد کنید. وقتی فرزند خود را در این مورد سرکوب کنید، به او یاد می‌دهید که ناتوانی‌ها چیزی است که نباید درباره آن صحبت کرد، یا چیزی است که باید از آن خجالت بکشید. در مقابل اگر کودک شما در سن مناسبی برای گفت‌وگو است، مستقیما به او آموزش بدهید که بتواند در بین بچه‌ها در مورد شرایط خود صحبت کند.
دورهمی با دوستان
من تمایل داشتم که زمان بیشتری را با دوستان خود وقت بگذرانم. از آنجایی که من برای همه‌ی کارهای خود برنامه‌ریزی بسیاری داشتم، وقت گذاشتن با دوستانم ممکن است سخت باشد. با این حال در کنار من دوستان بسیار خوبی هستند که در طی این مسیر من را حمایت کردند. حتی اگر من دوستان خود را ماه‌های زیادی ملاقات نکرده باشم، باز هم دوستان من در هر شرایطی پذیرای من در جمع خود هستند. من واقعا از آن‌ها به خاطر این حمایت‌ها قدردانی می‌کنم.
بنابراین داشتن افرادی که در این مسیر شما را حمایت کنند، بسیار مفید است.
حمایت‌های کوچک
من دوستان بسیار خوبی دارم. آن‌ها سعی می‌کنند با بهانه‌های کوچک من را خوشحال کنند. به عنوان مثال من عاشق پاپ‌کرن و بستنی هستم. به همین دلیل دوستان من هر هفته یکی از این خوراکی‌ها را برای من تهیه می‌کنند. در طی هفته هر کدام از آن‌ها جویای حال من می‌شوند. همه‌ی این حرکات نشان‌دهنده‌ی مهربانی و عشق است. انجام این کارها توسط دوستانم باعث می‌شود که کمتر احساس تنهایی کنم. من بسیار خوش شانس هستم که دوستان بسیار خوبی دارم.
پیشنهاد ما: مطالعه مقاله‌ی کودکان استثنایی دوگانه.
خستگی
بسیاری از کودکان با نیاهاز ویژه به دلیل مشکلی که دارند، اختلال خواب دارند. بسیاری از والدین به دلیل این مشکل، با مشکلات خواب مواجه هستند. این یک مسئله و مشکل سراسری در بین این گروه از والدین است. بنابراین می‌توان گفت که همه‌ی ما خسته هستیم.
آسیب‌پذیری
آسیب‌پذیری من به شدت قابل مشاهده است و این باعث می‌شود برخی افراد ناراحت شوند. اما همچنین به این معنی است که من در کوچک‌ترین پیروزی‌ها یا لذت‌ها احساس شادی زیادی می‌کنم.
والدین با تجربه مشترک
زندگی من نیز شبیه زندگی همه‌ی والدین با کودکان با نیازهای ویژه است. من مانند هر پدر و مادر دیگری در زندگی خود ترس، ناامیدی، عشق طاقت‌فرسا، شادی و شوخ طبعی دارم. من نیز تحت شرایط متفاوتی که هر لحظه دخترم تجربه می‌کند، ممکن است شرایط روحی متفاوتی داشته باشم.
